Το στοίχημα του Τραμπ: Η συμφωνία αποτέλεσε οικονομική και διπλωματική ασπίδα του Ιράν
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι ΗΠΑ επιμένουν στον πόλεμο της Ουκρανίας: Θα ανακοινώσουν αγορές όπλων αξίας 6 δισεκ. δολαρίων προορισμένων για τις ένοπλες δυνάμεις του Κιέβου
Η Ουάσιγκτον έστειλε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο Κίεβο, απαιτεί από τους συμμάχους να κάνουν το ίδιο: Παροτρύνει τη Γερμανία να στείλει Taurus στην Ουκρανία
Του Γεώργιου Οικονόμου
Για κάποιον που θεωρείται απρόβλεπτος, ο Ντόναλντ Τραμπ τηρεί τις υποσχέσεις του. Το 2016, προεκλογικώς, υποσχέθηκε ότι θα καταγγείλει ως απαράδεκτη τη συμφωνία με το Ιράν. Στις 8 Μαΐου τήρησε την υπόσχεσή του.
Η συμφωνία προνοούσε ότι το Ιράν θα τερμάτιζε προσωρινά το πυρηνικό του πρόγραμμα και θα αποδεχόταν μερική επιθεώρηση. Το τίμημα ήταν η παύση των κυρώσεων και η πληρωμή $1,7 δισ. Όμως δεν είχαν τεθεί περιορισμοί για την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων, ούτε και οι επιθεωρητές είχαν πρόσβαση σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Σοβαρότερο: δεν είχαν τεθεί περιορισμοί για την υπονόμευση καθεστώτων στην περιοχή –πτυχή την οποία το Ιράν εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον.
Η συμφωνία περιέχει ρήτρα λήξης ισχύος (sunset clause) δέκα ετών και αναγνώριση ότι το Ιράν δεν διαλύει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Ο χρόνος που χρειάζεται μετά την εκπνοή της συμφωνίας για παραγωγή εμπλουτισμένου ουρανίου είναι μηδενικός.
Η διοίκηση Ομπάμα πίστευε ότι η άρση των κυρώσεων θα βοηθούσε στην ενσωμάτωση του Ιράν στη διεθνή έννομη τάξη σε διάστημα 10-15 χρόνων. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έχει συμβεί. Η οικονομία του Ιράν παραμένει αδύναμη. Μόνοι οι κυβερνώντες έχουν ευεργετηθεί. Υπολογίζεται ότι τα έσοδα των νοικοκυριών είναι 15% λιγότερα από προ δεκαετίας.
Όταν η συμφωνία έκλεισε προ τριετίας, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι υποχρεώθηκαν να αποδεχθούν ένα πολύ ακριβό αχρείαστο αντάλλαγμα: την ιρανική επικυριαρχία στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν, αντί να ενσωματωθεί στην οικογένεια των εθνών, οδήγησε τη Μέση Ανατολή στο χείλος ενός πολυμέτωπου πολέμου. Και η συμφωνία αποτέλεσε την οικονομική και διπλωματική ασπίδα κατά των συνεπειών της επιθετικότητάς του, έφερε σε αδιέξοδο τον συριακό εμφύλιο και εξεκίνησε πόλεμο δι’ αντιπροσώπων με τη Σαουδική Αραβία στην Υεμένη. Είναι έτοιμο να ξεκινήσει έναν διμέτωπο πόλεμο με το Ισραήλ στον Λίβανο και τη Συρία.
Με την εγκατάλειψη της συμφωνίας ο Τραμπ αποκαθιστά κάποιο μοχλό πιέσεως προς επανάκτηση της περιφερειακής επιρροής. Η απογύμνωση του Ιράν από την κάλυψη της συμφωνίας το αφήνει εκτεθειμένο.
Όπως και στο παρελθόν, το Ιράν θα προσπαθήσει να διασπάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τους Ευρωπαίους συμμάχους και να αντιμετωπίσει τη στρατιωτική μπλόφα της Δύσης μέσω επιθέσεων δι’ αντιπροσώπων κατά των συμμάχων της. Οι Βρετανοί, Γάλλοι και Γερμανοί προσπάθησαν να πείσουν τον Τραμπ να διασώσει τη συμφωνία. Απέτυχαν. Οι Γάλλοι και οι Ιρανοί συζητούν τη συνέχιση της συμφωνίας, σαν να μην έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Αλλά αν οι αμερικανικές κυρώσεις επανέλθουν, θα είναι αδύνατο για ευρωπαϊκές εταιρείες με συναλλαγές σε δολάρια να συνεχίσουν. Προς ποια κατεύθυνση θα στραφούν οι Ευρωπαίοι; Ιδού το ερώτημα.
*Δικηγόρος, Αθήνα – Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις APOPSEIS.COM
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Γενναιόδωρες συμφωνίες που αποθρασύνουν πιο πολύ τους κλέφτες πολιτισμών και εδαφών