Ο Μαρξ, ο Θεός και η βαρβαρότητα: Τα όρια των συστημάτων και οι ανάγκες των ανθρώπων
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου
Στο όνομα της εργατικής τάξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης έχουν γίνει μεγάλες επαναστάσεις, αιματηρές εξεγέρσεις, έχουν δημιουργηθεί σοβιετικές δημοκρατίες, κυβέρνησαν λαϊκά και στρατιωτικά καθεστώτα, ιδρύθηκαν ακόμα και συνεργατικές τράπεζες, επιβλήθηκαν φασιστικής μορφής άθλια μνημόνια και περικοπές για «οικονομική προσαρμογή» μετά από κλοπές και απάτες, ενώ ολόκληρες υπερδυνάμεις (βλέπε Κίνα) εδραίωσαν ακραίες κερδοσκοπικές πρακτικές του καπιταλισμού με σφυροδρέπανο.
Τον σοσιαλισμό και τις θρησκείες επιμένουν να χρησιμοποιούν πολλοί ως μέσα εκμετάλλευσης του πόνου, του φόβου, της φτώχειας και της βίας. Κλέβουν τα όνειρα των ανθρώπων για δικαιοσύνη και ειρήνη πουλώντας τους Μαρξ και Θεό. Αυτή είναι η γενική εικόνα όπως διαμορφώθηκε μέσα από την πορεία των πραγμάτων σε διεθνές επίπεδο, γιατί είδαμε εξεγέρσεις που ξεκίνησαν για ένα μεγάλο όνειρο, αλλά κατάληξαν σε ένα μεγάλο ψέμα.
Είδαμε ηγέτες που αναδείχθηκαν υποσχόμενοι ρήξεις με το κατεστημένο και αλλαγές προς όφελος των λαών τους, αλλά διέψευσαν τις προσδοκίες των ψηφοφόρων τους με μάσκα προοδευτισμού. Είδαμε άτομα και οργανωμένα σύνολα σε κάθε επίπεδο κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής βαθμίδας να δημιουργούν μιαν ουτοπία για να εξαπατούν τους πολίτες.
Φωτεινές και ελπιδοφόρες εξαιρέσεις, μέσα από τη διαχρονική απληστία, την αυταρέσκεια, την διαφθορά και την κατάχρηση της εξουσίας, υπήρξαν αρκετές και πάντα θα υπάρχουν. Πρόκειται για εξαιρέσεις που με γνώση και βίωμα κρατούν ζωντανές τις ιδέες στις οποίες πίστεψαν και αγωνίστηκαν τίμια και αληθινά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Είναι ιδέες και αναλλοίωτες αξίες που παραμένουν ανυπότακτες στον χρόνο γιατί συμπορεύονται με τις ουσιαστικές ανθρώπινες ανάγκες κάθε εποχής.
Το κυρίαρχο όμως ερώτημα που τίθεται σήμερα συνοψίζεται στο εάν είναι εφικτή και σε ποιο βαθμό η λειτουργία και η επιβίωση ενός συστήματος εξουσίας και ενός πολιτικού σχήματος ή συνεταιριστικού ομίλου που στηρίζεται στη διαφάνεια, στην ισότητα ενώπιον της δικαιοσύνης, στη δίκαιη κατανομή του πλούτου και στο διεθνές δίκαιο όταν οι χώρες ελέγχονται από συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων και οίκους αξιολόγησης, από ισχυρά λόμπι χρηματοπιστωτικών οργανισμών και επιχειρηματικών κολοσσών, από σκιώδεις κυβερνήσεις και ιδιωτικές λέσχες «ειδικού ενδιαφέροντος»;
Την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται συνεχώς ότι ο τρόπος που λειτουργεί το υφιστάμενο παγκοσμιοποιημένο σύστημα, πέρα από τις όποιες θετικές πλευρές του σε σχέση με την τεχνολογία και τη δημιουργικότητα, επιφέρει όλο και περισσότερη δυστυχία, ανεργία και εξαθλίωση. Με τις ισοπεδωτικές πρακτικές του διαμορφώνει συνθήκες που συμβάλλουν στην ανασφάλεια, στα ναρκωτικά, στο ρατσισμό, στις αυτοκτονίες, καθώς και σε περιφερειακές συγκρούσεις, τρομοκρατία, εμφύλιες συρράξεις, προσφυγιά και μετανάστευση.
Η βαρβαρότητά του φαίνεται να τον οδηγεί στο ιστορικό όριό του, όπως οδήγησε το σύστημα που πρόδωσε τα ιδανικά για κοινωνική δικαιοσύνη.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Το στοίχημα του Τραμπ: Η συμφωνία αποτέλεσε οικονομική και διπλωματική ασπίδα του Ιράν