Ο τουρκικός στρατός δεν παραχωρεί άδεια για ψεκασμό φραγκοσυκιών, που βρίσκονται στην κλειστή περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου με αποτέλεσμα την καταστροφή τους.
Το θέμα είδε το φως της δημοσιότητας στην τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Αφρίκα» και μπορεί να θεωρείται ένα θέμα ήσσονος σημασίας, ένα ζήτημα που αφορά γεωπόνους, γεωργούς για το πώς καταπολεμείται «ένα έντομο». Ωστόσο, έχει και πολιτική διάσταση. Άλλωστε στην Κύπρο, όσο συνεχίζεται η κατοχή από την Τουρκία, όλα έχουν πολιτικό χρώμα γιατί είναι απόρροια της παρανομίας αυτής. Είναι απόρροια του συνεχιζόμενου εγκλήματος.
Εάν, λοιπόν, για ένα ψεκασμό εντόμων, για να σωθεί μια σοδειά, ο κατοχικός στρατός δεν παραχωρεί άδεια (!), ενδεχομένως για λόγους… ασφαλείας, μπορεί ο καθένας να σκεφθεί πώς θα συμπεριφέρεται ο Αττίλας και πολύ περισσότερο πώς θα αντιδρά μετά από μια συμφωνία, στην οποία θα προβλέπει παραμονή στρατευμάτων.
Στα δημοσιεύματα καταγράφονται αντιδράσεις από παράνομα «δημαρχεία», επιμελητήρια, συνδέσμους, ειδικούς. Και τι σημασία έχουν οι αντιδράσεις, οι φωνές, οι εκκλήσεις; Ο κατοχικός στρατός αποφάσισε και διέταξε: Δεν θα ψεκαστούν οι φραγκοσυκιές ( οι παπουτσοσυκές στην κυπριακή διάλεκτο).
Είναι προφανές πως για να παραμείνει τουρκικός στρατός και μετά από μια συμφωνία στο Κυπριακό δεν θα είναι για εκδρομικούς, τουριστικούς λόγους, αλλά θα έχουν ρόλο και λόγο. Και είναι πρόδηλο πως με τη συμπεριφορά του καθεστώτος της Άγκυρας αυτός ο ρόλος θα είναι σε κάποια φάση ανεξέλεγκτος.
Υποστηρίζουν πολλοί πως δεν είναι πρακτικά εφικτό να αποχωρήσει ο τουρκικός στρατός από την πρώτη ημέρα της συμφωνίας. Και γιατί να μην συνδεθεί η εφαρμογή της συμφωνίας με την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής; Δηλαδή, η συμφωνία να τεθεί σε ισχύει όταν η Άγκυρα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και συγκεκριμένα να αποχωρήσει ο στρατός κατοχής και να τερματιστούν οι εγγυήσεις.
Εάν η Τουρκία είναι αποφασισμένη να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της δεν έχει λόγο να μην δεχθεί αυτή τη ρύθμιση. Διαφορετικά ο τουρκικός στρατός θα αποφασίζει, είτε με λύση είτε όχι και για τους εποχιακούς ψεκασμούς!
Σχιζοφρένεια μεγαλεπήβολων έργων και μιζέριας: Κινδυνεύουν να μείνουν ένα “μετέωρο βήμα”