Το πράσινο δόγμα της «αξιόμαχης Γερμανίας» και οι μύθοι που το περιτριγυρίζουν: Είναι η Ρωσία του Πούτιν εχθρός; Είναι “ευλογία” οι μετανάστες;

epa10690461 German Chancellor Olaf Scholz (2-R) receives flowers on the occasion of his birthday, from German Finance Minister Christian Lindner (front-3-L), next to German Foreign Minister Annalena Baerbock (front-2-L) and German Labour Minister Hubertus Heil (front-L) during a meeting of the German Federal Cabinet in Berlin, Germany, 14 June 2023. EPA, CLEMENS BILAN




Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα – ΜΕΡΟΣ Β΄

Θυμάμαι ένα καυτό απομεσήμερο του φετινού Ιουνίου να έχω μόλις βγει στην ακτή εξουθενωμένος από ένα πολύωρο ψάρεμα και το κινητό στην τσάντα με τον εξοπλισμό να χτυπάει δαιμονισμένα.

Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ασθμαίνων, ένας καλός, πολύ ψαγμένος συνάδελφος από τη Θεσσαλονίκη, ο ραδιοφωνικός παραγωγός και στοχαστής, Αλέξανδρος Τσίγγος, πο-υ ξέρει καλά τα χούγια μου: «Που είσαι; Δεν το είδες; Οι Γερμανοί εξήγγειλαν νέο δόγμα εθνικής στρατηγικής! Για πρώτη φορά μετά το 1945! Το έβγαλαν στη δημοσιότητα! Στο στέλνω!»

Ομολογώ ότι εκείνη την στιγμή το μόνο πράγμα που με απασχολούσε ήταν να φτάσω σπίτι μου και να ξεφορτώσω τα ψαρικά. Με το που πάτησα το πόδι μου στο πλατύσκαλο όμως, παράτησα τα πάντα στην τύχη τους και πήγα να ανοίξω το κομπιούτερ. Η είδηση ήταν πραγματικά συγκλονιστική.

  • Το σχετικό κείμενο-ντοκουμέντο «ψηνόταν» από τον περασμένο Φεβρουάριο. Είχε σκαλώσει όμως στις ενστάσεις των «Ελεύθερων Δημοκρατών» του Κρίστιαν Λίντνερ που διαφωνούσαν με τις ιδεοληπτικές προσεγγίσεις της «πράσινης» υπουργού εξωτερικών Αναλένας Μπέρμποκ, σχετικά με μία σειρά θεμάτων, όπως ο προσδιορισμός της Κίνας ως «απειλής».

Διαβάζοντας το τελικό κείμενο 76 σελίδων που δημοσιεύθηκε μερικούς μήνες αργότερα διαπίστωσα ότι οι «πράσινες ιδεοληψίες» της αφελούς Γερμανίδας υπουργού εξωτερικών σε μεγάλο βαθμό παρέμειναν άθικτες, οι διατυπώσεις για την Κίνα αμβλύνθηκαν στο…όριο μιας αντιφατικής ασάφειας, και η παρέμβαση του άχρωμου και αποδυναμωμένου Καγκελάριου Σόλτς περιορίστηκε στο γνωστό πλαίσιο ανιαρότητας.

Όμως το πόνημα συντάχθηκε από τεχνοκράτες του γερμανικού υπουργείου εξωτερικών. Και παρά τις όποιες φραστικές αποκλίσεις το κεντρικό απόφθεγμα που εκφράζει τα «πιστεύω» σύσσωμου του συστημικού κοινοβουλευτικού φάσματος της χώρας και φυσικά της χριστιανοδημοκρατικής αντιπολίτευσης είναι σαφές. Συνοψίζεται στο μήνυμα:

«Achtung-Achtung! Η Ευρώπη είμαστε εμείς και εμείς αποφασίζουμε για λογαριασμό σας, ακόμη και αν στο μέλλον κηρύξουμε πόλεμο»!

Ισως αυτό ακούγεται σοκαριστικό, αλλά δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη όταν πρόκειται για Γερμανούς, έστω και…εξαγνισμένους από το ναζιστικό παρελθόν. Ο κάθε υποψιασμένος Ευρωπαίος πολίτης γνωρίζει καλά σήμερα ότι οι Γερμανοί αποφασίζουν για τα πάντα στην ευρωπαική επικράτεια. Από το πότε θα «πετάξουμε» τα αυτοκίνητα με τους «ρυπογόνους» βενζινοκινητήρες μέχρι πώς θα ρυθμίσουμε τα ρολόγια μας.

Αυτό που δεν ήταν τόσο σαφές, μέχρι σήμερα και συνδυάζεται με ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ 100 δις ευρώ, είναι ότι οι Γερμανοί μπορεί να μας μπλέξουν σε έναν μελλοντικό πόλεμο με αυτούς που βλέπουν ως εχθρούς της…δικής τους Ευρώπης. Η ότι μπορεί να μας εκθέσουν σε έναν κίνδυνο εθνολογικού αφανισμού γιατί αρνούνται να βάλουν φρένο στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση από την Ασία και την Αφρική.

  • Αυτό το τελευταίο με τρόμαξε περισσότερο από το κάθε τι άλλο στο εγχειρίδιο για την γερμανική εθνική στρατηγική που προσβλέπει σε μία Γερμανία «Αξιόμαχη, Ανθεκτική και Βιώσιμη» όπως αναγράφει στην πρώτη σελίδα του.

Ιδιαίτερα προσέξτε την πρώτη γερμανική λέξη «wehrhaft» στο τρίπτυχο περιγραφής της Γερμανίας του μέλλοντος. Η ίδια η Μπέρμποκ, στο εισαγωγικό της σημείωμα, σπεύδει να την μεταφράσει με το αγγλικό «robust» που σημαίνει «στιβαρός», παραπέμποντας ίσως στην εικόνα των προιόντων της γερμανικής εξαγωγικής βιομηχανίας. Η ακριβής μετάφραση του γερμανικού όρους όμως είναι «αξιόμαχος». Αυτός που μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς σε καυγά…

Ας δούμε καλύτερα όμως αυτή την γερμανική «διακήρυξη ετοιμότητας» στο σύνολο της. Γράφτηκε, όπως είπαμε, στο γερμανικό υπουργείο εξωτερικών, αλλά φέρει και την προσωπική σφραγίδα της σημερινής υπουργού, της πιο ανεπαρκούς ίσως γερμανίδας πολιτικού των τελευταίων ετών που συναγωνίζεται επαξίως την Ούρσουλα των Βρυξελλών…

Ενδεικτική της σύγχυσης της είναι η παραληρηματική πράσινη ορολογία που ούτε οι επαγγελματίες διπλωμάτες μπόρεσαν να εμποδίσουν. Στο κείμενο γίνεται λόγος τουλάχιστον έξι φορές για… «φεμινιστική εξωτερική πολιτική» και βεβαίως προτάσσεται ως πεμπτουσία η Κλιματική Αλλαγή που μπλέκεται συχνά-πυκνά με τις δράσεις υπέρ των…ευπαθών ομάδων και των «περιθωριοποιημένων μειονοτήτων».

Πέραν όμως του παραληρήματος τα μηνύματα είναι σαφή: «Η Ρωσια αποτελεί σήμερα την πιο σοβαρή απειλή για την ασφάλεια στον ευρω-ατλαντικό χώρο». Η Κίνα είναι «εταίρος, ανταγωνιστής (αλλά) και συστημικός αντίπαλος»! Η Βόρεια Κορέα και το Ιράν, επίσης εστίες κινδύνου.

  • Υπό αυτή την έννοια η ασφάλεια της Γερμανίας είναι «αδιαίρετη» και απόλυτα συνυφασμένη με αυτή των Ευρωπαίων εταίρων. Και προσέξτε: «Η εθνική και η συλλογική άμυνα είναι ένα και το αυτό».

Ανάμεσα στις διεθνείς απειλές που προσδιορίζονται στο εγχειρίδιο για το νέο δόγμα της γερμανικής στρατηγικής ασφάλειας είναι και ο πολιτικός εξτρεμισμός, ιδιαίτερα ο…ακροδεξιός(είναι προφανής η αιχμή προς το AfD και τους λοιπούς Ευρωπαίους «εθνολαικιστές»).

Προς αυτή την κατεύθυνση η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεσμεύεται να πάρει μέτρα για την πάταξη της παραπληροφόρησης στο διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης, ως ευρωπαίος τροχονόμος της πολιτικής ορθότητας.

«Για να εμποδίσουμε την διάδοση ριζοσπαστικού περιεχομένου μέσω του διαδικτύου, θα πρέπει το παράνομο περιεχόμενο να αναγνωρίζεται και να διαγράφεται ακόμη πιο άμεσα. Οι υπεύθυνοι τέτοιων πράξεων πρέπει να εντοπίζονται και να διώκονται ποινικά.»

Αντίθετα όμως, για τον…Ευρωπαίο τροχονόμο(που ξεκαθαρίζει ότι θα απαιτήσει και μία θέση μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας !) η παράνομη μετανάστευση δεν συνιστά ούτε απειλή, ούτε έγνοια. Η μοναδική αναφορά στην λαθρομετανάστευση είναι ότι θέτει σε κίνδυνο την ζωή των μεταναστών και δημιουργεί προβλήματα κοινωνικής συνοχής στις χώρες υποδοχής.

  • Την ίδια στιγμή όμως, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις τονίζεται ότι η «ελεγχόμενη μετανάστευση εμπλουτίζει την Γερμανία και η Γερμανία για την ακρίβεια εξαρτάται από αυτήν, όχι μόνο λόγω των δημογραφικών τάσεων»…

Στην συνέχεια τονίζεται ότι στόχος της Γερμανίας είναι «να μπορούν οι πρόσφυγες σε όλο τον κόσμο να ζουν σε συνθήκες ασφάλειας και αξιοπρέπειας και να τους προσφέρονται μελλοντικές προοπτικές, με την γερμανική υποστήριξη».

Ο υπαινιγμός είναι σαφής: Διαλέγουμε αυτούς που θέλουμε και μπορούν να συνεισφέρουν στην γερμανική βιομηχανία και…ξεσαβουρώνουμε τους υπόλοιπους στις ευρωπαικές χώρες πρώτης υποδοχής.

Βλέποντας την Λαμπεντούζα να βουλιάζει, τον Εβρο και τα ελληνικά νησιά, ξέφραγο αμπέλι, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το μέλλον της Ευρώπης σε γερμανικά χέρια είναι εξαιρετικά επισφαλές. Τα συμπεράσματα δικά σας…

* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου  «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Το πράσινο δόγμα της «αξιόμαχης Γερμανίας» και ο μύθος της ακροδεξιάς που μπάζει νερά: Όταν η “οικολογία” συναντά στο Βερολίνο τον ναζισμό…

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: