Το Ισραήλ ο “χωροφύλακας” της Αμερικής στην Μεσόγειο: Με ποιους άλλους θα συμμαχήσει;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Την Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδος και της Κύπρου, Νίκος Κοτζιάς και Νίκος Χριστοδουλίδης, θα πραγματοποιήσουν μία πολύ κρίσιμη επίσκεψη στο Ισραήλ. Η συνάντηση τους με τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, δεν θα είναι όπως οι προηγούμενες.
Την εβδομάδα, που μας πέρασε ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον, είχε συνομιλίες με το σύνολο της ηγεσίας του Εβραϊκού Κράτους και σύμφωνα με πληροφορίες, συμφωνήθηκε ότι το Ισραήλ αναλαμβάνει τον πρώτο ρόλο στην ευρύτερη γειτονιά μας.
- Μερικοί θα αναρωτηθούν; Μα δεν τον είχε πάντα αυτόν το ρόλο; Η απάντηση είναι όχι. Τον μοιραζόταν με την Τουρκία και στην οκταετία της προεδρίας του Μπάρακ Ομπάμα, η Άγκυρα προηγείτο. Ο τότε πρόεδρος, περιέργως, είχε εναποθέσει όλα τα σταρτηγικά “αυγά” της Αμερικής στην ισλαμική Τουρκία για λόγους που δεν εξηγήθηκαν ποτέ επαρκώς.
Θυμίζω ότι σε κάποια στιγμή, η παραδοσιακή σχέση της Αμερικής με το Ισραήλ τέθηκε σε κίνδυνο, και ο κ. Νετανιάχου απέρριψε πρόσκληση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ να επισκεφθεί τον Λευκό Οίκο, όταν πληροφορήθηκε ότι η αμερικανική ηγεσία, σιωπηλά είχε παραχωρήσει την πρωτοκαθεδρία στην Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν. Ναι, τόση ανοησία «έδερνε» την Χίλαρι Κλίντον και τον Τζον Κέρι, τους υπουργούς Εξωτερικών του κ. Ομπάμα, οι οποίοι είπαν και στην ελληνική πολιτική ηγεσία να ανταλλάξει το θέμα των Μουφτήδων με την Θεολογική Σχολή της Χάλκης!
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ διατηρεί πάντα στενές σχέσεις συνεργασίας με τους Ρεπουμπλικάνους στην Αμερική. Ταυτόχρονα έχει και προσωπική σχέση με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, τον κ. Μπόλτον, που θεωρείται ο αρχηγός των «γερακιών» και τον υπουργό Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο. Με τους αναλυτές που συνομιλώ συχνά, ταυτιζόμαστε στο σημείο ότι η οργή του Αμερικανού πλανητάρχη εναντίον του Ταγίπ Ερντογάν πρέπει να οφείλεται και στην επιρροή του κ. Νετανιάχου.
- Ο τελευταίος έχει ξεπεράσει το σύνδρομο της -με πάση θυσία- καλής σχέσης με την Τουρκία, και πραγματικά πιστεύει ότι οι συμμαχίες με άλλες μεσογειακές χώρες είναι και πιο υγιείς, και πιο πιστές, αλλά πάνω απ’ όλα θα έχει το γενικό πρόσταγμα ο ίδιος και δεν θα το μοιράζεται με τη σημερινή Τουρκία, η οποία αναδείχθηκε στον υπ’ αριθμό ένα εχθρό του Εβραϊκού Κράτους.
Με τα παραπάνω δεδομένα, η αποστολή των κ. Κοτζιά και Χριστοδουλίδη εξελίσσεται σε μία μάχη στρατηγικής συνεργασίας, καθώς ο κ. Νετανιάχου -παρά την καλή του διάθεση- πρέπει να πειστεί ότι η Ελλάδα και η Κύπρος είναι έτοιμες να συνεργαστούν σε μία ευρύτερη συμμαχία, της οποίας τον έλεγχο θα έχει η Ουάσιγκτον.
Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει ίσως να αναθεωρήσουν πολιτικές, που έχουν σχέση με τις αραβικές χώρες, ακόμα και με τη Ρωσία, η οποία -στην περίπτωση της Κύπρου- υποστηρίζει ακόμα το νησί στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αν και κυκλοφορεί ευρύτατα η φήμη, εκπορευόμενη από την Άγκυρα, ότι θα αναθεωρήσει αυτή την πολιτική στάση.
Συνεπώς, το ταξίδι των δύο υπουργών, και οι συνομιλίες τους με τον κ. Νετανιάχου, θα μπορούσαν να αλλάξουν προς το καλύτερο, και τη στρατηγική θέση της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και την υποστήριξή τους σε κέντρα, όπως η Ουάσιγκτον, που καθορίζουν τις τύχες των λαών.
Βέβαια, η μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη είναι δύσκολη επειδή θα απαιτηθεί αλλαγή σε παραδοσιακές πολιτικές. Δεν είναι ακατόρθωτο, όμως. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι το Εβραϊκό Λόμπι, που βοήθησε με αηδιαστικό τρόπο μερικές φορές την Τουρκία, λόγω ακριβώς της συνεργασίας του με την οργάνωση Hellenic Leaders (HALC), αυτή τη στιγμή αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό του κ. Ερντογάν.
Η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να τολμήσουν. Διότι τα οφέλη θα είναι τεράστια για την Ελλάδα και την Κύπρο, και ίσως για πρώτη φορά, οι δύο χώρες να καλύψουν και τα στρατηγικά τους συμφέροντα…
Οι αναλυτές πιστεύουν ότι ακόμα και να δώσει ο πρόεδρος της Τουρκίας τον Πάστορα Άντριου Μπράνσον στην Αμερική, οι σχέσεις θα παραμείνουν στο ίδιο αρνητικό σημείο και ότι ο κ. Τραμπ δεν θα εμπιστευθεί ποτέ ξανά τον κ. Ερντογάν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται νέους πιστούς συμμάχους και δεν θα τους βρουν στην Τουρκία, η οποία έχει στραφεί ολοκληρωτικά προς τη Ρωσία και το Ιράν.
Βέβαια να θυμόμαστε πάντα πως στη διπλωματία δεν πρέπει να λέει κανείς τη λέξη ποτέ…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Ο κόσμος χωρίζεται πάλι σε δύο στρατόπεδα: Με τον Τραμπ ή τον Πούτιν η Ελλάδα και η Κύπρος;