Δεν εκβιάζουν, δεν απειλούν στο Κυπριακό οι ΗΠΑ…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, www.philenews.com, www.mignatiou.com
Εγραφα την προπερασμένη Κυριακή ότι οι Αμερικανοί ούτε θα εκβιάσουν, ούτε θα απειλήσουν, όπως συνέβη το 2004, τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας εάν οι διαπραγματεύσεις «γεννήσουν» σχέδιο λύσης το οποίο θα τεθεί στην κρίση του κυπριακού λαού. Δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε μία στο εκατομμύριο, ο Μπάρακ Ομπάμα και ο Τζο Μπάιντεν, να ασκήσουν πίεση δια εκβιασμών, όπως έπραξε τότε ο Τζόρτζ Μπους εναντίον του Τάσσου Παπαδόπουλου στην τηλεφωνική συνομιλία τους που κράτησε 45 δευτερολέπτα…
Οποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, είναι εκτός πραγματικότητας και με ένα τηλεφώνημα στον Αμερικανό πρέσβη στη Λευκωσία, θα το διαπιστώσει…Διότι εγώ δεν πιστεύω ότι ο κ. JohnM. Koenig έχει αναφέρει ποτέ το αντίθετο σε οποιονδήποτε Κύπριο πολιτικό, πολύ περισσότερο στον κ. Αναστασιάδη, ο οποίος όταν επιχειρούν να τον ταπεινώσουν συνηθίζει να πετά τασάκια, όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι συνεργάτες του. Αλλωστε, ο Αμερικανός πρέσβης είναι σοβαρός και γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, ότι για πρώτη φορά η υπερδύναμη, παραμονές της 40ης μαύρης επετείου της τουρκικής εισβολής, ξανασκέφτεται τη στάση της έναντι της Κύπρου, βασικά λόγω της νέας πολιτικής του κ. Αναστασιάδη που είναι έντονα φιλοδυτική και έντονα φιλοαμερικανική.
Αν γνωρίζουν κάτι πολύ καλά στην Ουάσιγκτον, είναι να αναγνωρίζουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα και να τα προστατεύουν. Και στην Κύπρο, η Αμερική για πρώτη ίσως φορά έχει συμφέροντα και αυτά συγκρούονται με τις πολιτικές της Ρωσίας στην ανατολική Μεσόγειο. Πρέπει να το υπογραμμίσουμε για να μην συντηρούνται αυταπάτες για το λόγο της επίσκεψης του αντιπροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών στο νησί. Το βασικό ενδιαφέρον του ήταν η ενέργεια και εάν ταυτόχρονα προέκυπτε κάτι για το Κυπριακό ήταν καλοδεχούμενο. Βεβαίως ΔΕΝ προέκυψε, και ήταν γνωστό πριν ξεκινήσει το AirForceII για το ταξίδι του στην Κύπρο, διότι η τουρκική πλευρά δεν άλλαξε καμία εκ των απαράδεκτων θέσεων της, αντιθέτως κατέστη πιο απαιτητική. Οι στόχοι της για έλεγχο του νησιού, ειδικά μετά την ανεύρεση υδρογονανθράκων, τίθενται πιο επιθετικά.
Οι παλιοί θιασώτες του «ναι» στο φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, επιχειρούν να παρουσιάσουν την Τουρκία ως ένα «συνεννοήσιμο εταίρο» των Ελληνοκυπρίων, ενώ δεν υπάρχει ίχνος αληθείας στον ισχυρισμό τους. Διότι η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν δεν κρύβει τα λόγια της και εννοεί τη λύση σύμφωνα με τους δικούς της στόχους, προσανατολισμούς και στρατηγικούς σχεδιασμούς. Από την άλλη πλευρά, οι πιθανοί εταίροι της Κύπρου στα θέματα ενέργειας, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, ο Λίβανος και ειδικά η Αμερική, απαιτούν καθαρούς λογαριασμούς. Διότι ως γνωστόν, οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Για ποιο λόγο οι παραπάνω χώρες θα αποδεχθούν να διαφεντεύει τις τύχες της ενέργειας στη Μεσόγειο η Τουρκία, η οποία τυγχάνει να είναι η μόνη χώρα που δεν ευεργετείται από το φυσικό πλούτο των θαλασσών της. Είναι ένα θέμα που συζήτησε ο κ. Αναστασιάδης με τον κ. Μπάιντεν, από τον οποίο έλαβε πολύ ικανοποιητική απάντηση, που τον ισχυροποιεί στις διαπραγματεύσεις.
Στη διπλωματία πολλά πράγματα γίνονται στο παρασκήνιο και λίγα δημοσιοποιούνται. Και είναι από τις περιπτώσεις αυτή της ενέργειας στη Μεσόγειο, που δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει με το εμπάργκο που επιβλήθηκε στην ενημέρωση. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι αυτός που θα πάρει την τελική απόφαση επί όσων συνομίλησε ιδιαιτέρως με τον αντιπρόεδρο της Αμερικής.
Στο θέμα της ενέργειας θα είναι σοφή πράξη η συμπόρευση του με τις δυνάμεις της περιοχής, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, που εγκρίνει και η Ουάσιγκτον.
Για το Κυπριακό έφτασε η στιγμή της αλλαγής πορείας και θέσεων στο έκτρωμα της ρατσιστικής διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα ξεροκέφαλο άνθρωπο, που δύσκολα αλλάζει αποφάσεις. Όμως στο ζήτημα της διζωνικής κάνει λάθος, και ο κ. Αναστασιάδης και όσοι προηγήθηκαν αυτού.
Η παρούσα αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί λειτουργική λύση, και η διζωνική ΔΕΝ είναι τέτοια. Τα θέματα ενέργειας –και τα αποθέματα φυσικού αερίου αλλά και πετρελαίου είναι σημαντικότατα- απαιτούν σταθερές κυβερνήσεις, που θα έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν αποφάσεις. Η λύση που κυοφορείται για το Κυπριακό, είναι συνταγή για δημιουργία προβλημάτων. Και καμία γειτονική χώρα που σέβεται τον εαυτό της, δεν θα θελήσει να εμπλακεί σε ένα ερμαφρόδιτο κρατίδιο, όπως η «νέα Κύπρος», όπου η Τουρκία θα μπορεί να ελέγχει, να απειλεί και να εκβιάζει…