Του Νικόλα Παπαδόπουλου*
Μια από τις μεγαλύτερες αδυναμίες της προδιαγραφόμενης λύσης είναι η ασάφεια και αοριστία πολλών προνοιών, μάλιστα και εκείνων στις οποίες σημειώθηκε σύγκλιση. Βεβαίως, η σύγκλιση σημειώθηκε ακριβώς εξ αιτίας αυτής της σκόπιμα ασαφούς και αόριστης διατύπωσης, η οποία δημιουργεί μεν σύγχυση στον αντικειμενικό ερευνητή, αλλά επιτρέπει στα μέρη να προβαίνουν σε ερμηνείες κατά πώς τα βολεύει.
Πρόκειται για την περιβόητη «εποικοδομητική ασάφεια» (constructive ambiguity), η οποία χρησιμοποιήθηκε και στο παρελθόν σαν πολύτιμο εργαλείο από τους διπλωμάτες της βρετανικής αυτοκρατορίας και το οποίο συνίσταται σε σκόπιμες ασαφείς και διφορούμενες διατυπώσεις, ιδίως εκεί που υπήρχε αμφισβήτηση ή διαμάχη, η οποία δεν επέτρεπε την επίτευξη συμφωνίας.
Αυτή την εποικοδομητική ή δημιουργική ασάφεια, εισήγαγε στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό ο λόρδος Hannay, συντάκτης και των Σχεδίων Ανάν, για να παρακάμπτονται οι αξεπέραστες διαφορές και διαφωνίες των μερών. Εκεί, όπου δεν μπορεί να υπάρξει σύγκλιση, επιστρατεύεται μια περίτεχνη διπλωματική διατύπωση, η οποία επιτρέπει στην κάθε πλευρά να προβαίνει σε διαφορετική ανάγνωση και ερμηνεία, ανάλογα με το τι επιδιώκει, την συμφέρει, την βολεύει…