Τι θα μπορούσε να παρακινήσει τους έφηβους να νιώσουν περηφάνια ενώ φοιτούν στο σχολείο; Ποιος θα μπορούσε να τους εμπνεύσει περισσότερο για να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες και να χρησιμοποιήσουν την ψήφο τους για το κοινό καλό (όταν αποκτήσουν το δικαίωμα ψήφου);
Είναι κάτι τέτοιο “δουλειά” της κυβέρνησης ή είναι “δουλειά” των δασκάλων/καθηγητών τους;
Με διαδικτυακό δείγμα ογδόντα Ελληνοκυπρίων έφηφων, ηλικίας 15-17 ετών (Α’, Β’ και Γ’ Λυκείου) και με βάση μοντέλο/εργαλείο του μάνατζμεντ, η μελέτη στηρίχτηκε σε βασικές αρχές του Πολιτικού Μάρκετινγκ (διαδικασία που αναγνωρίζει και ικανοποιεί τις ανάγκες των πολιτών) σε μια προσπάθεια να μετρήσει την «ικανότητα των εκπαιδευτικών» και την «ικανότητα της Κυβέρνησης» να ενθαρρύνουν τα παιδιά μας και να τα κάνουν να νιώσουν «περηφάνια». Παράλληλα, επιχειρήθηκε να μετρηθεί η «περηφάνεια των μαθητών» σε σχέση με την πρόθεση τους να προσέλθουν στην κάλπη (όταν θα αποκτήσουν το δικαίωμα ψήφου).
Πιο κάτω, παρατίθενται μερικά από τα ερωτήματα, τα οποία αποτέλεσαν την βάση μέτρησης της μελέτης. Να σημειωθεί πως η μελέτη χρησιμοποίησε την μέθοδο ανάλυσης του «συσχετισμού» (correlation analysis).
Πολιτεία: Είναι οι μαθητές μας ευχαριστημένοι με το είδος και την ποιότητα των μαθημάτων; Είναι ευχαριστημένοι με τις κινήσεις της Πολιτείας; Η Πολιτεία τους δίνει τον λόγο; Είναι ευχαριστημένοι με τις κτιριακές εγκαταστάσεις του σχολείου τους και το επίπεδο μάθησης σε σχέση με το εξωτερικό; Κ.ο.κ.
Οι (θετικές) απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα θα έκαναν “χαρούμενους” και “περήφανους” τους μαθητές, ενισχύοντας παράλληλα την προοπτική να οδηγηθούν στην κάλπη (όταν αποκτήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι);
Πορίσματα: Με βάση τα πορίσματα της μελέτης (τα επίσημα αποτελέσματα θα δημοσιευτούν σε διεθνές ακαδημαϊκό περιοδικό), παρ’ όλο που και οι δύο παράγοντες (δηλαδή, η «ικανότητα των εκπαιδευτικών» και η «ικανότητα της Κυβέρνησης») έδειξαν πως έχουν ισχυρή επίδραση στην «περηφάνεια» των νέων μας, εν’ τούτοις, μόνο η «ικανότητα των εκπαιδευτικών» παρουσίασε στατιστική σημασία. Δηλαδή, με βάση την μέτρηση, το αποτέλεσμα αυτό αποτελεί τον κατ’εξοχήν παράγοντα που μπορεί να ενθαρρύνει (ή να αποθαρρύνει) τους νέους να νιώσουν «περηφάνια» ενώ φοιτούν.
Αν και όταν ο εκπαιδευτικός επιτύχει να ενθαρρύνει τους μαθητές του να νιώσουν “περηφάνια” κατά τη διάρκεια της φοίτησης τους στο σχολείο, αυτό θα αποτελέσει ισχυρό κίνητρο στην μελλοντική παρουσία τους στην κάλπη. Κατ’ επέκταση, και στα κοινά, ως υπεύθυνοι πολίτες που θα διαχειρίζονται το κοινό καλό.
Υ.Γ. Η παρούσα μελέτη αποτελεί σημαντικό οδηγό της παγκόσμιας βιβλιογραφίας και πρακτικών, για περαιτέρω έρευνα (όπως εμπλοκή γονέων, εφοριών και προσθήκη επιπλέον παραγόντων που αφορούν τη νέα γενιά).
(*) Nicos Antoniades (D.B.A.)
Professor of Marketing & Strategy
Editor ikypros.com and LA Voice
https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/
Ο ανάλγητος κ. Μοσκοβισί: Χαρακτηρίζει “διάσωση” το έγκλημα των Μνημονίων