Ο κατοχικός ηγέτης… θυμήθηκε ότι ο Ατατούρκ είπε να μην χαθεί η Κύπρος! Χρειάζεται «πολιτικό θάρρος» για να κάτσεις στο τραπέζι με τους παράλογους…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο κατοχικός ηγέτης του ψευδοκράτους ζητά βοήθεια από τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας: Θέλει αναγνώριση και φυσικά λέει ότι δεν φταίει αυτός για την μη λύση

Το μεσημέρι της Τετάρτης η συνάντηση της Ολγκίν Κουεγιάρ με τον κατοχικό ηγέτη: Ο Ερσίν Τατάρ επιμένει στην απαράδεκτη “λύση” των δύο κρατών

Πως την είδε ο Τατάρ; Λέει ότι δεν θα είναι υποψήφιος για την ψευτο-“προεδρία” του κατοχικού καθεστώτος αν η Τουρκία εγκαταλείψει τη «νέα πολιτική» στο Κυπριακό

Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος

Σχολιάζαμε τις βλακείες του κατοχικού ηγέτη Ερσίν Τατάρ, που έκανε την ιστορία λάστιχο να την φέρνει τα μέτρα του («το νησί ουδέποτε στην ιστορία ήταν ελληνικό», έλεγε) και νόμιζαν κάποιοι ότι παρελθοντολογούμε και η παρελθοντολογία δεν μας βοηθά για το μέλλον.

Είναι κι αυτό σωστό, φυσικά, αλλά το σωστότερο είναι να σεβόμαστε την ιστορία όλων, όπως θέλουμε να σέβονται και τη δική μας, αλλιώς το μέλλον θα βασιστεί σε ένα κενό και θα καταβαραθρωθεί.

Όταν, λοιπόν, ο άνθρωπος με τον οποίο επιδιώκουμε να συνεννοηθούμε (γιατί αυτός είναι, δεν είναι άλλος) για να κτίσουμε μαζί το μέλλον μας, λέει παραμύθια για το παρελθόν, παραμύθια θα πει και για το μέλλον. Λέει, ας πούμε, ότι «οι Οθωμανοί διοίκησαν το νησί για 357 χρόνια». Κάνεις το λογαριασμό (1571 – 1878) και βρίσκεις ότι βγαίνουν 307. Έβαλε μισό αιώνα από την τσέπη του. Ε, το ίδιο κάνει με όλα.

Με τους έποικους, με την πολιτική ισότητα, με τις περιουσίες της Αμμοχώστου (ανήκουν στα Βακούφικα, λέει, κι έχει και κοτσάνια!), με την ΑΟΖ. Υπάρχει περίπτωση να συνεννοηθείς μαζί του; Αφού για να συνεννοηθείς πρέπει να καταφέρεις να μπεις σε μια λογική, που δεν έχει ίχνος λογικής.

• Στην ομιλία με τους ιστορικούς παραλογισμούς, την οποία σχολιάζαμε προχτές, έλεγε, για παράδειγμα, ότι «με ένα μοντέλο (σ.σ. εννοεί την ομοσπονδία) που η πλειοψηφία θα διοικεί την μειοψηφία και τα μηδέν στρατεύματα μηδέν εγγυήσεις εντός της ΕΕ, θέλουν να άρουν την κυριαρχία της Τουρκίας στην Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο».

Εντάξει, δικαιούται να διαφωνεί με το μοντέλο της ομοσπονδίας. Αλλά, δεν υπάρχει τρόπος να τον πείσεις ότι με όσα έχουν ήδη δεχθεί οι ηγέτες μας και με όσα ολοφάνερα είναι διατεθειμένοι να δεχθούν, δεν μπορεί η πλειοψηφία να διοικεί την μειοψηφία. Κι ότι, κυρίως, εντός της ΕΕ σε μια ελεύθερη ανεξάρτητη χώρα δεν νοείται στρατός κατοχής κι εγγυήσεις.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι αυτό που θέτει ως βασικότερο δεν είναι το τι θα κάνουν οι Τουρκοκύπριοι, με ποιο τρόπο θα έχουν πολιτική ισότητα μέσα σε ένα ομοσπονδιακό πολίτευμα, είναι το πώς θα διασφαλιστεί η κυριαρχία της Τουρκίας. Όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην ανατολική Μεσόγειο, όπως ο ίδιος λέει.

Επικαλέστηκε και τον Ατατούρκ, για να το εξηγήσει. «Ο Ατατούρκ είπε “προσέξτε την Κύπρο, αν πέσει σε εχθρικά χέρια, θα κλείσουν οι δρόμοι τροφοδοσίας”», είπε. «

Με την στρατηγική έννοια η Κύπρος είναι πολύ σημαντική, για τον λόγο αυτό υποστηρίζουμε τα δύο ίσα χωριστά κυρίαρχα κράτη». Δηλαδή, η Κύπρος είναι πολύ σημαντική στρατηγικά για την Τουρκία, όχι για τους Τουρκοκύπριους. Αυτό είναι που εξυπηρετούν οι ηγέτες των Τουρκοκυπρίων.

Ούτε ένας Ελληνοκύπριος πολιτικός δεν σκέφτεται τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας, όταν συζητά την εξέλιξη της Κύπρου. Ούτε ένας. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά μας.

Αρνούνται, βέβαια, να την καταλάβουν και να την προβάλουν και κάμποσοι Ελληνοκύπριοι πολιτικοί και άλλοι, που βλακωδώς μιλούν κατά καιρούς, άλλοι για τον «απολακτισμό» μας από την Ελλάδα, άλλοι για τον ομφάλιο λώρο που πρέπει να κοπεί, άλλοι για τις μητέρες πατρίδες, που πρέπει να μας αφήσουν ήσυχους… Λες και έχουμε τις ίδιες σχέσεις απόλυτης εξάρτησης που έχουν οι Τουρκοκύπριοι με την Τουρκία.

Όταν, λοιπόν, μας καλούν διάφοροι μεσολαβητές να δείξουμε πολιτικό θάρρος, όπως ο Γερμανός Καγκελάριος ή ο Κόλιν Στιούαρτ ή ο Αντόνιο Γκουτέρες με τις εκθέσεις του, πρέπει να ξέρουν ότι δεν υπάρχει τρόπος να δείξεις περισσότερο «πολιτικό θάρρος» για τον πολυπόθητο συμβιβασμό παρά μόνο αν θεωρήσεις συμβατούς με τη λογική τους ολοένα και πιο ακραίους παραλογισμούς της άλλης πλευράς.

• Όταν, για παράδειγμα, ο εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών δηλώνει ότι «οι δύο πλευρές απέχουν πολύ μεταξύ τους», η εντύπωση που δημιουργεί είναι ότι είναι ακραίες και οι δυο πλευρές. Ευθύνονται εξίσου και πρέπει και οι δύο να ρίξουν νερό στο κρασί τους.

Ότι, δηλαδή, και η ελληνοκυπριακή πλευρά παρότι ξεκαθαρίζει συνεχώς ότι αποδέχεται όσα υιοθετούν και τα Ηνωμένα Έθνη με ψηφίσματα και εκθέσεις, και το κρασί της έγινε νερό από το ασταμάτητο νέρωμα, απέχει πολύ από τις παράλογες θέσεις της άλλης πλευράς και το αναμενόμενο είναι να κάνει βήματα για να τις πλησιάσει.

Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να αναδείξουμε τον παραλογισμό, όχι να τον πλησιάσουμε. Και να ενημερώσουμε τα Ηνωμένα Έθνη και την ΕΕ ότι δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε υπό αυτές τις συνθήκες. Διότι φτάσαμε στο σημείο να μας ζητούν να εκλογικεύσουμε τον παραλογισμό (το λένε κι αλλιώς: να τετραγωνίσουμε τον κύκλο).

Τι θα διαπραγματευτούμε, δηλαδή; Το αν η Κύπρος θα πέσει σε εχθρικά χέρια και θα κλείσουν οι δρόμοι τροφοδοσίας; Και κάνουμε ακόμα επείγουσες εκκλήσεις για επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς να σκεφτόμαστε ποιος θα κάτσει στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού;

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Θέλουν και ενοίκιο για τον σφετερισμό των ελληνοκυπριακών περιουσιών: Το παραμύθι συνεχίζεται και εντάσσεται στις επεκτατικές επιδιώξεις της κατοχικής Τουρκίας