Λιμοκτονία και κακοποίηση στα «ορφανοτροφεία» του Τσαουσέσκου: Νέα στοιχεία για τα κολαστήρια της κομμουνιστικής εποχής της Ρουμανίας
Ενα από τα ορφανοτροφεία της εποχής Τσαουσέσκου. Στιγμιότυπο από βίντεο του BBC στο ΥοuTube
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η πτώση του κομμουνισμού στη Ρουμανία, δεν σήμανε μόνο την απελευθέρωσήτης από τη δυναστεία Τσαουσέσκου αλλά έφερε στο φως και το διαβόητο δίκτυο ορφανοτροφείων της χώρας, συγκλονίζοντας τον κόσμο με εικόνες υποσιτισμένων και ρακένδυτων παιδιών, που ήταν στριμωγμένα σε βρώμικους θαλάμους, κάποια ακόμη και δεμένα με αλυσίδες στα κρεβάτια τους.
Μια ειδική ρουμανική επιτροπή που είχε συσταθεί για τη διερεύνηση των εγκλημάτων της εποχής του δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου, ο οποίος κυβέρνησε από το 1965 έως το 1989, έχει προσδιορίσει ότι περισσότεροι από 15.000 ανήλικοι -ορφανά, παιδιά με σωματικές ή διανοητικές αναπηρίες ή ανεπιθύμητα από τους γονείς τους- πέθαναν σε ορφανοτροφεία και άλλες παρόμοιες εγκαταστάσεις.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο για τη διερεύνηση των εγκλημάτων του κομμουνισμού (IICCMER), πολλοί από τους θανάτους προκλήθηκαν από εγκληματική αμέλεια, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης πείνας.
Εξετάζοντας έγγραφα που συνδέονται με τις έρευνες, η Ρουμανική Υπηρεσία RFE/RL αποκάλυψε νέες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς ορισμένα παιδιά κατέληξαν σε κρατικούς οίκους φροντίδας ή ορφανοτροφεία.
Σε πολλές περιπτώσεις, φαίνεται ότι τα παιδιά απλά επελέγησαν επειδή οι αρχές του καθεστώτος έκριναν ότι με αυτόν τον τρόπο έπρεπε να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της οικιστικής εγκατάστασης, με τις κρατικές αρχές να ζητούν από τους γονείς να πληρώσουν για τη «θεραπεία» των παιδιών τους. Θυμίζουμε ότι ο Τσαουσέσκου είχε προχωρήσει σε ένα μεγάλο πρόγραμμα οικιστικής ανασυγκρότησης διαλύοντας ολόκληρες πόλεις και ιστορικά χωριά και στριμώχνοντας τους κατοίκους σε πολυκατοικίες σοβιετικού τύπου προς χάριν της ενδυνάμωσης της αγροτικής καλλιέργειας. Ισως κάποια παιδιά απλά περίσσευαν σε αυτούς τους σχεδιασμούς.
Τον Οκτώβριο του 2022, το Ινστιτούτο IICCMER κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περισσότεροι από 15.000 ανήλικοι πέθαναν στις 26 εγκαταστάσεις που υπήρχαν σε όλη τη Ρουμανία της κομμουνιστικής εποχής για παιδιά με αναπηρία ή ψυχικές ασθένειες μεταξύ 1967 και 1990, όταν και τα ιδρύματα αυτά έκλεισαν. Σύμφωνα με την έκθεση IICCMER , μεταξύ των αιτιών για τους χιλιάδες θανάτους ήταν η πείνα, οι ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, η κακοποίηση και η έλλειψη ιατρικής περίθαλψης.
«Υπήρχε τότε μια κουλτούρα περικοπής των μη παραγωγικών δαπανών, και αυτά τα παιδιά, με το να χαρακτηρίζονται ως μη αξιοποιήσιμα, σήμαινε ότι χρειάζονταν μακροχρόνια βοήθεια σε όλη τους τη ζωή και συνεπώς δεν θα μπορούσαν ποτέ να είναι χρήσιμα μέλη της σοσιαλιστικής κοινωνίας», λένε οι ερευνητές.
Ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων καταγράφηκε στη διαβόητη εγκατάσταση Cighid, κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία, όπου διαπιστώθηκε ότι 138 παιδιά είχαν πεθάνει μεταξύ Οκτωβρίου 1987 και Απριλίου 1990.
Περισσότερα από 300.000 παιδιά τοποθετήθηκαν στο δίκτυο ορφανοτροφείων, παιδικών νοσοκομείων και άλλων εγκαταστάσεων για νέους της Ρουμανίας μεταξύ 1954-1989.
Εμειναν γνωστά ως «τα παιδιά του Τσαουσέσκου», «βαπτιζόμενα» με το όνομα του σταλινικού τύπου ηγέτη που κυβέρνησε ένα από τα πιο καταπιεστικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης μέχρι αυτό να καταρρεύσει, το 1989.
- Στη διάρκεια των δύο και πλέον δεκαετιών εξουσίας του, ο Τσαουσέσκου εφάρμοσε μία από τις πλέον κατασταλτικές πολιτικές στον κόσμο για την τόνωση των ποσοστών γεννήσεων, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης των αμβλώσεων για γυναίκες κάτω των 40 ετών με λιγότερα από τέσσερα παιδιά.
Ενώ τα μέτρα προκάλεσαν μια άνθηση γεννήσεων, πολλά από τα παιδιά αυτά -γεννημένα συχνά από φτωχούς γονείς- κατέληξαν σε κρατικά ορφανοτροφεία και άλλες εγκαταστάσεις. Μετά την πτώση του κομμουνισμού, οι φρικτές συνθήκες σε αυτά τα ιδρύματα αποκαλύφθηκαν και εικόνες σκελετωμένων παιδιών που ζούσαν στη αθλιότητα μεταδόθηκαν σε όλο τον κόσμο.
Παρά τις εργασίες του Ινστιτούτου IICCMER για την αποκάλυψη του πραγματικού αριθμού των θυμάτων που κατέληξαν σε αυτά τα ιδρύματα, κανείς δεν έχει λογοδοτήσει, αν και το Ινστιτούτο έχει υποβάλει πολλαπλές καταγγελίες σε Ρουμάνους εισαγγελείς κατά συγκεκριμένων ατόμων. Παρόλα αυτά, ουδείς έχει ποτέ δικαστεί, πόσο μάλλον κριθεί ένοχος για τους θανάτους.
Η Ρουμανική Υπηρεσία RFE/RL εξέτασε τώρα έγγραφα σχετικά με το ορφανοτροφείο Cighid, το οποίο λειτούργησε για μόλις 30 μήνες μεταξύ 1987 και 1989.
Η εν λόγω «κατοικία» δημιουργήθηκε επειδή οι εγκαταστάσεις στην περιοχή που νοσηλεύονταν άρρωστα παιδιά ήταν ήδη γεμάτες.
- Τα έγγραφα δείχνουν ότι, από τα 138 παιδιά που πέθαναν εκεί, τα 84 ήταν 3 ετών: η ελάχιστη ηλικία κατά την οποία θα μπορούσαν «νόμιμα» να αφαιρεθούν από τις οικογένειές τους. Η πιο κοινή αιτία θανάτου που αναφέρθηκε ήταν η βρογχοπνευμονία.
Μια εξέταση των εγγράφων από τη Ρουμανική Υπηρεσία της RFE/RL διαπίστωσε ότι ήταν σύνηθες για τέτοια ιδρύματα να απαιτούν τροφεία από τις οικογένειες των παιδιών που τοποθετούνταν εκεί. «Φυσικά, αυτό ακούγεται γελοίο, αλλά τότε υπήρχαν χιλιάδες σχολεία, χιλιάδες ορφανοτροφεία, που έμειναν χωρίς χρηματοδότηση και που θα έπρεπε απλώς να ζήσουν από την εργασία των ιδρυματοποιημένων αυτών ανθρώπων», εξηγεί ο ιστορικός Κοσμίν Πόπα.
Σπάνια έπαιζε ρόλο η ευημερία, πόσω μάλλον η υγεία, του παιδιού όταν οι αρχές αποφάσιζαν ποιό από αυτά θα στέλνονταν σε κάποιες από τις διαβόητες αυτές εγκαταστάσεις, λέει ο ιστορικός Κοσμίν Πόπα. Παιδιά από φτωχότερες οικογένειες, πολλά με σχετικά ήπια προβλήματα σωματικής ή ψυχικής υγείας, στάλθηκαν εκεί. Ακόμη και παιδιά από σχετικά εύπορες οικογένειες Ρουμάνων συχνά δεν γλίτωναν».
Με πληροφορίες από Radio Free Εurope
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE