Το «καλό κλίμα» των οπαδών της όποιας λύσης: Θα ζούμε με το φόβο του δόλου και της υπουλίας;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Οταν η Λευκωσία έκανε πλάτες για να επισκέπτονται ξένοι αξιωματούχοι τον Ακιντζί στα κατεχόμενα και συναινούσε σε επαφές του κατοχικού καθεστώτος στο εξωτερικό, αυτό που έγινε στην Κωνσταντινούπολη την περασμένη Δευτέρα ήταν αναμενόμενο. Κυρίως όταν, για μια μεγάλη περίοδο, ο Ακιντζί του «κοινού οράματος» παρουσιαζόταν φορτικά πως αυτός θα άλλαζε το παιχνίδι στο Κυπριακό.
Διαμορφώθηκε κυρίως από τους οπαδούς της όποιας λύσης η εντύπωση ότι «για πρώτη φορά έχουμε στην τ/κ πλευρά» έναν άνθρωπο που θέλει λύση. Με τις επαφές του Ακιντζί, του Ναμί, της Σιμπέρ στο εξωτερικό, εντός έδρας διαμορφώθηκε ένα «καλό κλίμα» που αναλώθηκε μόνο στους καφέδες, τα θέατρα, τα πλατιά χαμόγελα, τις αγκαλιές. Είναι ένα παιχνίδι που εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο η τουρκική πλευρά, η οποία, με τις φωτογραφίσεις και τα βαρύγδουπα για «κοινό όραμα», εδραιώνει την κατοχή και την απόσχιση. Άγκυρα και Ηνωμένα Έθνη λειτούργησαν στην Κωνσταντινούπολη με μπαμπεσιά. Έστησαν ένα σκηνικό για να βρεθεί ο Ακιντζί έστω και στο δείπνο, όπου μετείχαν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, και παράλληλα να συναντήσει τον Γενικό Γραμματέα. Κι όλα αυτά πίσω από την πλάτη της Λευκωσίας και παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, αιφνιδιάζοντας τον Πρόεδρο, που δικαίως αντέδρασε.
Εάν, λοιπόν, ο Ακιντζί του «κοινού οράματος» ήταν ειλικρινής και εννοούσε ότι θέλει λύση, θα έπρεπε, ακόμη κι εάν του επιβλήθηκε η μετάβαση στην Πόλη ή εάν το επιδίωξε σε συνεννόηση με την Άγκυρα, να ενημέρωνε από πριν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Όχι πως θα άλλαζε τα δεδομένα, αλλά τουλάχιστον δεν θα μετέβαινε μυστικά, ύπουλα και με δόλο, για να αιφνιδιάσει τον Πρόεδρο. Θα κινείτο, τουλάχιστον, με καλή πίστη και ειλικρίνεια. Με τέτοιες συμπεριφορές πώς θα βρεθεί λύση; Κι εάν επιτευχθεί, θα ζούμε με τον φόβο του δόλου και της υπουλίας;
Δυστυχώς η πολιτική της Λευκωσίας τα τελευταία χρόνια οδήγησε σε γεγονότα όπως αυτό της Κωνσταντινούπολης. Αυτή η πολιτική αναιρεί την πολιτική διαφύλαξης της Κυπριακής Δημοκρατίας ως του μοναδικού κράτους στην Κύπρο, καθώς και την πολιτική που αποσκοπεί στην ανατροπή των κατοχικών δεδομένων και τουρκοκυπριακής απόσχισης. Η τακτική που ακολουθείται εσχάτως διευκολύνει την τουρκική πλευρά στην υλοποίηση των σχεδίων της. Δηλαδή, αν δεν επιτευχθεί σύντομα συμφωνία τουρκικών προδιαγραφών, να αναχθεί το ψευδοκράτος σε κρατική οντότητα και παράλληλα να ολοκληρωθεί η απόλυτη θεσμική εξάρτησή του από την Τουρκία.
Οι Τούρκοι μάς ξεγελούν συνεχώς και εκμεταλλεύονται, όπως απέδειξε το επεισόδιο της Κωνσταντινούπολης, τον αφελή ευσεβοποθισμό της πλευράς μας. Για μια ακόμη φορά, η διαδικασία των διαπραγματεύσεων χρησιμοποιείται από την άλλη πλευρά, όχι για μια σωστή λύση του Κυπριακού, αλλά για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως την ξέρουμε, και τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης στη βάση αποδοχής των κατοχικών δεδομένων, με ή χωρίς συμφωνία.
Ας το πάρουμε απόφαση, εάν δεν αλλάξουμε πλεύση, λύση δεν θα υπάρξει. Γι’ αυτήν, απαιτούνται αφύπνιση, ορθότερη κρίση κι εγρήγορση.