Γεννημένοι πρωταθλητές… Ο Πελέ και ο Μαραντόνα, η Κομανέτσι, η Μαρτίνα και τόσοι άλλοι
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σ΄αυτές τις μερικές δεκάδες χιλιάδες ετών, που ο άνθρωπος εξελίσσεται και αφού στάθηκε στα δύο πόδια, έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχο ον του πλανήτη, υπολογίζεται πως έχουν ζήσει περί τα εννέα δισεκατομμύρια άτομα του είδους…
Από αυτόν τον εντυπωσιακό πληθυσμό, είναι -συγκριτικά- ελάχιστοι, αυτοί που ξεχώρισαν, εκείνοι που αποτέλεσαν σημείο αναφοράς, αποδεικνυόμενοι πρωτοπόροι και πρωταγωνιστές…
Οπως ο Σωκράτης, που γεννήθηκε για να εμπνευσθεί τα θεμέλια του γόνιμου διαλόγου και να θέσει τις βάσεις της ορθολογικής σκέψης μέσα από την αναζήτηση και την αμφισβήτηση…Οπως -μεταξύ άλλων- οι Λάο Τσε, Κρισναμούρτι, Κομφούκιος, που ήρθαν στον πλανήτη για να παράξουν σκέψη… Οπως ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας, ο Καζαντζάκης, ο Ράιχ, που έζησαν για να προβληματίσουν και να προβληματισθούν… Οπως ο Γκογκέν, ο Ρέμπραντ, ο Πικάσο, ο Λύτρας και ο Θεοτοκόπουλος, που έμαθαν τον άνθρωπο να εκφράζεται μέσω του καμβά… Οπως ο Καβάφης, ο Κίπλινγκ, ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Μπρεχτ και ο Νερούδα, περίφημοι λεξιπλάστες με έντονη πολιτιστική κληρονομιά… Οπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Κολοκοτρώνης, ο Μπελογιάννης, ο Αλέκος Παναγούλης, ο Τσε Γκεβάρα, που έζησαν για να γίνουν ορόσημα αγώνα…
Ασφαλώς και δεν είναι μόνον αυτοί, καθώς την επιφάνεια της Γης πάτησαν αρκετές εκατοντάδες ανθρώπων, που γεννήθηκαν με «χάρισμα»… Και που με την παρουσία τους, επιβεβαίωσαν ότι υπάρχει κάτι πάνω από τον αποκαλούμενο «μέσο όρο»…
Επιχειρώντας μια τέτοιου είδους προσέγγιση στον αθλητικό τομέα, προεξάρχουσα θέση, έχει -είτε τον συμπαθείς, είτε όχι- ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα… Ηταν δεν ήταν ένδεκα ετών, όταν αποτελούσε «ατραξιόν» στα ημίχρονα της Α` κατηγορίας του πρωταθλήματος Αργεντινής και την ώρα που οι παίκτες έπαιρναν ανάσες στα αποδυτήρια, αυτός «διασκέδαζε» του θεατές με τα «μαγικά του»…Ηταν τότε που δήλωνε με περίσσιο θράσος: «Εχω δύο όνειρα. Να λάβω μέρος στο Μουντιάλ και να κατακτήσω το τρόπαιο». Σχεδόν πέντε χρόνια αργότερα, έκανε ντεμπούτο ως βασικός στην Αρχεντίνος Τζούνιορς και η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους…
Ωστόσο, «το αντίπαλον δέος» για όσους επιμένουν να θέτουν το συγκεκριμένο ερώτημα, ο θρυλικός Πελέ, παραμένει μέχρι σήμερα ο πιό μικρός ποδοσφαιριστής που κατέκτησε το παγκόσμιο κύπελλο. Επαγγελματίας από τα 15 με την Σάντος, ο Εντσον Αράντες Ντο Νασιμέντο, ήταν 17 ετών και 249 ημερών, όταν στο τελικό του 1958 σκόραρε δύο φορές και οδήγησε την Βραζιλία στο 5-2 και στην κατάκτηση του «Ζιλ Ριμέ».
Η Αμερικανίδα, Κέϊτι Λεντέκι είχε «αντιληφθεί» πολύ νωρίτερα από τον «Ντιεγκίτο» τι θα συμβεί στην ζωή της…Ηταν σχεδόν έξι ετών όταν έλεγε στους συγγενείς της, ότι θα γίνει κορυφαία κολυμβήτρια…Αρχισε να καταρρίπτει τα ρεκόρ από την ηλικία των δέκα ετών και σήμερα στα 20 χρόνια της, έχει ειδικότητα στο ελεύθερο κι έχει κατακτήσει ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου (2012, στα 800 μέτρα ελεύθερο), τέσσερα χρυσά μετάλλια (200μ, 400μ, 800μ, 4χ200μ ελεύθερο) κι ένα αργυρό (4χ100μ ελεύθερο) στην αντίστοιχη διοργάνωση του Ρίο Ντε Τζανέϊρο (2016), τέσσερα χρυσά μετάλλια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2013 στην Βαρκελόνη και πέντε χρυσά μετάλλια στην αντίστοιχη διοργάνωση του Καζάν (2015).
Πριν καλά καλά συμπληρώσει 14 χρόνια ζωής, η Νάντια Κομανέτσι γράφει Ιστορία… Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ, το 1976, γίνεται η πρώτη γυμνάστρια που βαθμολογείται με άριστα, καθώς το πρόγραμμα της στους ασύμμετρους ζυγούς, κρίθηκε τέλειο.
Οπως οι περισσότεροι αθλητές του τένις, έτσι και η Μαρτίνα Χίνγκις άρχισε από νωρίς την ενασχόληση της με το άθλημα. Ηταν μόλις πέντε ετών όταν πήρε μέρος για πρώτη φορά σε τουρνουά και στα 14 έγινε παγκόσμια πρωταθλήτρια στην κατηγορία τζούνιορ. Δύο χρόνια αργότερα, με συμπαίκτρια την Ελενα Σούκοβα, η Ελβετίδα τενίστρια μπήκε στο «πάνθεον» του γυναικείου τένις, ως η μικρότερη σε ηλικία που κατέκτησε το διπλό στο Γουίμπλεντον. Και το 1997 συνέχισε να γράφει Ιστορία, κατακτώντας το ΟΠΕΝ Αυστραλίας, σε ηλικία 16 ετών, τριών μηνών και 26 ημερών, ενώ την ίδια χρονιά, ούσα 16 ετών έξι μηνών και μίας ημέρας, έγινε η νεότερη τενίστρια επικεφαλής της παγκόσμιας κατάταξης.
Το 1993 ο Σεργκέϊ Μπούμπκα ήταν 19 ετών και συμμετείχε για πρώτη φορά σε «μεγάλη» διοργάνωση και συγκεκριμένα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Ελσίνκι. Από την επόμενη χρονιά, άρχισε αυτή η παρουσία-φαινόμενο στους διεθνείς στίβους, με τα 35 παγκόσμια ρεκόρ και το προσωνύμιο «Ο Τσάρος των αιθέρων»…
Μόλις στα 17 του χρόνια, ο Κόμπι Μπράϊαντ περνά …απ΄ευθείας από το Λύκειο στο ΝΒΑ. Ηταν το 1996 όταν τον επέλεξαν οι Σάρλοτ Χόρνετς κι έγινε ο μικρότερος παίκτης στην Ιστορία του κορυφαίου πρωταθλήματος. Εναν χρόνο αργότερα, ο Μπράϊαντ παίρνει φανέλα βασικού στο All Star Game και μαζί το ρεκόρ για τον νεότερο μπασκετμπολίστα με την συγκεκριμένη διάκριση.
Σε ηλικία 20 ετών, τεσσάρων μηνών και 23 ημερών, ο Μάϊκ Τάϊσον γίνεται ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην Ιστορία της πυγμαχίας. Η συνέχεια για τον «Iron Mike» είναι γνωστή ανά την υφήλιο και το όνομα του βρίσκεται σε κορυφαία θέση στο «πάνθεον» του αθλήματος.
Πριν συμπληρωσει τα 15 (14 ετών ακι πέντε μηνών), ο Ιαν Θορπ, γίνεται ο πιό μικρός αθλητής στην εθνική ομάδα κολύμβησης της Αυστραλίας. Εναν χρόνο αργότερα, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Περθ (1998) ο θρυλικός κολυμβητής, έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην Ιστορία (4χ200μ) ενώ λίγες ημέρες αργότερα κατέκτησε το πρώτο χρυσό μετάλλιο σε ατομικό επίπεδο, επικρατώντας στα 400μ.