Κυπριακό: Mια μακρά διαδρομή με προδοσίες και υποχωρήσεις, χωρίς προσανατολισμό και όραμα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γιατί δημιουργήθηκε και εξακολουθεί να υπάρχει το Κυπριακό ζήτημα;
Ένα απλό ερώτημα με αρκετές πιθανές απαντήσεις που συνδέονται με μια μακρά διαδρομή αιώνων, σε ένα συγκεκριμένο γεωπολιτικό χώρο, σε ένα μοναδικό σταυροδρόμι ηπείρων και πολιτισμών.
Ιστορικά, παρά το γεγονός ότι πέρασαν αρκετοί κατακτητές και παρά τις όποιες πολιτιστικές επιδράσεις, παραμείναμε Έλληνες και γεωγραφικά βρισκόμαστε δίπλα στην Τουρκία.
Τη δεκαετία του 1950, από αποικιοκρατικό ζήτημα έγινε δικοινοτικό με την συγκατάθεση της Ελλάδας. Οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, με το δοτό δυσλειτουργικό Σύνταγμα, εξυπηρετούσαν πάνω απ’ όλα τα βρετανικά και τουρκικά συμφέροντα.
- Η πρακτική των Άγγλων «διαίρει και βασίλευε» και ο σταθερός στόχος της Τουρκίας για έλεγχο της Κύπρου, εξακολουθούν έως σήμερα να καθορίζουν την έκβαση κάθε διαπραγματευτικής διαδικασίας στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
- Και μαζί με αυτά συνυπάρχουν τα εκάστοτε γεωστρατηγικά παιχνίδια που παίζονται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με τα συγκρουόμενα συμφέροντα μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Αν δεν ήταν όμως η χούντα των Αθηνών και οι εκπρόσωποί της στην Κύπρο με την ΕΟΚΑ Β΄ δεν θα γινόταν το πραξικόπημα. Κι αν στις 15 Ιουλίου 1974 δεν γινόταν το προδοτικό πραξικόπημα, η Τουρκία δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τις δυο φάσεις της τουρκικής εισβολής, στις 20 Ιουλίου και στις 14 Αυγούστου 1974. Ίσως ακόμη να έψαχνε την αφορμή για να εισβάλει στην Κύπρο.
- Το Κυπριακό ζήτημα έχει βαθιές ιστορικές ρίζες και εσωτερικές πτυχές. Η ύπαρξη και η διαιώνισή του οφείλεται στον ξένο παράγοντα, ο οποίος πάντα δημιουργεί και αξιοποιεί καταστάσεις για να βρίσκει ανοιχτές κερκόπορτες.
Η πρόσφατη δημοσιοποίηση του «Φακέλου της Κύπρου», 44 και πλέον χρόνια μετά την προδοσία και την τουρκική εισβολή, αποτελεί ιστορικό γεγονός. Αφορά το παρελθόν, αλλά κυρίως το μέλλον. Έστω και με πολύχρονη καθυστέρηση, πρόκειται για μια σημαντική απόφαση με στόχο τη διαφάνεια και τη γνώση για την ιστορική αλήθεια του Ελληνισμού.
- Με τον «Φάκελο της Κύπρου», αλλά και με τα όσα ακολούθησαν έως τις μέρες μας, αποδεικνύεται ότι όσες ξένες μεθοδεύσεις και να υπήρχαν, αν δεν υπήρχε διχόνοια, προδοσία, πολιτική αφέλεια, αν δεν γίνονταν τραγικά λάθη και απαράδεκτες εθνικές υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, η Κύπρος ολόκληρη θα ήταν σήμερα ελεύθερη, από την χερσόνησο του Ακάμα έως την χερσόνησο της Καρπασίας.
Αυτά δεν μπορούν να λησμονηθούν. Το «Δεν ξεχνώ» είναι για όλους και για όλα, για τα εγκλήματα «δικών» μας και ξένων.
Άλλο συμβίωση, άλλο συνδιοίκηση
Έως την τουρκική εισβολή και κατοχή του 1974, ο πληθυσμός της Κύπρου αποτελείτο από 82% Ελληνοκύπριους και 18% Τουρκοκύπριους. Η πληθυσμιακή αναλογία ανατράπηκε με τους χιλιάδες παράνομους έποικους και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, είναι έγκλημα πολέμου.
Οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι μπορεί να συμβίωσαν ειρηνικά για πολλές δεκαετίες, αλλά μετά δυσκολίας μπόρεσαν να συνυπάρξουν στην εξουσία μόνο για τρία χρόνια. Αυτό είναι κάτι που αποφεύγεται να επισημανθεί.
- Άλλο πράγμα είναι η ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων και άλλο η συνδιοίκηση για τη λειτουργία του Κράτους. Η εκάστοτε τουρκοκυπριακή ηγεσία είτε ηθελημένα, είτε λόγω αδυναμίας ήταν και παραμένει υποταγμένη στις επιδιώξεις της Άγκυρας.
Με την Κύπρο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σίγουρα παρέχεται μια άλλη προοπτική που δεν υπήρχε την δεκαετία του 1960, αλλά συνάμα η ασφάλεια των πολιτών και της χώρας δεν μπορεί να στηριχθεί απόλυτα στην ΕΕ ή στον ΟΗΕ εάν δεν διασφαλιστεί ένα λειτουργικό κράτος δικαίου, ακηδεμόνευτο, δημοκρατικό, χωρίς παρεμβατικά δικαιώματα τρίτων.
Ψάχνουν ακόμη τη μορφή της λύσης
Μετά από 44 και πλέον χρόνια τουρκικής κατοχής, στην ημικατεχόμενη Κύπρο ψάχνουν ακόμη τη μορφή λύσης του Κυπριακού. Πριν λίγες μέρες, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, στην προσπάθειά του να ενισχύσει τα επιχειρήματά του για την λεγόμενη «αποκεντρωμένη ομοσπονδία», δήλωσε ότι «αν θέλουμε να αποφύγουμε τον κίνδυνο ή το δίλημμα να συζητούμε για άλλες μορφές λύσης, είτε συνομοσπονδίας είτε δύο κρατών, αυτό που πρέπει να γίνει συνείδηση είναι πως για να πετύχουμε αυτό που διαχρονικά ετέθη ως στόχος, είναι η λύση να είναι λειτουργική και το κράτος πλήρως ανεξάρτητο».
- Πολύ εύστοχη και σωστή η επισήμανσή του. Αλλά, χρειάστηκαν 40 και πλέον χρόνια, που είναι ενεργοποιημένος στα πολιτικά δρώμενα της Κύπρου, και 6 σχεδόν χρόνια στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να συνειδητοποιήσει ο κ. Αναστασιάδης αυτήν την ουσιαστική, ζωντανή και διαχρονική πραγματικότητα;
Μα ο κ. Αναστασιάδης είχε υποστηρίξει με πάθος το σχέδιο Ανάν. Και αν το 76% των Ελληνοκυπρίων δεν καταψήφιζε το σχέδιο Ανάν, όχι μόνο η λύση δεν θα ήταν λειτουργική και το κράτος δεν θα ήταν πλήρως ανεξάρτητο, αλλά πιθανότερη εξέλιξη θα ήταν ο τόπος να βίωνε καινούριες περιπέτειες, με ένα κράτος έκτρωμα, προτεκτοράτο της Τουρκίας.
- Η κριτική δεν αφορά μόνο τον Νίκο Αναστασιάδη. Υπήρξαν και υπάρχουν πολιτικοί ηγέτες της Κύπρου με πιο ακραίο ενδοτισμό, με χειρότερους αδέξιους χειρισμούς και αλλοπρόσαλλες θέσεις. Ο κ. Αναστασιάδης όμως είναι σήμερα ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και απ’ αυτόν εξαρτάται σε μεγαλύτερο βαθμό η διαχείριση και η πορεία του Κυπριακού και μαζί η μοίρα της πατρίδας.
Όλα αυτά καταμαρτυρούν ότι μετά από τόσες συνεδριάσεις και αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου, μετά από αλλεπάλληλες αποτυχημένες διαπραγματευτικές διαδικασίες, μετά από ένα δημοψήφισμα με ξεκάθαρο αποτέλεσμα και μήνυμα, μετά από σωρεία υποχωρήσεων, φτάνοντας ουσιαστικά σε ένα πλαίσιο «τουρκικής λύσης», η εικόνα που εκπέμπει η πολιτική ηγεσία της Κύπρου είναι αποκαρδιωτική, τραγική, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς στόχο, χωρίς όραμα.
Συμφωνούν δήθεν σε «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης», τα οποία αντί να συντείνουν στην κατάργηση της κατοχής, ενισχύουν το διαχωρισμό. Εφαρμόζουν «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης», τα οποία αντί να στοχεύουν στην αποκατάσταση της διεθνούς νομιμότητας, ενισχύουν την παρανομία, ανταμείβουν τους κλέφτες των ελληνοκυπριακών περιουσιών και ενθαρρύνουν τους λαθρέμπορους. Με τέτοιους χειρισμούς ενδέχεται να χαθεί και το μεγάλο πλεονέκτημα με τις εξελίξεις και τις συνεργασίες στον ενεργειακό τομέα.
Έλεος πια με τους πειραματισμούς σας πάνω στη μοιρασμένη γη, τις προδομένες γενιές και τα χαμένα όνειρα!
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας
Όταν η Τουρκία τελειώσει με τη διζωνική στην Κύπρο, θα αναλάβει δράση στο Αιγαίο και τη Θράκη