Έδιωξε τον ένα υπουργό για τις δολοφονίες και προστάτευσε τον άλλο που έχασε μερικά δις!!!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η κομπλεξική κατοχική Τουρκία τρέμει την Κυπριακή Δημοκρατία: Δεν θα παραστεί σε εκδήλωση για την 20ετία διεύρυνσης, επιβεβαίωσε η Βελγική Προεδρία

Ο θαλάσσιος διάδρομος για την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα προχωράει γρήγορα και σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα ενημερώνει η αμερικανική USAID

Προβάδισμα με βραχεία κεφαλή του ΔΗΣΥ έναντι του ΑΚΕΛ για τις ευρωεκλογές: Δημοσκόπηση για τις εκλογές της 9ης Ιουνίου στην Κύπρο, ποιοι υποψήφιοι προηγούνται

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως της Κύπρου, Ιωνάς Νικολάου, υπέβαλε την παραίτησή του την περασμένη Πέμπτη, υπό το βάρος της πίεσης που δέχθηκε, από την ημέρα της αποκάλυψης ότι οι αρχές δεν έδωσαν σημασία σε τόσες εκκλήσεις που έγιναν από πολίτες, που προειδοποιούσαν ότι οι εξαφανίσεις γυναικών ασιατικής καταγωγής είναι ύποπτες. Και ότι εν πάση περιπτώσει δεν ήταν κάτι το …φυσιολογικό, όπως υπέθεσαν οι αστυνομικές αρχές.

• Η παραίτησή του είναι ορθή πράξη καθώς έχει την πολιτική ευθύνη, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, αν και ο ίδιος τόνισε πως δεν φέρει προσωπική ευθύνη για τις καταγγελίες. Επειδή δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή τι γνώριζε -ή δεν γνώριζε- ο κ. υπουργός, δεν μπορούμε και να κρίνουμε, πόσο μάλλον να κατακρίνουμε.

Η αλήθεια είναι ότι στον κάθε υπουργό δεν μπορεί να φτάνει και το τελευταίο παράπονο που κάθε πολίτη. Και η περίπτωση του κ. Ιωνά, δεν είναι σαν αυτή του υπουργού Οικονομικών, Χάρη Γεωργιάδη που έβλαψε το δημόσιο αφού το χρέωσε με μερικά δισεκατομμύρια ευρώ. Τα οποία βεβαίως θα πληρώσουν οι πολίτες. Ο κ. Γεωργιάδης δεν παραιτήθηκε. Ο υπουργός Δικαιοσύνης παραιτήθηκε. Και οι δύο αυτές πράξεις κρίνονται από τους πολίτες, που πρέπει να σταματήσουν να είναι αρνιά του κάθε κομματάρχη. Η τιμωρία μετρά μόνο στην κάλπη.

Γιατί, λοιπόν, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ζήτησε από τον κ. Ιωνά να παραιτηθεί; Και γιατί δεν απαίτησε το ίδιο από τον κ. Γεωργιάδη; Δεν είναι τουλάχιστον περίεργη η στάση του κ. Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος υπενθυμίζω ότι είναι και νομικός. Γιατί, λοιπόν, ο υπουργός Δικαιοσύνης ευθύνεται περισσότερο από τον υπουργό Οικονομικών.

• Θα μου πείτε, στην περίπτωση του κατά συρροή δολοφόνου έχουμε να κάνουμε με φόνους. Δεν θα διαφωνήσω καθόλου. Αντίθετα… Αλλά, πόσοι συνάνθρωποι μας καταστράφηκαν λόγω της κατάρρευσης του Συνεργατισμού; Την ίδια στιγμή έχουμε να κάνουμε και με τους μεγαλόσχημους, που πήραν τα δάνεια αλλά δεν τα πλήρωσαν ποτέ. Κάποιος επιτέλους να μιλήσει γι’ αυτή την τεράστια απάτη. Δεν υπάρχουν εισαγγελείς στην Κύπρο;

Επιστρέφοντας στο μείζον θέμα των δολοφονιών, που διέπραξε ένας αρρωστημένος -και αυτό δεν είναι δικαιολογία-, όπως αποδεικνύεται, μισάνθρωπος, έχουμε γίνει μάρτυρες καταστάσεων και νοοτροπιών, που έπρεπε να είχε απορρίψει η κυπριακή κοινωνία, καθώς έχουμε εισέλθει προ 19 ετών στον 21^ο αιώνα.

Σε όλη αυτή την υπόθεση, είδαμε ρατσιστικές νοοτροπίες, και μία διάθεση για απόσειση ευθυνών, αντί να τις αναλάβουμε και να γίνουμε καλύτεροι. Είπαν ότι «ήταν η μάνα του (δολοφόνου) Βουλγάρα»… ‘Η ότι «δεν είναι καθαρός Κυπραίος», και ένα σωρό άλλες απρέπειες, που προσβάλουν τη μνήμη των θυμάτων. Όπως επίσης ήταν λάθος, ότι οι ανόητοι κομματάρχες έσπευσαν αμέσως να τοποθετήσουν κομματική ταμπέλα στον ανισόρροπος δολοφόνο, σάμπως και αν είναι με το άλφα ή το βήτα κόμμα, φέρει αυτό ευθύνη ή αλλάζει κάτι. Είναι αρρωστημένες καταστάσεις και πρέπει να γράψω αυτό που νιώθω. Η αναζήτηση δικαιολογιών όταν βρισκόμαστε ενώπιον τραγωδιών, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, κρύβει ρατσισμό. Δεν έχουμε μάθει ποτέ να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας. Διότι το να αποδεχθεί ότι φταις δεν είναι το τέλος του κόσμου. Αντίθετα δείχνεις ότι είσαι ένας ανώτερος άνθρωπος.

Παρά το γεγονός ότι δεν γνωρίζω αυτή τη στιγμή τι γνώριζε ο κ. Ιωνάς, πήρε μία ορθή πράξη. Και γι’ αυτό δεν πρέπει να επιχειρηθεί το πολιτικό του «λιντσάρισμα». Έκανε αυτό που έπρεπε. Σε αντίθεση, όπως ανέφερα παραπάνω, με τον υπουργό Οικονομικών, που μπήκε μπροστά του ως ασπίδα ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

• Με αποτέλεσμα ο κάθε πολίτης να αναγκάζεται να δέχεται ως γεγονός ότι η υπόθεση των δολοφονιών δεν αγγίζει προσωπικά τον κ. Νίκο Αναστασιάδη, ενώ αντίθετα η κατάρρευση του Συνεργατισμού είναι έργο δικό του, της δικής του κυβέρνησης, άρα πρέπει να προστατεύσει τον υπουργό Οικονομικών. Δεν μπορώ να γνωρίζω ότι έτσι έχουν τα πράγματα και να μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω.

Δυστυχώς, οι πολίτες ξέχασαν το οικονομικό αυτό έγκλημα, και πρέπει να το θυμίζουμε ελπίζοντας ότι οι υπεύθυνοι θα πληρώσουν. Είναι πολλά τα δισεκατομμύρια, όπως και να το δει κανείς. Έτσι πετάνε και τα δικά τους λεφτά οι πολιτικοί; Στο γάμο του …Καραγκιόζη; Ή επειδή είναι τα χρήματα του κράτους, άρα των πολιτών, μπορούμε να τα καίμε ανάβοντας φωτιά με το πιο ακριβό ουίσκι. Και νομίζω καταλαβαινόμαστε διότι είναι μικρός ο τόπος μας.

Ο κ. Ιωνάς είπε ότι η συνείδηση και οι Αρχές του, επέβαλαν την παραίτηση του. Είναι μία γενναία δήλωση, αν και δεν χρειαζόταν η προσπάθεια να αποβάλει τυχόν προσωπικές ευθύνες. Γνωρίζουμε πως ένας υπουργός δεν γίνεται να τα γνωρίζει όλα, ιδιαίτερα εάν οι υφιστάμενοι του θεωρούν πως η εξαφάνιση κάποιων συνανθρώπων μας δεν είναι και κανένα …σοβαρό θέμα! Βεβαίως, το βασικό ερώτημα είναι αυτό: εάν οι γυναίκες που εξαφανίστηκαν ήταν από την Κύπρο και όχι από χώρες της Ασίας και της Ευρώπης, δεν θα είχαν κινητοποιηθεί οι πάντες; Ας υποβάλει ο καθένας το ερώτημα στον εαυτό του. Διότι η απάντηση είναι η ίδια.

Και αυτή η απάντηση δείχνει την τραγωδία μίας χώρας, που πέρασε εισβολή και περνά ακόμα κατοχή, και η οποία έφτασε κάποια στιγμή στο απόλυτο «οικονομικό θαύμα» για να φάει ένα μπάτσο από τους Ευρωπαίους εταίρους της και να καταρρεύσει στα γόνατά της. Πλήρωνε την διαφθορά των πολιτικών της, των οικονομικών παραγόντων και κάποιων τραπεζιτών, που δυστυχώς δεν είναι στη φυλακή. Η υπόθεση της διαφθοράς στο νησί χάθηκε διότι μερικοί την είδαν ως παιγνίδι δημοσίων σχέσεων, για προσωπικό όφελος. Και κατέστρεψαν την προσπάθειά μας.

• Η Κύπρος, λοιπόν, της εισβολής και της κατοχής, έγινε μία ρατσιστική κοινωνία -και κυρίες και κυρίοι κοιτάξτε τα πρόσωπα σας στον καθρέπτη. Οι μαντάμ ήθελαν δούλες -στον 21^ο αιώνα είμαστε- και οι κύριοι ήθελαν τις δούλες και για άλλες υπηρεσίες. Φρικτές καταστάσεις. Ο σεβασμός στον άνθρωπο είναι ανύπαρκτος. Η λέξη «Φιλιππινέζα», που αφορά την γυναίκα που γεννήθηκε στις Φιλιππίνες, έχει εξελιχθεί σε έκφραση ρατσισμού. Και έτσι είναι είτε συμφωνείτε είτε όχι. Η πραγματικότητα είναι μία.

Όπως όλες οι κοινωνίες, και η κυπριακή, θα στενοχωρηθεί, θα κλάψει, θα ουρλιάξει -από πόνο; ή επειδή συνειδητοποιεί την ευθύνη; Και στο τέλος τι θα κάνει; Θα αλλάξει; Μπα… Ξανά προς τη …δόξα του ρατσισμού θα τραβήξει και θα ξεχάσει τις γυναίκες και τα παιδιά που χάθηκαν, απλούστατα διότι δεν είναι δικά της. Βλέπετε, είναι ξένες οι γυναίκες που δολοφονήθηκαν… Δεν είναι δικές μας…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Υπό την πίεση του «κομμουνιστικού» ΑΚΕΛ και του ΟΦΑ (όπου φυσήξει ο άνεμος) ΔΗΣΥ, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας -εν μέσω παλικαρισμών και ιαχών αντίστασης- είναι έτοιμος να επιστρέψει στις συνομιλίες με τους Τούρκους, που τον περιμένουν ως το κερασάκι στην τούρτα. Όλες οι πληροφορίες που εκπορεύονται από τους Βρετανούς, και από το Λονδίνο και από την έδρα του ΟΗΕ, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι κανένα πάθημα δεν έχει γίνει μάθημα στις πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου και της Ελλάδας. Πάλι θα πρέπει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά ο λαός…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Το νέο μήνυμα του Πενταγώνου στον Ερντογάν: Τα εναλλακτικά σχέδια εάν δεν συνετιστεί…