Οι συνέπειες για το Κυπριακό της επικοινωνιακής αδυναμίας του Προέδρου Αναστασιάδη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Γιώργου Κέντα
Στο Κυπριακό, το επικοινωνιακό παιγνίδι παίζεται με συγκεκριμένους όρους. Με την αναφορά του περίφημου νόμου στο Ανώτατο Δικαστήριο, ο Νίκος Αναστασιάδης έβαλε την Ελληνοκυπριακή πλευρά σε μειονεκτική θέση.
Όχι γιατί ο νόμος είναι καλός ή κακός. Όχι γιατί έπρεπε να τον υπογράψει. Δεν έχει καμία σημασία αυτό στο επίπεδο της δημόσιας επικοινωνίας. Ο όλος χειρισμός του θέματος από πλευράς Αναστασιάδη ήταν ασταθής, με αλληλοσυγκρουόμενα μηνύματα και αυθόρμητες αντιδράσεις και χειρισμούς.
Στοιχεία που αποκαλύπτουν τόσο την προχειρότητα στην σκέψη όσο και στην αδυναμία καλής εκτίμησης των συνεπειών εκάστου των δηλώσεως ή των ενεργειών του. Τα γεγονότα είναι γνωστά σε όλους και δε χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Γενικά, η αντανάκλαση που έρχεται από τον περίγυρο, στενό ή ευρύτερο, είναι ότι ο Αναστασιάδης «δεν ακούει κανενού» ή «κάμνει της κκελλές του» όταν νευριάζει!
Ο Ακιντζί προσπαθεί να κερδίσει ένα επικοινωνιακό πλεονέκτημα ή τουλάχιστον να βάλει τους Ελληνοκύπριους στο παιγνίδι του blame game (της επίρριψης ευθυνών). Με μία σημερινή γραπτή δήλωση έθεσε σημείο προς σημείο κάποια ζητήματα για τα οποία θα απαντήσει ο Αναστασιάδης, αυτοπροσώπως ή μέσω εκπροσώπου και θα αρχίσει ένας ακόμα μίνι φαύλος κύκλος στη δημόσια αρνητική επικοινωνία του Κυπριακού.
Σε αντίθεση με τον Αναστασιάδη, ο Ακιντζί είναι πιο μελετημένος και πιο καλά προετοιμασμένος να αντιδράσει στις εξελίξεις εντός της Ελληνοκυπριακής κοινότητας, καθώς και να δημιουργήσει ρήγματα ανάμεσα στους Ελληνοκυπρίους. Επί καθημερινής βάσεως ο Ακιντζί ενημερώνεται από μία ομάδα μελέτης του ΕΚ Τύπου και των δημόσιων παρεμβάσεων. Έχει τακτικές επαφές με Ελληνοκύπριους συνομιλητές και γενικά έχει υιοθετήσει μία τακτική παρέμβασης στα εσωτερικά “της άλλης κοινότητας”.
Αυτό, η συντονισμένη και στοχευμένη παρεμβατική τακτική Ακιντζί, δε φαίνεται έχει γίνει αντιληπτή, να την έχουν πάρει ακόμη χαμπάρι στον λόφο του Προεδρικού, έστω και αν αυτή έχει επισημανθεί εδώ και μερικούς μήνες δημοσίως.
Αυτό το έλλειμμα στη δημόσια διαχείριση του Κυπριακού (σε επικοινωνιακό επίπεδο) από το Προεδρικό είναι μια εγγενής αδυναμία, η οποία αποκαλύπτει τη γύμνια και την προχειρότητα στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Κάθε Πρόεδρος έχει στη διάθεση του πολύ καλή έως εξαιρετική πληροφόρηση από εκεί που πρέπει. Ο σημερινός Πρόεδρος όμως είναι σχεδόν αδιάφορος και καθόλου μεθοδικός στη χρήση της δημόσιας και μη πληροφόρησης στη χάραξη επικοινωνιακής πολιτικής που να αποσκοπεί στην θετικής εξέλιξη του Κυπριακού.
Στα κατεχόμενα η στάση αυτή του Αναστασιάδη δεν περνά απαρατήρητη, όπως και το feedback (η ανατροφοδότηση) που παίρνει ο Ακιντζί για τον Αναστασιάδη από Ελληνοκύπριους είναι ιδιαίτερα αρνητική.
- Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής και Διακυβέρνησης, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας