Μετά τις εκλογές… Οι αισιόδοξοι και οι ανήσυχοι




Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Τα όσα συνέβησαν την πρώτη εβδομάδα διακυβέρνησης του νέου διδύμου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μπορεί να ειδωθούν από δύο πλευρές. Τη μία που λέει, επιτέλους κάποιος έπρεπε να ορθώσει το ανάστημά του στην πανίσχυρη Γερμανία, που έχει επιβάλει λιτότητα σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο και την άλλη, που βλέπει τα πράγματα με ιδιαίτερη περίσκεψη και φόβο για το αύριο της χώρας και των πολιτών, που μπορεί να βρεθούν σε δυσμενέστερη θέση από την σημερινή, αν η διαφαινόμενη σήμερα ρήξη, γίνει οριστική.  

Χρήσιμο είναι να προσεγγίσει κανείς το θέμα με ψυχραιμία, χωρίς ποδοσφαιρικές ιαχές του τύπου … τους πήραμε τα σώβρακα κ.ο.κ.

Η νέα ελληνική κυβέρνηση πιστή στο πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει, επιμένει να υλοποιήσει τα υπεσχημένα που αφορούν παροχές προς τα ευάλωτα από την κρίση στρώματα του ελληνικού λαού. Όλα αυτά που ήδη προαναγγέλθηκαν από τους νέους υπουργούς, όπως ήταν φυσικό ακούστηκαν καλά από τους πληττόμενους καθημερινά από τα μέτρα λιτότητας πολίτες.

Αυτό όμως που μένει να δούμε, είναι πως θα υλοποιηθεί ένα πρόγραμμα ένδεκα και πλέον δις χωρίς ο προϋπολογισμός να εκτροχιασθεί δηλ. να εμφανίσει στο τέλος του χρόνου μεγάλα ελλείμματα.

Θα πει κανείς ότι ήδη μας έχουν πει ότι θα βρουν, τρία δις από την πάταξη της φοροδιαφυγής, άλλα τόσα από το μαξιλάρι των 11 δις που υπάρχει διαθέσιμο για τις τράπεζες, από το ΕΣΠΑ και άλλα προς διάθεση κονδύλια που υπάρχουν.

Η πάταξη της φοροδιαφυγής μπορεί να είναι ζητούμενο, αλλά δεν είναι μια πηγή εσόδων, που μπορεί προκαταβολικά να την υπολογίσει κανείς, όταν ήδη υπάρχει από τα βεβαιωμένα προς καταβολή έσοδα για το 2014, μεγάλη υστέρηση.

Από την άλλη πλευρά τα κονδύλια της ΕΕ δεν μπορεί κάποιος να τα αποσπάσει για εξυπηρέτηση άλλων σκοπών. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να μας εξηγήσουν πως θα καλύψουν τις πρόσθετες ανάγκες που προκύπτουν από τις προαναγγελθείσες παροχές.

Την ίδια ώρα μοιάζει με αναπόφευκτος ο στόχος μιας διεθνούς διάσκεψης με σκοπό το κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά πενήντα και πλέον τοις εκατό. Κι αυτό γιατί σε μια τέτοια κίνηση, δεν θα συναινέσουν όχι μόνο η Γερμανία, άλλα και πολλές άλλες τις χώρες της ευρωζώνης, που έχουν δανείσει τη χώρα μας με επιτόκια χαμηλότερα από αυτά που οι ίδιες δανείζονται τις αγορές.

Η νέα ελληνική κυβέρνηση δια του υπουργού Οικονομικών δήλωσε ότι δεν χρειάζεται την τελευταία δόση του προγράμματος των 7,2 δις. Δεν μας έχει εξηγήσει όμως, πως θα καλύψει τις δανειακές της ανάγκες.

Από την άλλη πλευρά ζητάει παράταση χρόνου για να υποβάλει τις ελληνικές προτάσεις της στους εταίρους και δανειστές μας, που απ ότι όλα δείχνουν θα έχουν μεταρρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα και θα απορρίπτουν την σημερινή λογική της λιτότητας που παρακολουθούσε έως τώρα με ιδιαίτερη αυστηρότητα η τρόικα.

Στα άμεσα ζητούμενα, που αφορούν τα δημόσια οικονομικά, είναι πως θα πορευθούμε αύριο, αν οι στρόφιγγες χρηματοδότησης των τραπεζών κλείσουν, πως θα καλυφθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες και τέλος τι είδους αναδιάρθρωση του χρέους μπορεί να είναι ρεαλιστική και αποδεκτή από τους δανειστές μας.

Ο μόνος δρόμος για να εμφανιστεί ένας συμβιβασμός τύπου win win δεν είναι άλλος από μια γενναία επιμήκυνση του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, που είναι προς τα κράτη μέλη της ευρωζώνης, η σταθεροποίηση των επιτοκίων στα σημερινά χαμηλά επίπεδα και μια περίοδος χάρητος που θα βοηθήσει στην ανάπτυξη, ζητούμενο για τον περιορισμό της ανεργίας.

Όλα αυτά για την ώρα δεν βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η εικόνα που είδαμε είναι αυτή της ρήξης, που αν δεν ξεπεραστεί θα δικαιωθούν οι ανησυχούντες, που φοβούνται ότι μας περιμένουν χειρότερες και όχι καλύτερες μέρες…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: