Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο παίζει με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος στην Κίνα. Απέναντί του παίκτης της Τσεχίας. EPA, COSTFOTO CHINA OUT
Πολύ στεναχώρια αυτές τις μέρες για τους Ελληνες φιλάθλους κι ας έσπευδαν οι «αρμόδιοι» να προεξοφλήσουν διακρίσεις και δόξες…
Για την εθνική ποδοσφαίρου τα σχόλια περιττεύουν. Από τότε που τη φιλοδώρησαν με δύο νίκες οι ψαράδες των νησιών Φερόε έχει καταντήσει διεθνής περίγελως και δεν μπορεί ούτε το Λιχτενστάιν να κάνει καλά. Παίκτες μέτριοι, χωρίς λάμψη και ταλέντο που κάνουν αγγαρεία και προπονητικό team για κλάματα. Όχι ο Φαν Σίπ, ούτε ο…Sin Boy δεν ταιριάζει σε αυτό το τσίρκο.
Δεν χρειάζεται επομένως να είσαι ειδήμων στην καλαθοσφαίριση για να αντιληφθείς ότι ο αποκλεισμός από τους οκτώ στο Μουντομπάσκετ της Κίνας ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Αν δεν είναι αυτή η ομάδα στις πρώτες δέκα του κόσμου και την προσπερνά η Τσεχία και η …Πολωνία σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.
Τις πταίει λοιπόν που η επίσημη αγαπημένη μας κέρασε…πίκρα; Δυστυχώς όλοι έχουν μερίδιο στο φταίξιμο. Η ομάδα, κάτω από την πίεση των μέσων ενημέρωσης που αποθέωσαν ασύμμετρα το αναμφισβήτητο ταλέντο του Γιάννη, έφτασε να στηρίζεται σε ένα παίκτη. Ο οποίος όμως, παρά το σθένος και την μαχητικότητα, δεν είχε την ηγετική στόφα ενός Γκάλη, Γιαννάκη, Διαμαντίδη ή Παπαλουκά για να την πάρει στις κρίσιμες στιγμές εξ’ ολοκλήρου πάνω του.
Από την άλλη πλευρά και η εικόνα στην περιφέρεια ήταν εντελώς αναντίστοιχη με παίκτες που κάνουν καριέρα σε μεγάλους ευρωπαικούς συλλόγους. Δεν επιτρέπονται τόσο χαμηλά ποσοστά ευστοχίας για αστέρια όπως ο Σλούκας, ο Παπαπέτρου και ο Παπανικολάου, από την γραμμή των 6,25. Και ασφαλώς δεν δικαιολογείται ένα τόσο χαμηλό ποσοστό στις βολές.
Μοιραία λοιπόν φτάνουμε στο θέμα του προπονητή. Ο Σκουρτόπουλος έχει πολλά ελαφρυντικά γιατί κατάφερε να οδηγήσει στην πρόκριση μια εθνική που έπαιζε «με τα δεύτερα», καθώς οι πρωτοκλασάτοι είχαν…υποχρεώσεις. Μπράβο του. Την κρίσιμη ώρα ωστόσο το coaching του αποδείχθηκε ανεπαρκές. Φάνηκε άπειρος στα δύσκολα. Δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποίησει το ταλέντο του Γιάννη, να συγκρατήσει το ψαλίδισμα στις διαφορές του σκόρ όταν είχαμε το πάνω χέρι και έκανε τραγικά λάθη στον αγώνα με την Βραζιλία, συμπεριλαμβανομένης και της…αφωνίας του στο άκρως αμφισβητήσιμο κόψιμο της τρίτης βολής του Σλούκα στην εκπνοή, που αν είχε μετρήσει θα παίρναμε το μάτς.
Η εθνική μας οφείλει να κάνει μια νέα αρχή. Χωρίς τον Σκουρτόπουλο στο τιμόνι. Και χωρίς τον «ισόβιο» παράγοντα της ομοσπονδίας που τον επέλεξε. Εχει προσφέρει κι αυτός πολλά στο ελληνικό μπάσκετ, αλλά είναι καιρός να πάει σπίτι του. Ο κύκλος του έκλεισε…
Η χώρα δέχεται υβριδικό πόλεμο, χάνει μέρα τη μέρα την εθνική της συνοχή και κυριαρχία…