File photo: Εξωτερική άποψη του κινηματογράφου ΑΕΛΛΩ όπου την Κυριακή 20 Οκτωβρίου μετά από παρέμβαση της αστυνομίας απομακρύνθηκαν ανήλικοι, όπου προβαλλόταν η ταινία «Τζόκερ», Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
Σε μια εποχή ανοιχτής πρόσβασης στο διαδίκτυο, (πρακτικά δηλαδή στα…πάντα), είναι αστείος ο καυγάς για την «ακαταλληλότητα» μιας ταινίας. Κι ακόμη πιο γελοία είναι η επιχείρηση πολιτικοποίησης του θέματος, ένθεν-κακείθεν, λες και ο «Τζόκερ» είναι κάτι σαν τα…«Σταφύλια της Οργής» της εποχής μας.
Λοιπόν, δεν είναι βιτζιλάντε ο κλόουν της ταινίας, ούτε καν ο αρπαγμένος «Ταξιτζής» του Σκορτζέζε. Ενας φοβισμένος ψυχασθενής είναι ο οποίος κάποια στιγμή λασκάρει τελείως και κυλά στην βία. Επομένως μην ζητάμε πολιτικό ή ταξικό μήνυμα εκεί που δεν υπάρχει. Αυτός ο «Tζόκερ» είναι για τα σίδερα και μιμητές μόνο στην φανταστική Gotham City θα μπορούσε να βρει…
Η ταινία βεβαίως απέκτησε αφελή πολιτικό συμβολισμό και στην Αμερική προφανώς για να πουλήσει. Από κει και πέρα, όχι ασφαλώς για ανατρεπτικά της μηνύματα, αλλά λόγω των σκηνών ακραίας βίας που περιέχει, στην Ελλάδα κρίθηκε ακατάλληλη για ανηλίκους. Θα μπορούσε το ίδιο να ισχύει και για τον «Σχιζοφρενή Δολοφόνο με το Πριόνι Νο5». Γιατί; Μη με ρωτάτε. Σε μία εποχή που κατεβάζεις ότι θες από το διαδίκτυο πώς καθορίζεται η «καταλληλότητα» στο κινηματογράφο; Με προπολεμικό νόμο του 1937, είναι η απάντηση.
Ασφαλώς και δεν είναι σωστό να σέρνονται τα πιτσιρίκια στα αστυνομικά τμήματα για ψύλου πήδημα. Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα θέματα σε αυτή τη χώρα για να ασχολούνται οι φρουροί της τάξης. Όμως ο νόμος είναι νόμος. Και εφόσον υπάρχει πρέπει να τηρείται.
Με το που με σταματήσουν θα τους πω «τραβάτε να δείτε αν έρχεται ο Χρυσοχοίδης»…
Μακάρι να δείχναμε το ίδιο εθνικό φρόνημα: Η υπερηφάνεια και η ομοψυχία των Τούρκων!