Η ζωή και ο ηρωικός θάνατος του αντάρτη της ΕΟΚΑ, Μάρκου Δράκου: Έγινε θρύλος πολύ πριν πεθάνει, τ’ όνομά του ήταν πασίγνωστο για τη λεβεντιά, την παλληκαριά και τον πατριωτισμό

Ο ήρωας της ΕΟΚΑ Μάρκος Δράκος (καθήμενος στο κέντρο) με άλλους συναγωνιστές του. Φωτογραφία αό την ιστοσελίδα της Βατυλής




Του ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ*, Λάρισα

«Όπου περπάτησε», γράφει για τον Μάρκο Δράκο ο συναγωνιστής του Γιάννης Σπανός, «όπου έζησε, οι άνθρωποι και οι τόποι διηγούνται τα έργα του κι ανυπόκριτος είναι ο θαυμασμός κι η ηθική επιβολή που προκαλούσε.

Ήταν προσωπικότητα εμπνευσμένη από υψηλά ιδεώδη. Σωστός Χριστιανός, σωστός Έλληνας, σωστός Άνθρωπος. Πίστευε με όλη του την ψυχή στο Θεό και στην Ελλάδα. Κι η πίστη του ήταν μια διαρκής ακλόνητη πραγματικότητα. Ολοκληρωμένη. Χωρίς αμφισβητήσεις, χωρίς κλυδωνισμούς και σκαμπανεβάσματα». Γι’ αυτό και κανείς δεν αμφισβήτησε ποτέ το ηθικό ύψος του.

Ο Μάρκος Δράκος έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Λεύκα. Φοίτησε στη Σχολή Σαμουήλ της Λευκωσίας. Ήταν ενεργό μέλος της χριστιανικής Κίνησης του Παπασταύρου, του στρατολόγου της Ε.Ο.Κ.Α. του 1955-59.

Αναμείχθηκε στον συνδικαλισμό, στην Συντεχνία Εργατών Κύπρου (Σ.Ε.Κ.). Δέχτηκε μ’ ενθουσιασμό το κάλεσμα του της πατρίδας και συμμετείχε ενεργά στην προετοιμασία του αντιαποικιακού αγώνα για Λευτεριά και ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα.

  • Ο Μάρκος Δράκος ήταν φυσιογνωμία ηγετική. Πρωτοστάτησε στις αποστολές εναντίον του ραδιοφωνικού σταθμού των αποικιοκρατών και του Κεντρικού Αστυνομικού Σταθμού. Τον Ιούλιο του 1955 συνελήφθηκε. Κλείστηκε στις Κεντρικές Φυλακές και στη συνέχεια στο κατεχόμενο σήμερα Φρούριο της Κερύνειας.

Δραπέτευσε με άλλους αγωνιστές, υπό μυθιστορηματικές συνθήκες. Βγήκε αντάρτης στα βουνά κι η φήμη του απλωνόταν παντού ως καταξιωμένου αγωνιστικού προτύπου. Η δράση του ως αρχηγός ανταρτών γίνεται φόβος και τρόμος των άγγλων.

Έδρασε στη Σολιά, τραυματίστηκε στο Μερσινάκι των αρχαίων Σόλων, όπου έπεσε ο Χαράλαμπος Μούσκος και συνελήφθηκαν ο Ανδρέας Μιχαήλ κι ο Χαρίλαος Ζάκος, που απαγχονίστηκαν.

Ήταν στου Κύκκου τα βουνά και στις φωτιές, όταν οι εγγλέζοι αποπειράθηκαν να κάψουν τον Αρχηγό και τους αντάρτες της Ε.Ο.Κ.Α.. Οι Εγγλέζοι χαρακτήριζαν τον Μάρκο ένα από τα στελέχη του σκληρού πυρήνα της ΕΟΚΑ και τον επικήρυξαν για 5.000 λίρες.

Η τελευταία φάση της ζωής του Ήρωα εξελίσσεται στα βουνά, τον Ιανουάριο του 1957. Ο δήμιος της Κύπρου, ο τότε Κυβερνήτης σερ Τζων Χάρτινγκ, χτυπούσε παντού με πρωτοφανή σκληρότητα.

Οι οργανωμένες έρευνες στα σπίτια, οι ομαδικές συλλήψεις, βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη. Τα σκληρά μέτρα του Χάρτινγκ επεκτάθηκαν και στα βουνά, όπου δρούσαν οι ομάδες ανταρτών. Κάποιοι συνελήφθηκαν, κάποιοι μίλησαν, κάποιοι προδωσαν..

Για ν’ αποφύγει πιθανή εμπλοκή στον κλοιό των εκτεταμένων στρατιωτικών επιχειρήσεων, αποφάσισε τη μετακίνηση της ομάδας του προς την περιοχή Σολέας. Δυστυχώς, όμως, η αναζήτηση καταφυγίου κατέληξε στη μοιραία συνάντηση με το θάνατο. Ο Μάρκος Δράκος Βάδισε όρθιος προς την Αθανασία τη νύχτα της 18ης Ιανουαρίου 1957.

Οι Άγγλοι κτένιζαν την ηρωομάνα Πιτσιλιά.  Οι αντάρτες, χωρίς να το καταλάβουν, έπεσαν στα δίχτυα των Πραιτωριανών του άγγλου κυβερνήτη που έστησαν ενέδρες σε δασώδη σημεία πιθανών διελεύσεων των ανταρτών της Ε.Ο.Κ.Α.. Σε μια τέτοια ενέδρα έπεσαν ο Μάρκος Δράκος κι ο Κώστας Λοΐζου, που προπορεύονταν.

Ήταν μια νύχτα με ασυνήθιστη αντάρα. Με χαλαζοθύελλα, με αστραπές κι αστροπελέκια. Κατά μια μαρτυρία, τους δύο ένοπλους αντάρτες είδε στη λάμψη μια αστραπής ο άγγλος στρατιώτης Γουντ, που αφηγήθηκε:

  • «Ενώ φρουρούσα, αντίκρισα ξαφνικά μπροστά μου ένα πρόσωπο. Παραμείναμε κι οι δύο ακίνητοι για μερικά δευτερόλεπτα, βλέποντας ό ένας τον άλλο. Στη συνέχεια έρριψα μια ριπή με το αυτόματό μου».

Κατά την ίδια μαρτυρία, ακολούθησε σφοδρή ανταλλαγή πυρών από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Ο Δράκος ήταν νεκρός. Ο Κώστας Λοΐζου, αν και τραυματίστηκε, κατάφερε, μέσα στον ορυμαγδό της μάχης, ν’ απομακρυνθεί.

Οι Άγγλοι αρνήθηκαν να παραδώσουν το παλληκάρι στους δικούς του για ταφή. Κράτησαν φυλακισμένο το διάτρητο κορμί του. Τον κήδεψε ο Παπαντώνης στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας.

Αντάμα με φίλους του παλιούς. Μεταξύ των οπίων οι συναγωνιστές του Ανδρέας Ζάκος και Χαρίλαος Μιχαήλ, που συνελήφθηκαν στη μάχη των Σόλων, το Δεκέμβριο του 1955 και απαγχονίστηκαν στις 9 Αυγούστου 1956.

* Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
av.avgoustinο[email protected]

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

«Φέρτε πίσω τα κλεμμένα», το παγκόσμιο αίτημα στους Βρετανούς: Τόμας Μπρους, ο 7ος Κόμης του Έλγιν είναι ο ληστής των Γλυπτών Μαρμάρων του Παρθενώνα

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: