Γιατί οι “ανώνυμοι” αξιωματούχοι του ΟΗΕ στοχεύουν τον Αναστασιάδη; Επειδή είπε και ένα ΟΧΙ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Νίκου Αντωνιάδη*
Blame game! (Παιχνίδι επίρριψης ευθυνών). Η Τουρκία “μάνα του”. Οι κα(η)μένοι (και πλέον χαμένοι Τουρκοκύπριοι αδελφοί μας) “κόρη του” και οι όποιοι “ανώνυμοι” αξιωματούχοι του ΟΗΕ, και όχι μόνον, “πατέρες του”.
Άιντα, όπως λέμε και στην Ελλάδα και στην Κύπρο! Άιντα και μας “πείσατε”. Μας “πείσατε” πως θέλετε “δίκαιη λύση”. Μας “πείσατε” πως “θέλετε” να φύγουν τα στρατεύματα για να ζήσουμε ειρηνικά. Μας “πείσατε” πως η Κύπρος δεν έγινε προεκλογικό “παιχνίδι” της Νορβηγίας για πίστωση ψήφων ενός “ειρηνοποιού” υποψηφίου βουλευτή. Μας “πείσατε” πως φταίει ο Πρόεδρος της δικής μας, έντιμης Δημοκρατίας, μιας Δημοκρατίας που, αν μη τι άλλο, δεν πείραξε κανέναν.
Όχι “κύριοι”, εντός και εκτός Κύπρου! Όχι “κύριοι” που τα βάζετε με τον ΥΠΕΞ της Ελλάδας, κ. Κοτζιά και τον Πρόεδρο της νόμιμης και διεθνώς ισότιμης Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Αναστασιάδη, επειδή στο τέλος δεν σας έδωσαν την τιμή και την αξιοπρέπεια μας. Επειδή δεν αποδέκτηκαν το αυτονόητο, τον στρατό και την εγγύηση του “εαυτού” της κατοχικής Τουρκίας.
Αρνούμαι να δεχτώ πως το οποιοδήποτε κόμμα θα παρακαλούσε να πούμε “ναι” σε στρατό (έστω και σε ένα Τούρκο στρατιώτη), θα χάσω κάθε εκτίμηση που έχει απομείνει ως τώρα. Αλλά ούτε και μπορώ να δεχτώ πως κάποιοι άλλοι είπαν: Άιντα, ακόμη ένα “ναι” και φύγαμε για Βαρώσι και Κερύνεια! Γιατί αυτό το ένα, τελευταίο “ναι” δεν θα όδευε προς Βαρώσι και Κερύνεια αλλά προς Άγκυρα. Αυτό το τελευταίο “ναι” θα μετονομαζόταν σε τουρκικό Evet και το χέρι του Πενταδακτύλου σε μούντζα!
Ναι, κι εγώ προσπάθησα κατά καιρούς να βοηθήσω την προσπάθεια του Προέδρου μας μέσα από επικοδομοιτική κριτική, με σεβασμό στη Δημοκρατία και διεκδίκηση των αυτονόητων. Μια προσπάθεια, που όσο κι αν διαφωνήσαμε στον τρόπο, θα ήταν ανέντιμο να αμφισβητήσουμε τον στόχο και την εξίσου έντονη επιθυμία του για λύση!
Παράλληλα, είμαι κι εγώ ένας από τους πάμπολλους συμπατριώτες μας που όταν πειράξουν την “περιουσία” μας, τα κεκτημένα μας, τους ανθρώπους μας, τους θεσμούς μας και κυρίως την αξιοπρέπεια μας δεν μπορώ να μείνω με το στόμα κλειστό και τα χέρια δεμένα. Και ο Πρόεδρος μας είναι “περιουσία” της Κυπριακής Δημοκρατίας, της πατρίδας μας, που οφείλουμε όλοι να προστατεύσουμε, συμφωνούμε-διαφωνούμε. Μοιρασμένης μεν, αλλά πατρίδας μας, ΠΑΝΤΑ!
Προς όλους εσάς, όσο πιο πολύ “ποτίζετε” το “blame game”, τόσο πιο πολύ μας φέρνετε κοντά. Τόσα χρόνια και ακόμη δεν καταλάβατε αυτό το τρελλό χαρακτηριστικό του Έλληνα (από αρχαιοτάτων χρόνων). Συνεχίστε, θα συνεχίσουμε!
Πρόεδρε, έκανες το αυτονόητο και αξίζεις το σεβασμό και την στήριξη μας. Το είχαμε ανάγκη, σε είχαμε και σε έχουμε ανάγκη. Όχι άλλους στρατούς, όχι άλλες εγγυήσεις. Ευτυχώς, τουλάχιστον, το είδε ο κ. Γκουτέρες, έστω κι αν δεν το “είδαν” οι “ανώνυμοι” αξιωματούχοι του ΟΗΕ!
Άιντα, προχωράμε με ασφάλεια κι ας αργήσουμε περισσότερο.
Υ.Γ. Απόλυτα εύστοχος ο φίλος Μιχάλης Ιγνατίου: “Απαράδεκτοι και ελεεινοί όσοι αθωώνουν την Τουρκία και επιρρίπτουν ευθύνες στον Πρόεδρο Αναστασιάδη για το ναυάγιο”. ΝΤΡΟΠΗ (αν έχετε;) “κύριοι”! ΕΔΩ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΚΑΙ ΕΛΕΕΙΝΟΙ ΑΘΩΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας
(Πολιτική Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση)
Μέλος του Αμερικανικού Συνδέσμου Πολιτικών Συμβούλων (AAPC)
https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/
