Ο Ελπιδοφόρος κινδυνεύει πλέον να γυρίσει μπούμεραγκ στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και προσωπικά στον ίδιο τον κ. Βαρθολομαίο: Όταν ο εγωισμός ξεπερνά το μπόι του Αρχιεπισκόπου!
Archbishop Elpidophoros Officiated The Divine Liturgy at The Holy Monastery of Pantokrator in Mt. Athos on January 22nd, 2024. ©PHOTOS: GOA, Dimitrios Panagos
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο ενάγων, ο εναγόμενος και τα 300 αργύρια της ντροπής… Η πληρωμένη απάντηση του Σωτήρη Τζούμα στον Αρχιεπισκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρο: Γιατί θίχτηκες όταν…
Απίστευτο και απαράδεκτο! Ο Ελπιδοφόρος κατέθεσε αγωγή εναντίον του δημοσιογράφου Σωτήρη Τζούμα… Ποιοι άλλοι έχουν σειρά τώρα που πήρε φόρα; Σίγουρα και η Hellas Journal…
Του ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ, Εξάψαλμος
Όταν ο εγωισμός ξεπερνά το μπόι μας συχνά γίνεται ανεξέλεγκτος και μας οδηγεί σε λάθος επιλογές και αποφάσεις.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, λόγω της ολιγοήμερης παραμονής του στην Αθήνα.
Ήταν μία ανεπίσημη επίσκεψη αλλά εκείνος θεώρησε σωστό να προσέλθει φορώντας όλη την…πανοπλία του, για να δημιουργήσει προφανώς την σχετική εντύπωση, αφού τον περίμεναν οι τηλεοπτικές κάμερες που είχαν φωνάξει οι υποτακτικοί του, για να τον απαθανατίσουν (μερικοί άνθρωποι για κάτι τέτοιες στιγμές ζουν).
Αν και Φαναριώτης, με γνώσεις υποτίθεται του αυστηρού Πατριαρχικού τυπικού, φορούσε επανωκαλύμμαχο και εγκόλπιο (κρίμα που ξέχασε το μπαστούνι!!!) καθώς περνούσε το κατώφλι της Αρχιεπισκοπής, λες και ήταν ισότιμος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών.
Και συνέχισε να τα φορά έως το τέλος της συνάντησης, παρ´ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, καίτοι Προκαθήμενος Αυτοκέφαλης Εκκλησίας και όχι Μητροπολίτης μίας Επαρχίας όπως είναι ο Ελπιδοφόρος, ήταν ασκεπής, με το εσώρασο (το λεγόμενο αντερί) και ένα μικρό εγκόλπιο της σειράς.
Και διαπίστωσα ότι και την ώρα των κοινών δηλώσεων που ακολούθησαν με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο (αλήθεια γιατί έγιναν δηλώσεις, ήταν επίσημο το ταξίδι;) αλλά και μέχρι που εξήλθε του Μεγάρου και αποχαιρετούσε τον Πρωτοσύγκελλο της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτη Βαρνάβα εξακολουθούσε να φέρει το επίσημο αυτό εξάρτημα, το οποίο μπορούσε να αφαιρέσει ευκολότατα αφού ήταν το Πατριαρχικό!
- Δεν ένιωσε καμία αναστολή, κανένα ενδοιασμό για να παρουσιαστεί Αρχιεπισκοπικότερος του αληθινού Αρχιεπισκόπου!
Αλλά πως να αποβάλλει το κουκούλιον κανείς όταν ο εγωισμός του ξεπερνά το μπόι του; Το θέλει για προστασία!
Και το γεγονός αυτό μου θύμησε την περίπτωση του αγνού,αγαθού και καλοσυνάτου αειμνήστου Μητροπολίτη Ζιχνών και Νευροκοπίου Σπυρίδωνος, που τα πρώτα έτη της Αρχιερωσύνης του συνήθιζε να κυκλοφορεί ακόμη και σε κεντρικούς δρόμους των Αθηνών με το επανωκαλλύμαυχο.
Μία ημέρα λοιπόν και καθώς περιδιάβαινε τα καταστήματα με τα εκκλησιαστικά είδη, πέριξ της Αρχιεπισκοπής, τον είδε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ επί της οδού Απόλλωνος, καθώς έφτανε εποχούμενος στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο.
Παραξενεύτηκε όταν είδε από μακριά έναν κληρικό με επίσημη αμφίεση μέσα στη μέση του δρόμου, να συνδιαλέγεται με τους καταστηματάρχες και να μοιράζει ευχές. Και αφού ρώτησε με το γνωστό ύφος του τον αείμνηστο οδηγό του,τον αγαπητό σε όλους μας αξέχαστο Κυρ Χρήστο:
– Ρε Χρήστο καρνάβαλο έχουμε;
του ζήτησε να σταματήσει.
Άνοιξε νευρικά το παράθυρο του αυτοκινήτου και λέει στον Σπυρίδωνα ο οποίος είχε μείνει ως στήλη άλατος και εννοείται άφωνος μπροστά στο θέαμα του αρχιεπισκοπικού αυτοκινήτου και στον Σεραφείμ να τον κοιτάζει έκπληκτος στο παράθυρο του αυτοκινήτου:
– Ποιος είσαι εσύ ρε παλληκάρι; τον ρωτά ο Σεραφείμ.
Αφού έσκυψε ο Σπυρίδων και φίλησε το χέρι του Αρχιεπισκόπου με σεβασμό του απαντά:
– Την ευχή σας Μακαριώτατε! Έλα Παναγία μου. Δεν με γνωρίσατε; Εσείς με κάνατε. Είμαι ο Ζιχνών, ο Σπυρίδων, του λέγει με ύφος 40 καρδιναλίων..
– Ο Ζιχνών είσαι; Του λέει γεμάτος απορία δήθεν, ο πανέξυπνος Σεραφείμ που εκείνη την ώρα τον περιέπαιζε!
Και συνεχίζει:
-Τι μου λες βρε παλληκάρι μου! Μπράβο! Μπράβο!
Έκανε να κλείσει το παράθυρο και να φύγει! Αλλά τον κοιτάζει ξανά και του λέει το ανεπανάληπτο:
– Ε να και μένα που σ´έκανα, να και σένα που έγινες!!
Και δίνει στον αέρα δύο ξεγυρισμένες μούντζες, μία στον εαυτό του και μία στον Σπυρίδωνα.
Αυτός ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ. Άμεσος και αληθινός.
Το τι ήθελε να πει με αυτή την αλληγορική χειρονομία και φράση -που ήταν στα όρια της φάρσας- είναι ευκόλως κατανοητό και μέχρι και σήμερα έχει την ίδια διαχρονική αξία και τον ίδιο συμβολισμό!
Δεν πιστεύω ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος όταν είδε αυτό το ενσταντανέ του Ελπιδοφόρου ενώπιον του Αρχιεπισκόπου Αθηνών θα ένιωσε το ίδιο ή θα έκανε κάτι ανάλογο! Εξάλλου είναι διαφορετικής νοοτροπίας και παιδείας άνθρωπος και Πρωθιεράρχης!
Και προφανώς θέλει ακόμη περισσότερα «δείγματα γραφής» του Ελπιδοφόρου, για να καταλάβει και ο ίδιος τη λάθος επιλογή που έκανε.
Και όσο τον αφήνει στη θέση αυτή τόσο κινδυνεύει να γυρίσει όλο αυτό μπούμεραγκ στο Πατριαρχείο!
Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες!
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ