File Photo: Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, Χένρι Κίσιγκερ στο Όβαλ Όφις του Λευκού Οίκου. EPA, MICHAEL REYNOLDS
Τον δεκαπενταύγουστο του 1974, τέσσερις ημέρες πριν τη δολοφονία του, ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία, Ρότζερ Ντέιβις, είχε στείλει ένα απόρρητο τηλεγράφημα στον πολιτικό προϊστάμενο του, Χένρι Κίσιγκερ, στο οποίο περιγράφει τα δεδομένα επί του εδάφους με τη συνεχιζόμενη προέλαση των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων.
Το τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη, είναι αποδεικτικό του τρόπου υλοποίησης των τουρκικών σχεδίων με την σφραγίδα της Ουάσιγκτον.
Περαιτέρω στο τηλεγράφημα επισημαίνεται πως για τους Αμερικανούς δεν υπάρχει άλλη επιλογή στην Κύπρο εκτός «μιας μορφής διχοτόμησης» του νησιού.
Έγραφε, μεταξύ άλλων, ο Ντέϊβις στον Κίσιγκερ:
2. Ταυτόχρονα, ο τουρκικός στρατός έχει προφανώς κάνει πολύ μικρή, καθόλου προσπάθεια για να επιτύχει τις επεκτατικές της φιλοδοξίες προς δυσμάς, Μπορεί να είναι μία κίνηση τακτικής και είναι αρκετά δυνατό τα τουρκικά τεθωρακισμένα να αλλάξουν κατεύθυνση μόλις ο διάδρομος προς την Αμμόχωστο είναι ασφαλής. (Από το μεσημέρι τα τουρκικά τεθωρακισμένα κινήθηκαν εναντίον περιοχής στη δυτική άκρη της Λευκωσίας όπου ήταν αναπτυγμένες οι δυνάμεις της ΕΛΔΥΚ και απ’ όσα παρατηρήσαμε από την οροφή του κτιρίου της πρεσβείας φαίνεται ότι κινούνται για να εξασφαλίσουν το δρόμο προς τη Μόρφου στη βόρεια άκρη του αεροδρομίου Λευκωσίας. Η κίνηση αυτή συναντά τα πυρά πυροβολικού από τη περιοχή του Στροβόλου).
4. Συμπερασματικά αυτό που οι Τούρκοι προφανώς ανέμεναν να αποτελέσει μία καθαρή χειρουργική επιχείρηση μπορεί να μετατραπεί σε μία παρατεταμένη αιματηρή υπόθεση με τη διεθνή κοινή γνώμη ευαισθητοποιημένη από τις τουρκικές ενέργειες. (Η καταδίωξη ανταρτών δεν είναι ποτέ μία καλή υπόθεση ακόμη και υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις). Δυσοίωνες παρατεταμένες συμπλοκές ασχέτως της φύσης τους θα δώσουν σε τρίτα μέρη –ειδικά στη Σοβιετική Ενωση– την ευκαιρία να παίξουν ένα απεχθή ρόλο προσφέροντας ηθική και άλλη υποστήριξη στους Ελληνοκύπριους που θα αντισταθούν.
6. Το πρόβλημα είναι ότι η εκεχειρία είναι απίθανο να διατηρηθεί λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες που περιγράψαμε στην παράγραφο 3 και του φανατισμού των περισσοτέρων Ελληνοκυπρίων εθνικιστών. Είναι επίσης πιθανό ότι οι Ελληνοκύπριοι εξτρεμιστές στο νότο θα προσπαθήσουν να πάρουν εκδίκηση με σφαγές Τούρκων αιχμαλώτων. Εάν αυτό συμβεί οι τουρκικοί στόχοι θα κλιμακωθούν και μπορεί να προσπαθήσουν να καταλάβουν ολόκληρο το νησί (ή τουλάχιστον εκείνες τις περιοχές στις οποίες κατοικεί σημαντικός αριθμός Τουρκοκυπρίων). Εναλλακτικά, μπορεί να δούμε αμοιβαίες σφαγές όπως ήδη ανέφερε το υπό στρατιωτικό έλεγχο ραδιόφωνο του Μπαϊράκ.
8. Υπ’ αυτή τη θλιβερή εικόνα, ποίες είναι οι εναλλακτικές λύσεις για την αμερικανική πολιτική; Οσο και να μην θέλουμε να το προτείνουμε, πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από κάποιου είδους διχοτόμηση (ελπίζουμε εντός ενός ανεξάρτητου κυπριακού κράτους). Ασχέτως της διεθνούς κοινής γνώμης και/ή διμερούς πίεσης υποπτευόμαστε ότι δεν υπάρχει τρόπος να εμποδίσουμε τους Τούρκους από το εκδιώξουν την πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων που ζουν εντός της περιοχής που ελέγχουν. Υποθέτουμε ότι θα κάνουν κάθε προσπάθεια να χαρακτηρίσουν τις εκδιώξεις ως μία συναλλαγή ανταλλάσσοντας Ελληνοκυπρίους με τους Τουρκοκύπριους που βρίσκονται σε άλλα μέρη του νησιού. Από μία γρήγορη ματιά στα στοιχεία της απογραφής του 1950, αυτό θα σημάνει τη μετατόπιση 75 χιλιάδων Ελλήνων και 54 χιλιάδων Τούρκων. Από συζητήσεις με τον Ντενκτάς, πριν από την αναχώρηση του για τη Γενεύη έδωσε μία ξεκάθαρη ένδειξη της προτιμήσεως του για τη μεγαλύτερη δυνατή μετατόπιση Τουρκοκυπρίων σε μία μεγαλύτερη και ομοιογενή περιοχή.
Τι σχεδίαζαν οι ΗΠΑ πριν τον Αττίλα Β’: Έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποκαλύπτει το “πλάνο”…
10. Πιστεύω επίσης ότι θα πρέπει να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την Άγκυρα από το να επιδιώξει άμεση επίσημη αποδοχή των αλλαγών του στάτους κβο. Αμφιβάλλω αν θα είναι ικανοί να το επιτύχουν και πιστεύω ότι δεν είναι προς το συμφέρον της Άγκυρας να οδηγήσει την ελληνική κοινότητα σε μία κατάσταση αναρχίας από τις επιπτώσεις συνεχιζόμενων εχθροπραξιών και αύξηση της δύναμης των κομμουνιστών κοντά στα τουρκικά παράλια.
12. Τα ανωτέρω θα μπορούσαν να γίνουν πιο αποδεκτά από την Αθήνα εάν η Αγκυρα μπορεί να πειστεί να μειώσει τις εδαφικές της διεκδικήσεις σε κάτι ανάλογο με τις πραγματικές ανάγκες ασφάλειας της Τουρκίας. Ειδικότερα, πιστεύουμε ότι οι ελληνικές ανησυχίες από τον κίνδυνο μίας πλήρους διχοτόμησης (τόσο πραγματικών ανησυχιών όσο και οι φόβοι της Τουρκίας για ένωση) θα μετριαστούν κάπως εάν οι Τούρκοι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε πάλι με τη δημιουργία διάφορων καντονιών αντί της πλήρους διάσπασης της νήσου. Ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση, βρίσκουμε δύσκολο να φανταστούμε ότι οι Έλληνες και οι Τούρκοι μπορούν να εργαστούν μαζί ακόμα από μία ομόσπονδη διχοτομημένη χώρα, όπου για το άμεσο μέλλον τα πάθη από τα πρόσφατα γεγονότα θα χρειαστούν χρόνο για να υποχωρήσουν.
Ντέϊβις».
(Πρέσβης των ΗΠΑ στη Λευκωσία)