Ο «Αποχαιρετισμός» του Ρίτσου για τον Αυξεντίου: Μόνιμο δίδαγμα ηθικής του πατριωτισμού




Του Πανίκου Παναγιώτου

Λίγα είναι τα πρόσωπα της Ιστορίας μας που λάμπουν στον ήλιο της αιώνιας μνήμης με μια απόλυτη καθαρότητα.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου είναι η αγέρωχη φωνή του υποσυνείδητού μας.

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 60χρονων από τη θυσία του, το Πολιτιστικό Τμήμα του Παγκύπριου Συνδέσμου Αμερικής παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα τον «Αποχαιρετισμό» του Γιάννη Ρίτσου, με τρεις παραστάσεις στο οίκημά του στην Αστόρια.

Πρωταγωνιστής ήταν ο συμπατριώτης μας καλλιτέχνης Φύτος Στράτης, ο οποίος είναι και ο διευθυντής της Χορωδίας του Παγκύπριου.

Την σκηνοθεσία έκανε η Ιωάννα Κατσαρού, καταξιωμένη στον ελληνοαμερικανικό χώρο.

Ηχητικά ντοκουμέντα της εποχής συνοδεύτηκαν με την εμβληματική φωνή του εκφωνητή του ΡΙΚ, Ανδρέα Κουκκίδη.

Αυτός ο «υποθετικός μονόλογος» του Σταυραετού του Μαχαιρά πριν το ολοκαύτωμά του (3 Μαρτίου 1957), που γράφτηκε από τον ποιητή της Ρωμιοσύνης, ταρακούνησε συθέμελα τους θεατές ως ένα μόνιμο δίδαγμα ηθικής του πατριωτισμού.

Ο Φύτος και η Ιωάννα κατάφεραν με εξαιρετική ερμηνεία και σκηνοθεσία να αναδείξουν το μεγαλόπνοο αυτό έργο με τις αναλλοίωτες έννοιες του δικαίου, του ηρωισμού, της πνευματικότητας, της ελευθερίας, της ειρήνης, της οικουμενικότητας, της ζωής και του θανάτου.

Συνάμα όμως άγγιξαν το αίσθημα ευθύνης που αναλογεί στον καθένα μας για την πατρίδα του Γρηγόρη Αυξεντίου, για το έθνος των Ελλήνων.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: