PHOTO by Enrique Hoyos via Pexels
Ένα διεθνές συνέδριο για τα αποσπασματικά κείμενα χαμένων σήμερα αρχαίων δραμάτων, τα οποία έχουν διασωθεί έως τις μέρες μας μέσα από παπυρικά ευρήματα, λεξικολογικές και άλλες πηγές, είναι από μόνο του σημαντικό.
Όταν, δε, πρόκειται για το πρώτο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος που πραγματοποιείται στη χώρα μας, όπου εκτός από γνωστά αποσπασματικά κείμενα παρουσιάζονται και νέες ανακαλύψεις, τότε η θεματική αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
«Πρώτη φορά στη χώρα μας γίνεται συνέδριο για τα αποσπασματικά κείμενα των αρχαίων τραγικών που χάθηκαν και καταστράφηκαν από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές των βιβλιοθηκών ανά τον κόσμο, με πιο σημαντική καταστροφή αυτή της βιβλιοθήκης της Κωνσταντινούπολης κατά την πρώτη Άλωση (1204). Έως τότε έχουμε πολλές πληροφορίες ότι τα κείμενα αυτά βρίσκονταν εκεί, αλλά στη συνέχεια σταμάτησαν να υπάρχουν πηγές που να μας διαφωτίζουν σχετικά με την κυκλοφορία ή την παιδευτική δράση τους.
Οπότε εικάζουμε ότι εκεί καταστράφηκαν ή κάποια από αυτά μπορεί και να πουλήθηκαν σε συλλέκτες μετά την καταστροφή. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι αυτά τα κείμενα βρίσκονταν μόνο σε μια βιβλιοθήκη. Το τι έγινε και δεν υπάρχουν σήμερα, είναι κάτι που διερευνά η επιστήμη της παπυρολογίας.
Στο συνέδριο μάς ενδιέφεραν τα δραματικά κείμενα των αρχαίων τραγικών μας –και δεν εννοούμε μόνο τον Σοφοκλή, τον Αισχύλο και τον Ευριπίδη. Είναι περίπου 100 τραγικοί, οι οποίοι έχουν γράψει ο καθένας από 100 έργα περίπου», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο θεατρολόγος Ηλίας Μαλανδρής, επιμελητής του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος για τα Αποσπασματικά Κείμενα με τίτλο «Το Άγνωστο Πρόσωπο των Τραγικών», που διοργάνωσε η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Ονείρους, με την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών(17-18/10) και στο Ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη (19/10).
«Την αναφέρει ο Αριστοτέλης ως τη σημαντικότερη ένδειξη αναγνώρισης, ως δομικό στοιχείο της τραγωδίας. Έχουμε σπουδαίες αναγνωρίσεις στην ‘Ηλέκτρα’, στην ‘Ιφιγένεια εν Ταύροις’ και αλλού. Όμως, αυτή που αναφέρει και ο Αριστοτέλης δεν την είχαμε», τονίζει ο συνομιλητής του ΑΠΕ-ΜΠΕ για τη σκηνή η οποία παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Θεοχαράκη από την ομάδα των αποφοίτων του πανεπιστημίου του York, σε μετάφραση Γιάννη Γρηγοράκη, με τη συμμετοχή των ηθοποιών Γεωργία Ζώη και Νίκου Μέλλο
. «Αυτή η σκηνή, για την οποία τόσα έχουμε ακούσει και τόσο πολύ την έχουν περιγράψει όλοι οι μελετητές, δεν είχε παιχτεί ποτέ γιατί θεωρούνταν χαμένη. Τώρα παίχτηκε γιατί βρέθηκε επιτέλους μέσα σε ένα βιβλίο, στο οποίο ένας μοναχός του Αγίου Όρους, αιώνες πριν, έκατσε και αντέγραψε, μαζί με πολλά άλλα αποσπασματικά κείμενα των αρχαίων τραγικών μας, τα οποία μελετώνται αυτή τη στιγμή.
Υπάρχουν πολλά αποσπασματικά κείμενα που μπορεί να βρεθούν ανά πάσα στιγμή. Το ζήτημα είναι να ενδιαφερθεί η Ελληνική Πολιτεία και γι’ αυτήν την κληρονομιά μας, την πνευματική. Για παράδειγμα, αυτή την εποχή υπάρχει ένας πάπας εξαιρετικά φωτισμένος, ο πάπας Φραγκίσκος. Πού βρίσκεται ένας φορέας από την Ελλάδα να του ζητήσει επισήμως να πάνε κάποιοι μελετητές, όχι Έλληνες απαραίτητα ή όχι μόνο Έλληνες, και να ψάξουν στη βιβλιοθήκη του Βατικανού να βρουν αν υπάρχουν τέτοια κείμενα;», τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επιμελητής του συνεδρίου.
Στο πλαίσιο των πρωτοτυπιών του Φεστιβάλ εντάσσεται και η παρουσίαση στις 16/6, στον αρχαιολογικό χώρο Τύμβου του Ατρέα στις Μυκήνες, για πρώτη φορά στη χώρα μας, της θεατρικής παράστασης «Θυέστης» του Σενέκα, σε μετάφραση Ουρανίας Παπακωνσταντοπούλου, σκηνοθεσία Ηλία Μαλανδρή, σκηνογραφία Κούλας Γαλιώνη, μουσική σύνθεση Νίκου Ξανθούλη και πρωταγωνιστές, μεταξύ άλλων, τους Νικήτα Τσακίρογλου, Γρηγόρη Βαλτινό, Γιάννη Βούρο, Γεωργία Ανέστη, Κώστα Νικούλι και Χρυσάνθη Γεωργαντίδου.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αθήνα, Ελλάδα
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE