Αποδεικνύουν την πολιτική φτώχεια και για το Κυπριακό οι “κοκορομαχίες” για τον Συνεργατισμό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Η κυπριακή Κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ «κτυπιούνται» οριοθετώντας χρονικά την πολιτική τους «αντιπαράθεση» με το 2013, πριν και μετά. Οι μεν επικαλούνται τα όσα «δεινά επέφεραν οι άλλοι» πριν το 2013 και οι δε για την περίοδο μετά.
Ο καυγάς και οι απειλές να βγάλει ο ένας τα άπλυτα του άλλου δείχνει και μια αδυναμία άρθρωσης πολιτικού λόγου, ανάδειξης πολιτικών, παρουσίασης λύσεων. Προσφεύγουν στην «αρνητική διαφήμιση», στη δυσφήμηση του αντιπάλου. Κι όλα αυτά επί του πτώματος του Συνεργατισμού. Όπως έγινε και με την τράπεζα Λαϊκή, τις Κυπριακές Αερογραμμές, την κυπριακή οικονομία εν γένει.
Η προ του 2013 περίοδος και η μετέπειτα είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι πολιτικές δεν άλλαξαν επί της ουσίας και η πορεία τους ταυτόσημη όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στο Κυπριακό. Οι διαφοροποιήσεις σε θέματα τακτικής μεγαλοποιούνται για να μπορέσει να διατηρηθεί το δίπολο. Χρειάζεται ο καθένας απέναντί του αντίπαλο δέος, για να κρατούν κοντά τους την κομματική πελατεία.
Η προ του 2013 διακυβέρνηση εναρμονισμένη με τα οικονομικά κατεστημένα, με απευθείας κανάλια επικοινωνίας και συνεννόησης με το τραπεζικό σύστημα (εξ ου και οι Υπουργοί Οικονομικών), δεν απέφυγε το «ατύχημα». Παρά τις επιφυλάξεις, που είχαν να κάνουν με την εικόνα της, η διακυβέρνηση προσκάλεσε την τρόικα και παρέδωσε τη χώρα στο ιερατείο των δανειστών. Διαπραγματεύτηκαν μνημόνιο λιτότητας και οικονομικής υποταγής.
Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν (ή να αποτελειώσουν) το έργο και παρέδωσαν την εξουσία. Η διακυβέρνηση της μετά-το-2013 εποχής δεν είχε πολιτικά και ιδεολογικά κωλύματα να προχωρήσει. Έσκασε και η βόμβα του κουρέματος καταθέσεων και ισοπέδωσης του τραπεζικού συστήματος και διευκόλυνε τη συνέχεια. Ο τρόπος… επανεκκίνησης παρέπεμπε σε ένα ρετρό σίριαλ, «οι συμμαθητές», ενώ οι σοβαροφανείς, βαρύγδουπες εξαγγελίες δεν είχαν αποτέλεσμα.
Εξ ου και η υπόθεση Συνεργατισμού, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Το «βγήκαμε από το μνημόνιο» δεν ήταν υπόθεση της Λευκωσίας αλλά των δανειστών.
- Δεν κρίνεται κανείς για τις επιδόσεις του όταν εκτελεί εντολές των τροϊκανών και διαχειρίζεται τις αποφάσεις του ιερατείου.
Στο Κυπριακό, αμφότεροι είναι εκφραστές μιας αδιέξοδης προσέγγισης, η οποία δοκιμάστηκε από το 1974 και εντεύθεν και δεν απέδωσε. Μια πολιτική που η αναποτελεσματικότητά της εδραίωσε τα κατοχικά δεδομένα. Υπήρξε στο Κυπριακό κοινή πορεία, η οποία, παραμονές εκλογών, άλλαζε για ευνόητους λόγους. Δεν μπορεί κανείς να υποστηρίζει συνεχώς πως «δεν υπάρχει άλλη επιλογή» ή «τι θα πουν οι ξένοι» εάν αλλάξει η γραμμή πλεύσης. Γιατί αυτό το… κόλλημα προσφέρει άλλοθι στην Τουρκία να προωθεί τους σχεδιασμούς της.
- Και αυτή τους η πολιτική οδήγησε τις συζητήσεις στο σημείο να διαπραγματεύονται τον τρόπο λειτουργίας δυο συνιστώντων κρατιδίων.
Ανεξαρτήτως των ρητορικών εξάρσεων, των έντονων αντιπαραθέσεων, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
- Η προ του 2013 διακυβέρνηση δεν έδειξε δείγματα γραφής για άλλη πολιτική. Προσαρμοσμένη/ ταυτισμένη στο σύστημα, με πολιτικές νεοφιλελεύθερες ως προς την οικονομία και στο Κυπριακό δογματικά προσκολλημένη στα αλλεπάλληλα, συνεχή, επί της ουσίας αδιέξοδα.
- Η μετά του 2013 διακυβέρνηση είχε και την ιδεολογική πατέντα και ακολούθησε την προδιαγεγραμμένη πορεία, με λογικές πολλές φορές μικρομάγαζου.
Τα πρώτα χρόνια βολευόταν γιατί παρέπεμπαν για συγκρίσεις με τους προηγούμενους. Τώρα αναμετράται με τον εαυτό της και τις αδυναμίες της να αντιμετωπίσει προβλήματα και στρεβλώσεις. Πώς, όμως, να τις αντιμετωπίσει όταν είναι μέρος των στρεβλώσεων όπως και οι προηγούμενοι; Η νυν διακυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να επικαλείται τις αδεξιότητες των προηγούμενων. Και για τον Συνεργατισμό θα μπορεί να μιλήσει για τα προηγούμενα, όταν θα μας πει για αυτά που έγιναν από το 2013 και εντεύθεν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η αναφορά στους δυο μεγάλους (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ) δεν αθωώνει τους υπόλοιπους. Απλά σε αυτή τη φάση το δίπολο φωνάζει δυνατότερα και πιο εκνευριστικά.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
“Έρευνα για τον Συνεργατισμό”: Το νέο σύντομο ανέκδοτο στην πολιτική ζωή της Κύπρου