Του Πόλυ Κυριάκου Είναι απέραντη η ευτυχία να περιοδεύει κανείς ανά την Κύπρο, μαζί με το επιτελείο ενός ιδιαίτερου θεατρικού μονολόγου. Του ποιητικού μονολόγου “Αποχαιρετισμός”, που έγραψε ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Γιάννης Ρίτσος.
Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ* Τώρα, αλήθεια, νομίζει κανένας ότι μπορεί σήμερα να χωρέσει ο νους μας ότι ένα παιδί 19 χρόνων μπορεί να πει στον δικαστή, τον ξένο δικαστή, τον αποικιοκράτη:
Γράφει ο ΠΟΛΥΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ Λένε πως πέρασαν χρόνια εξήντα ένα. Ξαφνικά άρχισαν να φαίνονται αιώνας… Σε κάναμε ήρωα, Γρηγόρη. Σε κάναμε σύμβολο. Σε διδάσκουμε στα σχολεία. Έχεις εμπνεύσει ποιητές. Έχεις ξαφνιάσει την οικουμένη.
Γράφει ο Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή «Είτε ζήσουμε, είτε πεθάνουμε, ένα θα είναι το έπαθλο του αγώνα μας, για νεκρούς και ζώντας. Η Κύπρος να γίνει Ελληνική και να ζήσει ελεύθερη και ευτυχισμένη. Όσοι δε επιζήσουν να μην επιδιώξουν ανταμοιβές και αξιώματα, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΞΑΡΓΥΡΩΝΟΝΤΑΙ».
Το εμβληματικό ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου «Αποχαιρετισμός» παρουσιάζεται επί σκηνής, αναδεικνύοντας τη μοναδικότητα του ηρωισμού και της θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου.
Του Πανίκου Παναγιώτου Λίγα είναι τα πρόσωπα της Ιστορίας μας που λάμπουν στον ήλιο της αιώνιας μνήμης με μια απόλυτη καθαρότητα. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου είναι η αγέρωχη φωνή του υποσυνείδητού μας.
Τελέστηκε σήμερα το πρωί, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη, στην Ιερά Μονή Μαχαιρά, το ετήσιο μνημόσυνο του Υπαρχηγού της ΕOKA 1955-59, Γρηγόρη Αυξεντίου.
Τελέστηκε χθες στην Ιερά Μονή της Παναγίας του Μαχαιρά το ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα 1955 – ‘59, υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, Γρηγόρη Αυξεντίου, ο οποίος στις 3 Μαρτίου 1957 κάηκε ζωντανός στο κρησφύγετό του στα βουνά του Μαχαιρά από τους Βρετανούς αποικιοκράτες.
Λευκωσία: Το δρόμο του καθήκοντος και του πατριωτικού χρέους, όπως τον φώτισε με το παράδειγμα της θυσίας του ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ 1955 – 1959 Γρηγόρης Αυξεντίου, καλούνται να ακολουθήσουν η πολιτική ηγεσία και ο λαός στις δύσκολες ώρες που διέρχεται ο τόπος και ενωμένοι να αρθούμε έκαστος από το μετερίζι που μας έταξε η […]