Της ατιμωρησίας και των …φεστιβάλ: Το νόμιμον διάβαζεται και από την ανάποδη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Μεταξύ των φεστιβάλ, των διαγωνισμών ομορφιάς (για προώθηση της τοπικής παραγωγής φρούτων) και των μνημοσύνων, πολιτικοί ταγοί, υπουργοί κι άλλοι παράγοντες επιχειρούν να στείλουν «μηνύματα αισιοδοξίας».
Μηνύματα επαναλαμβανόμενα με ρητορική που έχει πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα. Μια ρητορική που βολεύεται σε όλες τις περιπτώσεις και για όλα τα θέματα, με το ίδιο πάντα βαρύγδουπο ύφος. Από το Κυπριακό, στην οικονομία, τη γρίπη των πτηνών μέχρι και τη διάθεση της κυπριακής πατάτας στην αγορά.
Το πολιτικό σύστημα παράγει ξερόλες, οι οποίοι ενίοτε τοποθετούνται εκ του ασφαλούς και αναζητούν τρίτους, κυρίως εκτός Κύπρου, για να τους φορτώσουν τη δική τους ανικανότητα. Σε αυτή τη χώρα, δυστυχώς, η απάθεια έχει ενισχύσει τις στρεβλώσεις, τις έχει «θεσμοθετήσει». Διαπιστώνεται μια απίστευτη συμφιλίωση με την αδικία και μια αποδοχή των «νέων δεδομένων», χωρίς ενστάσεις και αντίδραση.
Ποιος τιμωρήθηκε σε αυτό τον τόπο για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει; Κανείς. Αυτό προσφέρει πεδίο δράσης στα λαμόγια και αναδεικνύει τη διαπλοκή ως «μέρος του παιχνιδιού», ως φυσιολογική εξέλιξη.
•Δεν τιμωρήθηκε κανένας για το έγκλημα και την προδοσία του 1974.
•Δεν τιμωρήθηκε κανένας για το σκάνδαλο του χρηματιστήριου.
•Δεν τιμωρήθηκε κανένας για την πτώση του αεροπλάνου της «’Ηλιος», που είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 121 άνθρωποι.
•Η μισή δε τιμωρία για τη φονική έκρηξη στο Μαρί, δείχνει πως σε αυτή τη χώρα βασιλεύει η ατιμωρησία. Κι αυτό αποθρασύνει τους «συνήθεις πρωταγωνιστές».
Η παρέλαση… παραγόντων από την Ερευνητική Επιτροπή για την Οικονομία, δείχνει ένα έργο που έχουμε ξαναδεί. Ο καθένας φορτώνει ευθύνες στον επόμενο. Όμως, ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Όποιος μπορεί να κρυφτεί πίσω από νομικίστικες διατυπώσεις ή ακόμη και να οχυρωθεί πίσω από το «κάναμε λάθος εκτίμηση», δεν μπορεί να απαλλαχθεί. Γιατί έχουν ρίξει τη χώρα στον άβυσσο και το ζητούμενο δεν είναι να σώσει ο καθένας από αυτούς το τομάρι τους, αλλά να πληρώσουν για το έγκλημα που διέπραξαν κατά της χώρας.
Η ελληνική λέξη «νόμιμον» διαβάζεται το ίδιο και από τις δύο πλευρές. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να τύχουν οι νόμοι αλλά και η δικαιοσύνη πολλών αναγνώσεων και ερμηνειών. Αυτό, ελπίζουμε να μην τους σώσει. Ούτε πολιτικούς, που είχαν την ευθύνη της διαχείρισης και των αποφάσεων, αλλά ούτε και τους τραπεζίτες και τους λεγόμενους οικονομικούς παράγοντες. Αλλά ούτε και αυτούς που πάντα κολλούν στις εκάστοτε εξουσίες, απολαμβάνουν «ασυλία» για να είναι κοντά στο μέλι (αυτό που πλέον έχει λείψει…).
Με την τιμωρία (φυλάκιση και δήμευση περιουσιών, αφού βρεθεί ο τρόπος), θα επανέλθουν οι ισορροπίες και η εμπιστοσύνη μεταξύ των πολιτικών και των πολιτών. Με την τιμωρία δημιουργούνται προϋποθέσεις για ανατροπές. Τούτο σημαίνει νέοι παίκτες, νέο πολιτικό σύστημα.