Αβάστακτο βάρος για δύο γενιές το ελληνικό χρέος
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Υπερπροσοντούχοι οι έλληνες αλλά δουλειά δεν βρίσκουν: Η χώρα κατέχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ- Στοιχεία Eurostat
Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, www.ethnos.gr, www.mignatiou.com
Οτι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, δεν χρειάζεται να είναι κανείς υπουργός Οικονομικών για να το γνωρίζει. Δεν είναι, και δεν θα είναι, ούτε τα επόμενα δέκα χρόνια. Το χρέος αποτελεί αβάστακτο βάρος στις πλάτες των πολιτών και με τα σημερινά δεδομένα, που δεν θα αλλάξουν σύντομα, θα απασχολήσει και θα επιβαρύνει ακόμα δύο γενιές.
Εκτός, βέβαια, εάν επικρατήσει η θέση του ΔΝΤ ότι το χρέος γίνεται βιώσιμο μόνο με ελάφρυνση, η οποία θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με «κούρεμα» ή αναδιάρθρωση που θα περιλαμβάνει επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου. Υπάρχει ακόμα μία λύση, για την οποία συνηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, και είναι η «εξαφάνιση» του χρέους, δηλαδή όλοι αυτοί που μας δάνεισαν να αποφασίσουν ότι μας τα χάρισαν. Ενας καλός οικονομολόγος θα μπορούσε να μας απαντήσει ότι «μιλάτε για ένα όνειρο απατηλό». Ομως, η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι αλλαγές γίνονται εκεί που δεν το περιμένει κανείς και είναι απτό το παράδειγμα της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ενωσης, όταν ακόμα και ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους έβλεπε την αλλαγή της σημαίας από το… CNN.
Για να αποσείσει μόνη της το βάρος του χρέους η Ελλάδα είναι αδύνατον. Χάθηκε η ευκαιρία τον Μάιο του 2010, όταν ο τότε πρωθυπουργός δεν ζήτησε «κούρεμα» για να προστατέψει τις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες. Από το καλοκαίρι του 2012 η κ. Λαγκάρντ «ενόχλησε» τη σημερινή κυβέρνηση και ενημέρωσε για τη θέση του ΔΝΤ και την ανάγκη νέου «κουρέματος». Δεν την άκουσαν ή μάλλον επέλεξαν να ταχθούν με τους Γερμανούς, οι οποίοι ούτε να ακούσουν θέλουν για “κούρεμα”.
Είναι εύκολο να αμυνθεί κανείς και να απαντήσει πως όταν διαφωνούν η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, δεν λαμβάνονται αποφάσεις στην ΕΕ. Ομως, εδώ πρόκειται για το μέλλον μίας χώρας, της Ελλάδας. Και ο πρωθυπουργός της πρέπει να αναγνωρίσει τη μη βιωσιμότητα του χρέους και να απαιτήσει την ελάφρυνσή του. Εάν το 2010 ο κ. Παπανδρέου απαιτούσε το «κούρεμα», η χώρα θα δανειζόταν λιγότερα από 30 δισ. ευρώ και το χρέος θα ήταν βιώσιμο. Δανείστηκε 110 δισ. Σήμερα, εάν ο κ. Σαμαράς επιτύχει ελάφρυνση του χρέους και με δεδομένο το πλεόνασμα, η Ελλάδα θα πετάξει. Διαφορετικά θα παραμείνει κολλημένη στον βούρκο…