Γιατί η Ελλάδα συνεχίζει και μας πληγώνει; Επί της ουσίας οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία θα αφορούν μόνο το Αιγαίο, αφήνοντας όσο γίνεται την Κύπρο στη μοναξιά της…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι ηγέτες της άκρας δεξιάς εστιάζουν πάντα σε όλα τα σημάδια φθοράς της εποχής, που για αυτούς είναι σημάδια παρακμής: Πως χρησιμοποιούν τη …«λογική» του φόβου;

Γιατί έπρεπε να είναι μυστική η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας; Έγινε κρυφά στο Λονδίνο ενόψει της επίσκεψης του Πρωθυπουργού στην Άγκυρα

Κρύβουμε την Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη από τους Τούρκους; Τα θαλάσσια πάρκα στα ελληνικά πελάγη, έδωσαν στην Άγκυρα να το καταλάβει, αλλά δεν μιλά ποτέ για ΑΟΖ

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ*, Λευκωσία

Λιγότερο από πενήντα μέρες μετά τις εκλογές και την υποτιθέμενη θεαματική νίκη της Νέας Δημοκρατίας και του Μητσοτάκη, η Ελλάδα συνεχίζει να τρικλίζει.

Τα προβλήματα συσσωρεύονται και έχει κανείς την αίσθηση ότι η χώρα προχωρεί χωρίς πυξίδα και ότι μόνο ένας από μηχανής Θεός τη σώζει. Τελευταίο επεισόδιο ήταν αυτό με τους Κροάτες νεοναζί χούλιγκαν που εισήλθαν στη χώρα και παρελαύνοντες ανενόχλητοι έφτασαν ως το έγκλημα.

Την ίδια ώρα η χώρα εξευτελίζεται από την Αλβανία με τη συνέχιση της φυλάκισης του δημάρχου Χειμάρρας ενώ διαθέτει όλα τα μέσα να αντιδράσει στην καθοδηγούμενη από την Τουρκία αλβανική πολιτική.

Η Αλβανία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και υποψήφια χώρα για να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιδράσει σε αυτό το επίπεδο για να υποχρεωθούν οι νατοϊκοί σύμμαχοί της αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση να επαναφέρουν την Αλβανία στην τάξη.

• Ταυτόχρονα προαναγγέλλονται υποχωρήσεις στο Αιγαίο και προετοιμάζεται η κοινή γνώμη να τις αποδεχτεί με μια οργανωμένη επικοινωνιακή πολιτική που περνά μέσα από τα συστημικά ΜΜΕ και τους οργανικούς διανοούμενους της άρχουσας τάξης που αυξάνονται τον τελευταίο καιρό.

Στον κοινωνικό τομέα είμαστε μάρτυρες της αποδόμησης των εργασιακών σχέσεων με μια αντεργατική πολιτική που οδηγεί σε κοινωνικές ανισότητες άλλων εποχών.

Να σημειώσουμε και τις πυρκαγιές από τις οποίες κάηκε η μισή Ρόδος και η μισή Αττική καθώς και πολλές άλλες περιοχές της χώρας, όπως και την έκρηξη σε αποθήκη πυρομαχικών στην πιο σημαντική αεροπορική βάση της χώρας. Με τους ρυθμούς αυτούς που καίγεται κάθε χρόνο, η Ελλάδα κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια ερειπωμένη χώρα.

Παρά την έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης, αποκαλύπτεται από μόνο του το διαλελυμένο κράτος των Αθηνών. Το επιτελικό κράτους του Μητσοτάκη.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια στιγμή που η χώρα θα καθίσει, σύμφωνα με τους αμερικανικούς σχεδιασμούς, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίλυση των διαφορών της με την Τουρκία. Επί της ουσίας οι διαπραγματεύσεις θα αφορούν μόνο το Αιγαίο, αφήνοντας όσο γίνεται την Κύπρο στη μοναξιά της.

Ασφαλώς το Κυπριακό είναι διεθνές θέμα, είναι θέμα εισβολής και κατοχής εδαφών ενός ανεξάρτητου κράτους και δεν είναι ελληνοτουρκική διαφορά. Δεν μπορεί όμως η Ελλάδα να αποποιείται των ευθυνών της απέναντι στην Κύπρο ως εγγυήτρια δύναμη, τη στιγμή που η Τουρκία ισχυρίζεται, σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο, ότι εξασκεί αυτό το δικαίωμα για την κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Την ίδια ώρα επίσης που η Βρετανία, πάλι ως εγγυήτρια δύναμη, για τα δικά της συμφέροντα, μηχανορραφεί συνεχώς εναντίον της Κύπρου και στηρίζει τις τουρκικές διεκδικήσεις.

Ταυτόχρονα οι Αμερικανοί, υποτίθεται στρατηγικοί μας σύμμαχοι, τηρούν ίσες αποστάσεις που ευνοούν την Τουρκία, έστω και αν η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε αμερικανική βάση από την Αλεξανδρούπολη ως τη Σούδα.

Όπως έγραψε ένας παλαίμαχος Έλληνας αρθρογράφος «η διαφορά των δύο χωρών, Ελλάδας-Τουρκίας, είναι ότι ενώ ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί πως έθεσε την Ελλάδα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας με την έκρηξη του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, ο κ. Ερντογάν μετέχει άμεσα στη διαμόρφωση της Ιστορίας, σε μια περίοδο γενικής ανατροπής σε επίπεδο παγκόσμιο». (Κώστας Ιορδανίδης, Η Καθημερινή, 6-8-2023).

Να σημειώσουμε φυσικά την έλλειψη αποτελεσματικής αντιπολίτευσης καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε μια μεταβατική περίοδο μετά την παραίτηση Τσίπρα και την μάχη για την εκλογή νέου αρχηγού.

• Το δυστύχημα είναι ότι οι υποψήφιοι για τη διαδοχή Τσίπρα, εκπέμπουν ένα λόγο καθωσπρεπισμού που στοχεύει στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε όσο γίνεται πιο συστημικό κόμμα.
• Ειδικά στα θέματα εξωτερικής πολιτικής οι υποψήφιοι για την αρχηγία του κόμματος παραμένουν σιωπηλοί και δίνουν την εντύπωση ότι αποδέχονται, με κάποιες αποχρώσεις, την πολιτική που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση, τόσο στα Ελληνοτουρκικά όσο και στο Κυπριακό.

Επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να παρουσιάσει μια συγκροτημένη εξωτερική πολιτική. Υπάρχουν μάλιστα στο εσωτερικό του τάσεις εξίσου, αν όχι περισσότερο ενδοτικές, από αυτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.

Για να αντιμετωπίσει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική κυριαρχία της Δεξιάς θα πρέπει να υιοθετήσει μια πατριωτική πολιτική στα εθνικά θέματα, κάτι που έχει κάνει ήδη το ΚΚΕ, ειδικά στο Κυπριακό.

Υπό αυτές τις συνθήκες, και με τη γνωστή πολιτική ότι «κείται μακράν», ο κίνδυνος να θυσιαστεί η Κύπρος ως Ιφιγένεια είναι ορατός. Αλλά αν χαθεί η Κύπρος, θα έρθει και η σειρά του Αιγαίου και της Θράκης. Ένας ακόμη λόγος να μη αντιμετωπίζουν το Κυπριακό οι ελλαδικές ελίτ ως βαρίδι και ως εθνική αγγαρεία.

Το Κυπριακό είναι κρίσιμης και ζωτικής σημασίας για την ίδια την Ελλάδα και τα συμφέροντα της στην Ανατολική Μεσόγειο.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Για όσους παρακολουθούν τα πολιτικά δρώμενα στις ΗΠΑ, ο προεκλογικός αγώνας για τις επόμενες προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2024 έχει ξεκινήσει με τις δικαστικές διώξεις εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ.

Οι διώξεις αυτές κινδυνεύουν να γίνουν μπούμερανγκ για το βαθύ αμερικανικό κατεστημένο που θέλει να τον εμποδίσει να επανέλθει στην εξουσία. Διότι φαίνεται να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα και να τον βοηθούν στην μελλοντική του προεδρική εκστρατεία, δεδομένων των αδιεξόδων στα οποία βρίσκεται ο σημερινός πρόεδρος Τζο Μπάϊντεν.

Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι προηγείται των ανθυποψηφίων του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα αλλά και του ίδιου του Μπάιντεν. Η αμερικανική κοινωνία είναι όσο ποτέ άλλοτε βαθιά διχασμένη και οι απόκληροί της πυκνώνουν τις τάξεις της Ακροδεξιάς και το στρατόπεδο του Τραμπ.

Το φαινόμενο ασκεί επίδραση και στον υπόλοιπο κόσμο και ειδικά στην Ευρώπη όπου οι ακροδεξιές δυνάμεις κερδίζουν συνεχώς έδαφος. Αυτό βεβαίως δείχνει και την αδυναμία της Αριστεράς που δεν έχει κάποια εναλλακτική πρόταση για να αντιμετωπίσει το ακροδεξιό κύμα.

*Στέφανος Κωνσταντινίδης
Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019. Τώρα κυκλοφορεί και το νέο του μυθιστόρημα, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/ΣΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΟΥ ΄21, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο.
[email protected]

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Άνω-κάτω και ρευστό το διεθνές γεωπολιτικό τοπίο: Από την Ουκρανία στο Νίγηρα, από τη Λευκωσία στην Αθήνα και στη …μέση ο Ντόναλντ Τραμπ