Ελληνοκύπριος πολιτικός δικαιολογεί την Τουρκία για το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων για το εδαφικό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το Κοσσυφοπέδιο και η “σχέση” με την τουρκική αποσχιστική οντότητα στην Κύπρο: Η Λευκωσία να προσέξει όσους ανακινούν τέτοιου είδους ζητήματα με κίνδυνο για το νησί
Σθεναρή υποστήριξη στο σχήμα 3+1 από τον βουλευτή Michael Lawler: Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ συνιστούν πυλώνες σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, τόνισε ο Κρις Πάππας
Που να βρει η Κύπρος το δίκιο της όταν στεγνά και δημόσια Ελληνοκύπριος που διετέλεσε βουλευτής και είχε σημαντικές θέσεις στο κυπριακό πολιτικό σκηνικό, δικαιολογεί την κατοχική δύναμη Τουρκία για την κατάρρευση των συνομιλιών στην Ελβετία;
Για το ναυάγιο, βεβαίως, των συνομιλιών, ευθύνεται η Τουρκία του εθνικιστή προέδρου Ταγίπ Ερντογάν και ο υποτακτικός της στα κατεχόμενα Μουσταφά Ακιντζί, που τορπίλισαν τις διαπραγματεύσεις αρνούμενοι να συζητήσουν σοβαρά την εδαφική πτυχή. Ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης ήταν έτοιμος να αποδεχθεί τη συμφωνία μέχρι που αντιλήφθηκε ότι η τουρκική πλευρά ούτε χάρτη είχε, ούτε ήταν διατεθειμένη να συζητήσει σοβαρά την επιστροφή της Μόρφου στους νόμιμους κατοίκους της.
Ο κ. Τάκης Χατζηδημητρίου, πρώην σκληρό στέλεχος της ΕΔΕΚ που ξαφνικά ένα πρωί έγινε περιστέρι ενώ ήταν ο πλέον απορριπτικός στην Κύπρο, λαμβάνοντας μέρος σε διαδηλώσεις εναντίον των Τουρκοκυπρίων, υποστηρίζει χωρίς ντροπή ότι η δήθεν ακραία θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης για τις εγγυήσεις “έφερε σκλήρυνση της τούρκικης θέσης για το εδαφικό, που είναι η σοβαρότερη πλευρά για την επίλυση του προβλήματος”. Η αλήθεια είναι ότι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης βοήθησε τον κ. Αναστασιάδη.
Πρέπει να ντρέπεται γι’ αυτή την άποψη που δικαιολογεί τις απαράδεκτες ενέργειες της ισλαμοεθνικιστικής κυβέρνησης του Ταγίπ Ερντογάν. Για την ιστορία, ο εν λόγω κύριος είναι ο επικεφαλής της ελληνοκυπριακής ομάδας στην Δικοινοτική Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά της Κύπρου, ενώ διετέλεσε και στέλεχος της ΕΔΕΚ όταν ηγείτο εκδηλώσεων και διαδηλώσεων εναντίον των Τουρκοκυπρίων, συνήθως με εθνικιστικά συνθήματα.
Υπογραμμίζουμε ξανά ότι ήταν ένας εκ των πλέον σκληρών απορριπτικών, ο οποίος έγινε μέσα σε μία νύχτα “περιστέρι” της ειρήνης. Πριν μεταλλαχθεί, ήταν ένας εκ των πλέον ακραίων ανθρώπων στην Κύπρο, και η ρητορική του ξεπερνούσε κάθε έννοια άκρατου εθνικισμού.
Διαβάστε το κείμενο του όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Αθηναϊκού Πρακτορείου:
Η αποτυχία ήταν απρόσμενη κάτω από τις συνθήκες που συνέβη. Στην προηγουμένη σύνοδο, στο Μοντ Πελερέν, είχε επιτευχθεί πρόοδος στο πιο επίμαχο ζήτημα που ήταν το εδαφικό, σε βαθμό που θεωρήθηκε βέβαιο ότι η κατάληξη ήταν δυνατή.
Ακολούθησε το δεύτερο Πελερέν και απ’ εδώ άρχισαν τα παραπατήματα:
1. Περιεπλάκη το εδαφικό, κατά τρόπο αχρείαστο, με την υποστήριξη από μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης της εκ των προτέρων συμφωνίας για τις εγγυήσεις.
2. Η ακραία θέση για τις εγγυήσεις (εννοεί της ελληνικής κυβέρνηση!) έφερε σκλήρυνση της τούρκικης θέσης για το εδαφικό, που είναι η σοβαρότερη πλευρά για την επίλυση του προβλήματος.
3. Γνωρίζουμε την απροθυμία της τούρκικης πλευράς για εδαφικές παραχωρήσεις και ιδιαίτερα την πρόθεσή της για υπαναχώρησή σε ό,τι αφορά τη Μόρφου σε σχέση το σχέδιο του ΟΗΕ, του 2004.
4. Η εμπλοκή της Ελλάδας, με το δραματικό τρόπο που έγινε, έπληττε τον κεντρικό στόχο, που δεν είναι άλλος από τη διασφάλιση λύσης για μια ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία.
5. Η εμφάνιση της ελληνοκυπριακής πλευράς ως οντότητας που κηδεμονεύεται από την Ελλάδα ενισχύει την τουρκική πολιτική ως κηδεμόνα της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας.
6. Η καλύτερη στήριξη που η Ελληνική Κυβέρνηση μπορεί να προσφέρει στην Κύπρο είναι να δηλώσει ότι αποσύρεται ως εγγυήτρια δύναμη και να δηλώσει ότι είναι έτοιμη να δεχθεί τις αποφάσεις που θα ληφθούν από τις δύο κοινότητες. Πρωταρχική της θέση πρέπει να είναι η υποστήριξη των θέσεων της κυπριακής ηγεσίας.
7. Πέραν αυτού, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πρέπει να αφεθεί απερίσπαστος να χειριστεί τα πράγματα ως ο εκλεγμένος ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας και ως υπεύθυνος ηγέτης ενός ανεξάρτητου κράτους.
Εκείνο που άμεσα πρέπει να γίνει είναι η άμεση επανέναρξη των συνομιλιών με πλήρη ευθύνη διαχείρισης από πλευράς κυπριακής ηγεσίας.