Πως φτάσαμε στην κατοχή του 40% σχεδόν του νησιού; Η διπλή προδοσία της Χούντας, οι έωλες κατηγορίες κατά του Μακάριου και ο απαίσιος Χένρι Κίσιγκερ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι ηγέτες της άκρας δεξιάς εστιάζουν πάντα σε όλα τα σημάδια φθοράς της εποχής, που για αυτούς είναι σημάδια παρακμής: Πως χρησιμοποιούν τη «λογική» του φόβου

Μητσοτάκης: «Προστατεύουμε τη Δημοκρατία από τους νέους εχθρούς της» – Μηνύματα του πολιτικού κόσμου για τα 57 χρόνια από το πραξικόπημα του 1967

Πώς το τραγούδι της Πορτογαλίας στη Eurovision του 1974 βοήθησε να πιαστεί στον ύπνο και να ανατραπεί η χούντα του Σαλαζάρ

Του ΠΕΤΡΟΥ Π. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ

Το δίδυμο έγκλημα της 15ης και της 20ης Ιουλίου έχει στιγματίσει την Κύπρο με τις μεγαλύτερες αρνητικές εξελίξεις στην τρισχιλιετή ελληνική Ιστορία της Κύπρου.

Η προδοσία που διέπραξε η χούντα και τα εδώ όργανά της είναι η μεγαλύτερη στην Ιστορία της Κύπρου, γιατί είχε ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη καταστροφή και κυρίως επιπτώσεις για το Ελληνισμό, που είναι σχεδόν αδύνατο να ανατραπούν.

Ο απαίσιος Κίσιγκερ συντόνισε τους χρήσιμους ηλίθιους της Ελλάδας και της Κύπρου και με τη συνεργασία της Τουρκίας καθόρισε το αποτέλεσμα, που θα ήταν η τουρκική εισβολή και η κατάληψη μέρους του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας (Κ.Δ.), ώστε να πραγματοποιηθεί η διχοτόμηση που ικανοποιούσε την Τουρκία ή, με άλλο όνομα, η διπλή ένωση που θα ικανοποιούσε την χούντα και τα εδώ όργανα της.

Θα την παρουσίαζαν ως ένωση με ανταλλάγματα, που ο Μακάριος ουδέποτε θα αποδεχόταν.

• Η προδοσία της χούντας ήταν διπλή. Πρώτα η πραξικοπηματική απόπειρα εξόντωσης του Μακαρίου και μετά η αδράνεια της Ε.Φ. να αντισταθεί στην τουρκική εισβολή και να επιτρέψει στην Τουρκία να καταλάβει τμήμα του κυπριακού εδάφους. Και αυτή η προδοτική αδράνεια της Ε.Φ. είναι τεκμηριωμένη και αποδεδειγμένη.

Η κυρίαρχη εντολή ήταν: «Μη τους κτυπήσετε. Μη φοβάστε. Κάνουν άσκηση». Οι Τούρκοι φυσικά αφού βρήκαν την ευκαιρία κατέλαβαν περισσότερα εδάφη από τα συμφωνηθέντα. Και ο Κίσσιγκερ δεν είχε ένσταση αφού ο στόχος της διχοτόμησης πέτυχε. ‘Ετσι η χούντα του ήταν πια άχρηστη και αναγκαστικά παρέδωσε την εξουσία.

Το άλλο αρνητικό για την Κύπρο γεγονός ήταν ο θάνατος του Εθνάρχη Μακαρίου, που συνέβηκε δυο χρόνια αργότερα, στις 3 Αυγούστου 1977.

Οι χουντικοί αυλοκόλακες και οι φανατικοί «ενωτικοί» αντιμακαριακοί κατηγορούν τον Μακάριο, ότι απεμπόλησε την Ένωση, που ήταν ο στόχος του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ και αποδέχτηκε τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, που απετέλεσαν την εξέλιξη, ώστε η Τουρκία να αποκτήσει δικαιώματα στην Κύπρο.

Η ακριβώς αντίθετη άποψη κατηγορούσε τον Μακάριο, ότι οργάνωσε τον απελευθερωτικό αγώνα και έδωσε τον όρκο για την ένωση, ενώ έπρεπε να γνωρίζει, ότι η πραγματοποίησή της ήταν αδύνατη. Η Τουρκία ουδέποτε θα την αποδεχόταν και η Βρετανία ουδέποτε θα την επέτρεπε.

Για τούτο από τότε μεθόδευσε διεθνείς διασκέψεις με τη συμμετοχή της Τουρκίας, ώστε αυτή να αποκτήσει δικαιώματα. Και η Ελλάδα δεν είχε τη δύναμη να αποτρέπει αυτές τις εξελίξεις, αφού όπως είπε σημαίνων ‘Ελλην παράγοντας «η Ελλάδα ανάπνεε με δυο πνεύμονας. Τον Βρετανικό και τον Αμερικανικό».

Είμαι πάντα έτοιμος να συζητήσω αυτές τις δυο αντίθετες κατηγορίες κατά του Μακαρίου. Δεν είναι όμως του παρόντος. Γιατί ακόμα και αν ο Μακάριος έκαμε πολλαπλάσια λάθη από όσα του αποδίδουν, ποτέ δεν έβλαψε την Κύπρο, ούτε κατά ένα εκατομμυριοστό του ολέθρου που σκόρπισε το πραξικόπημα και η εισβολή.

• Αντίθετα, μετά από τα γεγονότα του 1959 – 64 που λένε ότι είναι λάθη του Μακαρίου, μετά την Τουρκοανταρσία για διάλυση της Κ.Δ., ο Μακάριος με την διεθνή αναγνώριση και την υποστήριξη των αδεσμεύτων, κατάφερε σημαντικά πράγματα.

Διατήρησε την Κ.Δ. και κατάφερε η Κυβέρνηση του με συμμετοχή μόνο των Ελλήνων της Κύπρου, να αναγνωριστεί ως η μόνη νόμιμη κυβέρνηση της Κ.Δ. μέλους του Ο.Η.Ε. Αυτή ήταν η πρώτη ήττα της Τουρκίας, που δεν κατάφερε να διαλύσει την Κ.Δ. και να διχοτομήσει την Κύπρο.

Αντίθετα εξήντα χρόνια μετά η Κ.Δ. είναι μέλος του Ο.Η.Ε. και ισότιμο μέλος της Ε.Ε. Κανένας δεν αναγνωρίζει του κατοχικό κατασκεύασμα, εκτός από την Τουρκία, που ματαίως θεωρεί την Κ.Δ. ως εκλιπούσα. Θεωρεί μάλιστα ως τον μέγιστο της στόχο την κατάργηση της Κ.Δ. που μας κληροδότησε ο Μακάριος.

Από το 1964, μετά την αποτυχία της τουρκοανταρσίας, οι Τούρκοι αυτοεγκλωβίστηκαν στους θύλακές τους και μόνο με το προδοτικό πραξικόπημα που έφερε την Τουρκία στην Κύπρο έγιναν κι αυτοί θύματα της κατοχής και μειώθηκαν με τον εποικισμό.

Κάτι ακόμα που αγνοούν ίσως οι νεότεροι, που είναι θύματα της αντιμακαριακής προπαγάνδας. Το 1974 η Κ.Δ. υπό την ηγεσία του Μακαρίου ήταν ένα δεύτερο ελληνικό κράτος στον διεθνή χώρο, ισότιμο μέλος του ΟΗΕ, που το αναγνώριζαν όλοι εκτός από την Τουρκία. Και η Τουρκία ως τα σήμερα αναμένει τη διάλυση αυτού του κράτους, που το ακρωτηρίασε, αλλά κατάργησή του αναμένει μόνο με την υπογραφή μας.

Αυτά πρέπει να θυμόμαστε και να μνημονεύομε τον Μακάριο αυτές τις μέρες που συμπληρώνονται 46 χρόνια από το θάνατό του. Τα λέω αυτά επειδή γνωρίζω πόση αντιμακαριακή προπαγάνδα γίνεται ανάμεσα στους νέους.

Το πάθος των αντιμακαριακών και των επιγόνων τους είναι πολύ μεγάλο. ‘Οσο μεγάλη είναι η ενοχή εκείνων που ακολούθησαν την χούντα και την ΕΟΚΑ Β’ και εκτέλεσαν τις εντολές της.

Και επειδή δεν έχουν το θάρρος να παραδεχτούν, ότι κατέστρεψαν την Κύπρο, επειδή συμπεριφέρθηκαν με πατριωτική μωρία, ένας στόχος τους έμεινε. Να φορτώσουν στον Μακάριο όλες τις ευθύνες της καταστροφής, για να μειώσουν τις ενοχές τους και να διώξουν τις ερινύες που έρχονται στον ύπνο τους.

Αναζητούν την εξιλέωση και τη δικαίωση των εγκληματικών πράξεων τους, λέγοντας, ότι για όλα ευθύνεται ο Μακάριος. Ενώ μπορούν να πουν «Μας τύφλωσε ο λανθασμένος πατριωτισμός μας και καταστρέψαμε την Κύπρο. Κατάρα στη χούντα. Συγχωρέστε μας». Και θα τους συγχωρέσουμε.

• Σήμερα πρέπει όλοι να στρατευτούμε κάτω από τη σημαία της Κ.Δ., που διασώθηκε από το πραξικόπημα της χούντας και την εισβολή της Τουρκίας. Η Κ.Δ. είναι η τελευταία έπαλξη του αγώνα μας.

Η κατάργησή της αποτελεί τον πρώτο στόχο της Τουρκίας. Για τούτο και εμείς όλοι πρέπει να κατανοήσουμε, ότι η επιβίωσή μας εξαρτάται από την ύπαρξη, την αναγνώριση και τη συνέχιση της Κ.Δ. Κάθε λύση που θα καταργεί ή θα υποβιβάζει την Κ.Δ. θα αποτελεί τον μέγιστο κίνδυνο για τον Ελληνισμό της Κύπρου.

Ο Μακάριος δεν επέλεξε από αλαζονεία ή αδιαλλαξία και διακήρυξε τον μακροχρόνιο αγώνα. Η άλλη του επιλογή ήταν η παράδοση της Κ.Δ. και η αναγνώριση της κατοχής. Κάτι που ουδέποτε θα αποδεχόταν.

Δεν μπορούμε να απελευθερώσουμε την Κύπρο με πόλεμο. Μπορούμε όμως να αναζητήσουμε λύση μέσα στα πλαίσια της Κ.Δ. με εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους κατοίκους της Κ.Δ. Αυτή πρέπει να είναι η επιδίωξη μας για απαλλαγή από την κατοχή και τη διχοτόμηση.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Επίσκεψη αστραπή του Πρωθυπουργού της Ελλάδας στην Κύπρο: Για να καθησυχαστούν και μερικά «ζιζάνια», για τα μουρμουρητά περί παράκαμψης του Κυπριακού