Βικτόρια Χίσλοπ: Ξεκάθαρη ληστεία η απομάκρυνση των Γλυπτών του Παρθενώνα* Πιο έντονη από ποτέ η συζήτηση για την επιστροφή τους

File Photo Η συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ είναι μέλος της Βρετανικής Επιτροπής για την Επανένωση των Μαρμάρων του Παρθενώνα (BCRPM). ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΒΑΪΟΣ ΧΑΣΙΑΛΗΣ




Τους λόγους για τους οποίους ο Έλληνας πρωθυπουργός κέρδισε τη μάχη των εντυπώσεων μετά την απρέπεια Σούνακ, ως προς το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα εξηγεί σε άρθρο γνώμης που φιλοξενεί ο Independent η βρετανίδα συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ.

Αφού σημειώνει ότι ένας αυξανόμενος αριθμός του βρετανικού κοινού πιστεύει ότι τα γλυπτά που φυλάσσονται στο Βρετανικό Μουσείο πρέπει να επανενωθούν με αυτά του Μουσείου της Ακρόπολης στην Αθήνα, αναρωτιέται:

«Γιατί λοιπόν ο Ρίσι Σούνακ φάνηκε τόσο προσβεβλημένος από τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη», Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Σούνακ, η ελληνική κυβέρνηση «παρείχε διαβεβαιώσεις ότι δεν θα χρησιμοποιήσει την επίσκεψη [του Κυριάκου Μητσοτάκη] για να επαναλάβει επί μακρόν διευθετημένα ζητήματα που σχετίζονται με την ιδιοκτησία των γλυπτών του Παρθενώνα».

Όπως όμως εξηγεί η αρθρογράφος, αποτελεί από μόνο του είδηση ότι οι συζητήσεις για την ιδιοκτησία αυτών των γλυπτών ήταν «επί μακρόν διευθετημένες». Από πότε; Η συζήτηση είναι πολύ ζωντανή – και πιο έντονη από ποτέ. Όχι μόνο οι έρευνες δείχνουν ότι ένας αυξανόμενος αριθμός του βρετανικού κοινού πιστεύει ότι τα γλυπτά που φυλάσσονται στο Βρετανικό Μουσείο θα πρέπει να επανενωθούν με αυτά στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα, αλλά η συζήτηση έχει κυριολεκτικά ‘ανάψει’ για την ιδιοκτησία και πολλών άλλων πολιτιστικών αντικειμένων και θησαυρών που στεγάζονται στο ΒΜ από την εποχή της αυτοκρατορίας.

Ξεκάθαρη κλοπή του Έλγιν η απόκτηση των Γλυπτών

Υπάρχει όμως ένας ακόμη πιο σημαντικός παράγοντας με τα γλυπτά του Παρθενώνα, παρατηρεί η αρθρογράφος. Και αυτό έχει να κάνει με αυτό που, με ωμό τρόπο, αποκαλεί «ληστεία στο φως της ημέρας». Πιο συγκεκριμένα, η αρθρογράφος διατυπώνει την εκτίμηση ότι ο Σούνακ, όπως πολλοί Βρετανοί πολιτικοί, δεν έχει διαβάσει αρκετά τα λεπτομερή γεγονότα για το τι συνέβη πραγματικά τον 19ο αιώνα, όταν ο Έλγιν χρησιμοποίησε μια ομάδα ανθρώπων για να αφαιρέσει αυτούς τους «όμορφους θησαυρούς» από τον Παρθενώνα.

Το πιο σημαντικό, ίσως, είναι ότι δεν γνωρίζει ότι ο Έλγιν δεν είχε άδεια από τις οθωμανικές αρχές να το κάνει αυτό. Είχε απλώς ένα γράμμα που έλεγε ότι μπορούσε να πάρει αποτυπώσεις από τα γλυπτά για να κάνει αντίγραφα. Δεν έπρεπε να κλέψει τα πρωτότυπα.

Ένα άλλο γεγονός (όχι φήμες, αλλά γεγονός) είναι ότι ο Έλγιν τα πήρε με σκοπό να διακοσμήσει τη δική του έπαυλη στη Σκωτία. Ο μόνος λόγος που βρήκαν το δρόμο τους προς το Βρετανικό Μουσείο (όπου τελικά τα έτριψαν με σύρμα για να τα «καθαρίσουν» και έτσι υπέστησαν ζημιές) ήταν ότι ο Έλγιν είχε χρεοκοπήσει τη στιγμή που τα γλυπτά έφτασαν στις αγγλικές ακτές και έπρεπε να τα πουλήσει. Λοιπόν, ναι, πληρώθηκαν χρήματα για αυτά από τη βρετανική κυβέρνηση, αλλά αγόραζαν κλοπιμαία, υπογραμμίζει ο αρθρογράφος.

Το Βρετανικό Μουσείο δεν κάνει τίποτα για να διαλύσει τον μύθο της υποτιθέμενης «διάσωσης» των μαρμάρων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία από τον Έλγιν, και έχει και το θράσος να μιλήσει για «δάνειο» στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα απροκάλυπτο «πατρονάρισμα», υποστηρίζει ο αρθρογράφος.

Την ίδια στιγμή το Βρετανικό Μουσείο εξακολουθεί να έχει τη σκιά ενός σκανδάλου πάνω του – κανείς δεν έχει συλληφθεί ακόμη για τις συστηματικές κλοπές αντικειμένων από τις συλλογές του. Δεν έχει εξηγήσει γιατί αγνόησαν όλες τις πληροφορίες που τους διαβιβάζονταν για αυτό – για πάνω από δύο χρόνια. Ακόμα δεν έχουν διορίσει νέο μόνιμο διευθυντή. Πολλά μπορεί να συμβαίνουν πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά το Βρετανικό Μουσείο δεν μοιράζεται τίποτα με το κοινό – κάτι παράξενο δεδομένου ότι πρόκειται για ένα ίδρυμα που λαμβάνει πολλά από το δημόσιο ταμείο. «Πόσο καλά φροντίζουν τους θησαυρούς που φιλοξενούν;», διερωτάται η αρθρογράφος.

Έτσι, αν αυτή η συνάντηση πραγματικά ακυρώθηκε επειδή η Σούνακ προσβλήθηκε κατά κάποιο τρόπο από τα σχόλια του κ. Μητσοτάκη για τα γλυπτά κατά τη διάρκεια του κυριακάτικου προγράμματος της Laura Kuenssberg, τότε αυτή ήταν μια αντίδραση που το λιγότερο που θα μπορούσε να πει κανείς είναι ότι δεν προσιδιάζει καθόλου σε έναν ηγέτη.

Σίγουρα μια από τις δεξιότητες ενός πολιτικού είναι να συζητά, να επιχειρηματολογεί και να αντιπαραθέτει τις απόψεις του. Εάν ο Σούνακ φοβόταν να το κάνει αυτό, πλήττει με τον τρόπο αυτό συντριπτικά τη φήμη του. Ήδη τα πάει άσχημα στις δημοσκοπήσεις, οπότε αυτό δεν θα έχει βοηθήσει.

Και αν ήταν επειδή ο Μητσοτάκης είχε ήδη μιλήσει με τον Κιρ Στάρμερ, είναι μια εκδήλωση της αδυναμίας του (καθώς και της αδυναμίας να επιλέξει αξιοπρεπείς συμβούλους). Η απόφαση ήταν αγενής, ασεβής και ένα τεράστιο διπλωματικό λάθος, συμπεραίνει η αρθρογράφος. Η Ελλάδα βρίσκεται σε αναβρασμό εξαιτίας αυτής της ελαφρότητας. Μετά το Brexit, η Βρετανία έχει ήδη χάσει αρκετό αριθμό φίλων στην Ευρώπη. Γιατί λοιπόν ο Σούνακ αποφάσισε να αποξενώσει έναν από τους παλαιότερους και πιο πολύτιμους ανάμεσά τους;, διερωτάται η αρθρογράφος.

Με πληροφορίες από Independent 

Η πολιτική μικροπρέπεια γύρισε μπούμερανγκ στον Σούνακ: Οι «Retainers» χάνουν οπαδούς στη Βρετανία, οι Ελληνες ελπίζουν περισσότερο* Ανάλυση Guardian

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: