‘Όταν του έλεγαν του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να προσέξει αυτήντη μουσίτσα τον Μουσταφά Ακιντζί εκνευριζόταν, διότι ως γνωστόν, και ο κ. Αναστασιάδης και οι υπόλοιποι πολιτικοί ηγέτες του νησιου ξέρουν τα πάντα, καλύτερα από τον καθένα. Όχι πως πάνε πίσω οι Έλληνες πολιτικοί. Οι ιδιοι και χειρότεροι…
Είναι οι Άινστάιν της παγκόσμιας εξωτερικής πολιτικής, γι’ αυτό και το εθνικό θέμα της Κύπρου πάει από το …καλό στο καλύτερο! Έχουμε φτάσει στο σημείο να διεκδικεί η Τουρκία την υπογραφή μας για να ελέγχει το νησί και εμείς να το σκεφτόμαστε, αντί να τους στείλουμε στο διάολο. Μην νομίζετε… Με τον ίδιο τρόπο σκέφτονται και αρκετοί εθνομηδενιστές στην Αθήνα, τους οποίους ο Αλέξης ο Τσίπρας έβαλε εσχάτως και στην κυβέρνηση. Ξεχωρίζω τον υπουργό Εξωτερικών που με την τριβή του στις ξένες πρωτεύουσες κατάλαβε πόσο λάθος είναι μία λύση του Κυπριακού που δεν θα προστατεύει τον κυπριακό Ελληνισμό.
Στην Αθήνα, προωθήθηκε από το σύστημα του ΑΚΕΛ και από τους «ελληνόφωνους» των Βρυξελλών, οι οποίοι τον περιέφεραν από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα, ως τον μεγάλο ειρηνιστή. Δεν είχαν καταλάβει τι συνέβαινε με αυτόν τον κύριο τα πέντε χρόνια της απουσίας του, όταν τον βρήκε ο Ταγίπ Ερντογάν στα αζήτητα και τον έκανε ψευτο-«πρόεδρο» στα κατεχόμενα για να παίξει το παιγνίδι του. Και το έπαιξε πολύ καλά.
Για μεγάλο διάστημα, λόγω του Ακιντζί, οι ξένοι πίστεψαν ότι οι Τούρκοι ήθελαν λύση και εμείς την απορρίπταμε. Διότι έμπαινε πάντα μπροστά ο Ακιντζί ο οποίος στα κατεχόμενα έλεγε ο αθεόφοβος ότι επιθυμεί η ψυχή του και οι δικοί μας οι ανόητοι τον πίστευαν. Πόσο βλάκες… Πόσο επικίνδυνοι.
Ο κ. Ακιντζί, λοιπόν, προκάλεσε τεράστια ζημιά στον κ. Αναστασιάδη, ο οποίος άργησε πολύ να τον βάλει στη θέση του, αν και δεν ξέρουμε ακόμα πόσο και τι εννοεί όταν λέει ότι ο κατοχικός ηγέτης «το μόνο που μέσα από τις αξιώσεις του επιδιώκει είναι την ομηρία και τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου από την Τουρκία».
Πρόκειται αυτή για τη μεγαλύτερη αλήθεια του Κυπριακού προβλήματος. Πόσες φορές έχουμε γράψει και έχουμε πει ότι αυτός είναι ο στόχος της κατοχικής δύναμης. Και πόσες φορές δεχθήκαμε επιθέσεις από πληρωμένους «ελληνόφωνους» κονδυλοφόρους της Τουρκίας και της Βρετανίας ότι δήθεν δεν λέγαμε την αλήθεια. Δεν ήθελαν να γνωρίζει ο λαός, γιατί όταν οι πολίτες είναι ενημερωμένοι δίνουν πληρωμένη απάντηση. Όπως συνέβη τον Απρίλιο του 2004.
Ο κ. Αναστασιάδης, δια της Προεδρίας της Δημοκρατίας εκστόμισε επιτέλους μεγάλες αλήθειες… Αλλά το τραγικό για τον ίδιο είναι ότι ακόμα παραμένει προσκολλημένος σε πρακτικές, που οδηγούν στον στόχο της Τουρκίας.
Επ’ ωφελεία του λαού της Κύπρου δεν πρόκειται να είναι η λύση που «μαγειρεύει» η κ. Τζέιν Χολ Λουτ, η οποία «κούφανε» τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, με τις θέσεις που του εξέφρασε όταν συναντήθηκαν στην ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον. Ένας εκ των παρισταμένων είπε ότι έπαιξε το «βαποράκι» της κατοχικής δύναμης μεταφέροντας όλες τις θέσεις της, με πρώτη την πρόταση για τετραμερή. Πάνσοφη είναι αυτή η ψυχρή κυρία, που νομίζει πως διανύουμε τη φάση του «αποφασίζουμε και διατάζουμε». Τελικός κριτής θα είναι ο λαός, και αυτό η κ. Λουτ δεν το θέλει.
Τι άλλο μας λέει η Προεδρία της Δημοκρατίας; Μα αυτά που τους λέγαμε χωρίς κραυγές και με σοβαρότητα, και τα απέρριπταν είτε ως «εθνικιστικές κορώνες», είτε με τη φράση «αυτά που λέτε δεν γίνονται»… Και δεν γινόντουσαν διότι είχαν κάνει τις άθλιες υποχωρήσεις για παραχώρηση του ελέγχου της Κύπρου στην κατοχική δύναμη. Και η αναφορά γίνεται για όλους…
Τι άλλο λέει το Προεδρικό Μέγαρο;
Αλλά στη συνέχεια πάλι το «χαλά», διότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από τα σύνδρομα του ρατσιστικού σχεδίου Ανάν. Λένε:
Είναι φανερό ότι τα δυο μεγαλύτερα κόμματα της Κύπρου, το «κομμουνιστικό» ΑΚΕΛ και ο δεξιός ΔΗΣΥ τρέμουν τον κατοχικό ηγέτη. Διότι αν μιλήσει θα τους εκθέσει. Ο Ακιντζί άφησε τη γλώσσα του να πάει περίπατο. Και αυτό είναι επικίνδυνο, και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και για τους κ. Αβέρωφ (Νεοφύτου) και Άντρο (Κυπριανού), αλλά και για τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Που λόγω του ΑΚΕΛ πίστευε κάθε μαλαγιανιά του κάθε Ακιντζί και του προστάτη του, Ταγίπ Ερντογάν.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Λίγα λόγια μέχρι να επανέλθουμε… Η δημοσιογραφία στην Κύπρο κινδυνεύει. Η εισβολή ύποπτων κεφαλαίων συνεχίζεται…
Θα κάνει πίσω ο Ερντογάν; Επίθεση φιλίας στον Τραμπ από τον γαμπρό του Τούρκου προέδρου