Ο τουρκικός φασισμός είναι εκεί: “Στην άμμο την ξανθή”, τη συνολικά σκλαβωμένη πόλη…




Του Κυριάκου Τσιμίλλη

Είναι πολλές οι μέρες που κουβαλούν συμβολισμούς. Οι εθνικές επέτειοι, οι μέρες που σηματοδοτούν κοινωνικές, πολιτιστικές ή περιβαλλοντικές δράσεις, οι μέρες υπόμνησης δικαιωμάτων, σεβασμού κι αξιοπρέπειας. Είναι και άλλες για απότιση φόρου τιμής σε ήρωες και πρωτεργάτες απελευθερωτικών, δημοκρατικών, εργατικών και ιδεολογικών αγώνων. 

Στις 3 του Μάη τιμήθηκε η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου. Οι στατιστικές αιφνιδιάζουν: 79 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν ή δολοφονήθηκαν υπηρετώντας το λειτούργημά τους μέσα στο 2017. Και το 2018 άλλοι 22 έχασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος. Mερικές εκατοντάδες φυλακίστηκαν.

Αυτή τη μέρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κατάσταση στα μέσα ενημέρωσης και την ελευθερία έκφρασης στην Τουρκία διοργάνωσαν σεμινάριο στις Βρυξέλλες. Ανάμεσα στην ομάδα Κυπρίων δημοσιογράφων που συμμετείχαν και ο υπό συνεχή απειλή και διώξεις Σενέρ Λεβέντ.

Με λόγια περιεκτικά και πολύ παραστατικά υπενθύμισε πως ο ίδιος ζει υπό κατοχή, μια κατοχή προέκταση της Τουρκίας. Η υπόμνηση αυτή (κανονικά, δεν θα΄πρεπε να είναι απαραίτητη) ήταν χρήσιμη ως υπενθύμιση στους ασθενούς(;) μνήμης Ευρωπαίους πως είναι παράλειψη ανεξήγητη (ή, μήπως εξηγείται;) να αξιολογούν την Τουρκία και την (όποια) ευρωπαϊκή προοπτική της για όσα κάνει και όσα δεν κάνει εντός της χώρας, αδιαφορώντας για τη συνεχιζόμενη κατοχή της μισής Κύπρου και την απειλή ενάντια σε ολόκληρο το νησί, ξηρά και θάλασσα.

  • Εύλογο και σαφές ήταν το ερώτημα που έθεσε ο Σενέρ Λεβέντ: Πώς προτίθεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τον υπερασπιστεί ενόψει της «δίκης» που τον περίμενε, τέσσερις μέρες μετά, στα κατεχόμενα. Αυτό έμεινε αναπάντητο.

Η τοποθέτηση του Επιτρόπου για τη Διεύρυνση Γιοχάνες Χαν προς Κύπριους Ευρωβουλευτές πως η παρενόχληση και ο εκφοβισμός των δημοσιογράφων συνιστά παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν αυτονόητη αλλά φανερά ανεπαρκής.

Την περασμένη Δευτέρα ο Σενέρ Λεβέντ και ο Αλί Οσμάν Ταμπάκ παρουσιάστηκαν σε ψευδοδικαστήριο «κατηγορούμενοι» για ένα σκίτσο – καρικατούρα του σουλτάνου και δυο άρθρα για την «ειρηνευτική» εισβολή στη Συρία, παρόμοια με την εισβολή στην Κύπρο. Η «ακρόαση» της υπόθεσης ορίστηκε για τις 24 Μαϊου. Είναι φανερό πως στις μέρες που απομένουν η Τουρκία δεν προλαβαίνει να εκδημοκρατιστεί…

Στις ελεύθερες περιοχές η περίπτωση Σενέρ Λεβέντ, όπως κι εκείνη του ζεύγους Κοράϊ και Τσινέλ πριν λίγα χρόνια, έχει ποικίλες αντιδράσεις και σχόλια. Οι πλείστοι εκτιμούν πως στηρίζουν για το όραμα μιας ελεύθερης Κύπρου – δεν είναι όμως πολλοί όσοι προσπαθούν να βάλουν το λιθαράκι τους και μάλιστα χωρίς οποιοδήποτε κίνδυνο ή τίμημα.

  • Είναι άλλοι που αισθάνονται αμήχανοι γιατί θεωρούν πως τέτοιες παρεμβάσεις «χαλούν την πιάτσα» της προωθούμενης «λύσης» ενώ άλλοι «επιχειρηματολογούν» πως δεν είναι με αυτούς που θα βρούμε λύση αλλά με την ελεγχόμενη (ή και κατευθυνόμενη) τουρκοκυπριακή ηγεσία.

Παραμονή της 9ης Μαϊου, της Ημέρας της Ευρώπης αλλά και της Ημέρας της Αντιφασιστικής Νίκης, Ευρωβουλευτές-μέλη της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θέλησαν να δουν την εικόνα της σημερινής Αμμοχώστου. Και την είδαν!

Είδαν πως ο φασισμός είναι εκεί, «στην άμμο την ξανθή», την περιφραγμένη περιοχή, τη συνολικά σκλαβωμένη πόλη. Είδαν γκρίζους λύκους, είδαν φρουρούς του κατοχικού καθεστώτος σε ώρα δράσης, ένοιωσαν την άρνηση πρόσβασης σε «απαγορευμένη» περιοχή, είδαν τις κατοχικές σημαίες…

Στο μεταξύ, οι προετοιμασίες για άνοιγμα ενός ακόμα οδοφράγματος (στη Δερύνεια) κορυφώνονται. Είναι άραγε σημαδιακό της μονιμοποίησης της διαχωριστικής γραμμής ή μια προοπτική κατάργησής της;

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Η εξωελληνική νοοτροπία στο εθνικό θέμα της Κύπρου: Ο ύποπτος ρόλος των ξένων πρεσβειών

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: