Ο Ακιντζί, η Αγκυρα, το κατοχικό καθεστώς και οι άλλοι
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Άντε πάλι οι «αναλύσεις» για τους Τουρκοκύπριους που κάνουν υπερβάσεις και τους Ελληνοκύπριους που φοβήθηκαν, δήθεν, μήπως και βγει ο Ακιντζί στα κατεχόμενα και φέρει τη λύση. Όσα έλεγαν για τον Ταλάτ πριν από μια δεκαετία και για τον Ερντογάν ακόμα πιο πριν, τα λένε τώρα για τον Μουσταφά Ακιντζί. Σταθεροί στην πλάνη τους.Αν κερδίσει ο Ακιντζί την εκπροσώπηση του κατοχικού καθεστώτος δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι μια πολύ ενθαρρυντική εξέλιξη. Κυρίως, διότι ο Ελληνοκύπριος ηγέτης θα έχει απέναντι του έναν συνομιλητή με τον οποίο υπό ομαλές συνθήκες θα μπορούσε να συνομιλήσει εποικοδομητικά και να βρουν γλώσσα συνεννόησης. Ούτε βεβαίως και είναι άνευ σημασίας η κοινωνία των πολιτών.
Αν κάποια στιγμή οι Τουρκοκύπριοι μπορέσουν να αντιληφθούν ότι η ομηρία της Κύπρου και η δική τους απομόνωση είναι τουρκικής προέλευσης και όχι ελληνοκυπριακής, μπορεί και να υπάρξει πιθανότητα ανατροπών. Γι΄ αυτό και οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να έχουν πάντα ανοικτά αφτιά στα μηνύματα από τα κατεχόμενα. Χωρίς όμως να ξεχνούν ότι δεν είναι ο Τουρκοκύπριος εκπρόσωπος που θα λύσει το Κυπριακό, ούτε είναι οι Τουρκοκύπριοι που χαράσσουν την πολιτική και ελέγχουν την οικονομία στα κατεχόμενα. Το είπε πολύ παραστατικά ο Ταλάτ τον Οκτώβριο του 2008 όταν ρωτήθηκε αν θα υπακούσει στην Άγκυρα αν του πει να μην παρακαθίσει στις συνομιλίες: «Εάν τις σχέσεις μου με τον κόσμο τις εξασφαλίζει η Άγκυρα, το να στέκω στα πόδια μου οικονομικά μου το εξασφαλίζει η Αγκυρα, η σύνδεσή μου με τον κόσμο εξασφαλίζεται από την Άγκυρα (…) αυτά είναι πραγματικότητες που μπορείς να απαρνηθείς;»
Ο Ταλάτ είχε απέναντί του τον διαλλακτικό Χριστόφια, με τον οποίο πριν αναλάβουν εξουσία είχαν συχνότατες επαφές και ανακοίνωναν κάθε τόσο το κοινό τους όραμα για τη λύση. Ελάχιστες μέρες αφού ανέλαβε την εξουσία ανέτρεψε όλα όσα έκτιζε αντιπολιτευόμενος τον Ντενκτάς. Οι δικοί μας όμως φωστήρες του είχαν στήσει τον ανδριάντα του διαλλακτικού με αποτέλεσμα την ώρα της κρίσεως να μην μπορεί κανένας να πείσει ότι δεν ευθύνεται η ελληνοκυπριακή πλευρά για τα αδιέξοδα, αλλά η Άγκυρα. Αφού εμείς οι ίδιοι διαμηνύαμε σε όλο τον κόσμο ότι ο Ταλάτ και ο Ερντογάν θέλουν και αγωνίζονται για τη λύση, στα μάτια της διεθνούς κοινότητας εκείνος που ευθυνόταν για τη μη λύση ήταν ο Χριστόφιας.
Σήμερα στήνουμε ακριβώς το ίδιο σκηνικό με τον Ακιντζί. Στήνουμε νέο ανδριάντα στον διαλλακτικό Τουρκοκύπριο βγάζοντας ξανά έξω από την εικόνα την Άγκυρα κι όσα αυτή η χώρα θεωρεί σημαντικά για τα δικά της συμφέροντα, που οπωσδήποτε συγκρούονται με τα συμφέροντα της Κύπρου ή και των Τουρκοκυπρίων. Ο Μουσταφά Ακιντζί απέδειξε ότι μπορεί να συγκρουστεί με την Άγκυρα για ζητήματα ελευθερίας και δημοκρατίας της κοινότητάς του. Ας μη λάβουμε υπόψη ότι μετά από τη σύγκρουση επί πάρα πολλά χρόνια εξαφανίστηκε από την πολιτική. Μπορεί να μην έχει σχέση το ένα με το άλλο. Μένει όμως να αποδείξει αν ως ορατός αρχηγός του κατοχικού καθεστώτος, στο οποίο για να πληρώνονται οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων γίνεται έμβασμα από την Τουρκία, μπορεί να συγκρουστεί και για την ελευθερία όλης της Κύπρου και να δημιουργήσει προοπτικές πραγματικής επανένωσης.
Η νίκη του Ακιντζί θα είναι σαφώς νίκη της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Εμείς, όμως, έχουμε πρόβλημα κατοχής από ξένο στρατό. Δεν θα πανηγυρίζουμε κιόλας, που στην κατεχόμενη πατρίδα μας εμφανίζονται κατά καιρούς ψήγματα αντίδρασης στη στρατοκρατία.
Άριστος Μιχαηλίδης – www.philenews.com – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ