File Photo: Γαλλική φρεγάτα τύπου Belh@rra Φωτογραφία, πηγή DCNS
Τα τελευταία χρόνια ομιλούμε συνεχώς για την ανάγκη απόκτησης νέων μονάδων επιφανείας, η οποία έχει κριθεί αναγκαία στο Πολεμικό Ναυτικό.
Ο νέος χάρτης των προκλήσεων στην ευρύτερη περιοχή και η πλήρης αναγνώριση από κάθε σύμμαχο, έχει αναδείξει τον ρόλο της Ελλάδας.
Αυτό όμως μεταφράζεται και σε επιπλέον απαιτήσεις.
Δεν είναι κοινό μυστικό ότι το πολύ έως τον ερχόμενο Ιανουάριο, σε επίπεδο κορυφής, αναμένονται ανακοινώσεις για την πρόσκτηση δυο μονάδων επιφανείας από την Γαλλία.
Αν μέχρι τότε δεν υπάρξει «λευκός καπνός» χάνεται το τρένο και πρέπει να περιμένουμε το επόμενο.
Παράλληλα οι πληροφορίες για τα Αμερικανικής κατασκευής και «ανθρωποβόρα» αντιτορπιλικά Arleigh Burke δίνουν και παίρνουν καθώς οι ΗΠΑ επιθυμούν να μπουν ξανά μετά από σχεδόν 40 χρόνια και στα εξοπλιστικά της Ελλάδας στην θάλασσα.
Όμως το γεγονός των 260 ατόμων προσωπικού για την επάνδρωση των αντιτορπιλικών αποτελεί ένα από τα αγκάθια. Υπάρχουν κι άλλα που προβληματίζουν το Πολεμικό Ναυτικό για να προχωρήσει τις συζητήσεις.
Κι από την άλλη πλευρά τα Arleigh Burke, δεν παύει να είναι ένα «απωθημένο» στο Πολεμικό Ναυτικό για την ουσιώδη αύξηση της αποτροπής του Ελληνικού Στόλου σε Αιγαίο και Μεσόγειο.
Μια ακόμη δύσκολη εξίσωση για το Πολεμικό Ναυτικό
Μέχρι τότε όμως με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, το Πολεμικό Ναυτικό με τον πενιχρό προϋπολογισμό, θα προσπαθεί να κρατηθεί σε θέση ν’ ανταπεξέρχεται στο διαρκές δόγμα της αποτροπής και της άμυνας στο Αιγαίο. Και μ’ ένα προσωπικό που μέρα με τη μέρα κι αυτό γερνά.
Όπως εξηγούν ανώτατα στελέχη, ο αριθμός των εισακτέων στις παραγωγικές σχολές τα τελευταία χρόνια έχει ιδιαίτερα αισθητή μείωση. Αυτό μελλοντικά θα επιφέρει σοβαρές ελλείψεις προσωπικού σε κύριες μονάδες του Στόλου.
Είναι χαρακτηριστικό πάντως ότι φέτος στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών, που είναι το φυτώριο επάνδρωσης των μονάδων επιφανείας του Στόλου, έχουμε 71 μαθητές, οι πέντε από την Κύπρο και οι δυο από την Γεωργία.
Αρκούν αυτοί οι αριθμοί για την μελλοντική επάνδρωση, ακόμη κι αν δεν υπάρχουν δεκατρείς φρεγάτες;
Το παρελθόν και το παρόν μαρτυρούν τις ανάγκες που προκύπτουν.
Πριν από μια 20ετία, για παράδειγμα, είχαν περάσει την πύλη της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού 270 άτομα.
Σήμερα, οι 270 έγιναν Σημαιοφόροι και οι περισσότεροι αποχαιρετούν την σημαία των καραβιών, μεταβαίνοντας σε υπηρεσίες ξηράς.
Φέτος βγαίνουν 64 νέα στελέχη από την Σχολή για να επανδρώσουν μονάδες του στόλου αλλά την ίδια ώρα τον εγκαταλείπει διπλάσιος αριθμός.
Τα μνημονιακά χρόνια για τις παραγωγικές σχολές έχουν κυλήσει με παρόμοιους αριθμούς εισακτέων. Άρα, στατιστικά βαδίζουμε με μειούμενο προσωπικό προς την επάνδρωση των πολεμικών πλοίων του Στόλου, που δεν είναι μόνο οι φρεγάτες.
Κατά συνέπεια την επόμενη 5ετία με τις αποχωρήσεις προς την ξηρά των λεγόμενων μεγάλων σειρών που ξεπερνούσαν τα 200 άτομα, οι ανώτατοι Αξιωματικοί εκτιμούν πως θα βρεθούν μπροστά σε μια «τρύπα» εκατοντάδων στελεχών με αυξάνουσα τάση.
Αναμονή για το “πράσινο φως” της Βουλής για τα εξοπλιστικά: Το ΚΥΣΕΑ για τις νέες τορπίλες