Islamist President Recep Tayyip Erdoğan made a speech at the 79th General Assembly of the Union of Chambers and Commodity Exchanges of Türkiye (TOBB) in Ankara. Photo via Turkish Presidency
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ – Λευκωσία
Μόλις τελείωσε η μετεκλογική ομιλία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στη διάρκεια της οποίας επιβεβαίωσε ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει, ξεκίνησαν… βροχή τα συγχαρητήρια, με τηλεφωνικές επικοινωνίες και γραπτά μηνύματα, από ξένους ηγέτες.
Η προσπάθεια από πλευράς όσων έσπευσαν να τον συγχαρούν ξεκάθαρη. Θέλουν, όσοι δεν τα πήγαιναν καλά, να γίνει μια επανεκκίνηση στις σχέσεις και οι υπόλοιποι να εμβαθύνουν τη συνεργασία τους.
Υπάρχει μια πρόδηλη προσδοκία από πολλούς διεθνείς παίκτες ότι ο Ερντογάν τώρα που κέρδισε για μια ακόμη φορά εκλογές θα αλλάξει. Ότι ενόψει των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα του, θα βάλει «νερό στο κρασί του», θα αναζητήσει «χείρα βοηθείας» και ενόψει τούτου θα εισέλθει σε μια λογική συναίνεσης.
Εκείνοι που ευελπιστούν ότι ο Ερντογάν θα… προσγειωθεί και θα ακολουθήσει τις νόρμες του διεθνούς δικαίου, θα υιοθετήσει λογικές συναινετικής αντίληψης των συνεργασιών, μάλλον δεν έχουν κάνει καλή ανάγνωση της τουρκικής πολιτικής. Θεωρούν κάποιοι ότι ο Ερντογάν θα εγκαταλείψει το όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας»;
Τις εξαγγελίες για την προώθηση πολιτικών που εφαρμόζονται ώστε να καταστεί «Αιώνας της Τουρκίας»; Θα αλλάξει τώρα και θα γίνουν οι Αμερικανοί, οι Ευρωπαίοι «καλοί», «φίλοι»; Και για τα όσα τους κατηγορούσε, διαμορφώνοντας κοινή γνώμη;
Ο Τούρκος Πρόεδρος συμπεριφέρεται όπως ένας σουλτάνος επειδή αυτό είναι το δικό του προσωπικό όραμα. Όταν είπε το βράδυ της περασμένης Κυριακής, απευθυνόμενος στους οπαδούς του, ότι «θα μας χωρίσει ο θάνατος…», παρέπεμπε σε μια σχέση μεταξύ ενός «ισόβιου σουλτάνου» και του «λαού του».
Την ίδια ώρα, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιχείρησε και δεν εγκατέλειπει αυτό το στόχο, να καταστεί ο «πατέρας», ο «προστάτης» των απανταχού μουσουλμάνων.
Μεθοδικά επιχειρεί να καταστεί ο ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου και κάνει κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ο δρόμος, όμως, αυτός παραμένει από την αρχή δύσκολος και ανηφορικός επειδή έχει απέναντι του πολλές ισχυρές χώρες του μουσουλμανικού κόσμου, που δεν θα ήθελαν να εκχωρήσουν αυτόν τον ρόλο στον Τούρκο Πρόεδρο, στην Τουρκία.
Δεν ήταν, πάντως, έκπληξη το γεγονός ότι στις πρώτες μετεκλογικές επικοινωνίες που είχε ο ισόβιος Πρόεδρος της Τουρκίας, έδωσε και δείγματα γραφής. Τα αναμενόμενα. Στις εθιμοτυπικές επικοινωνίες για τα συγχαρητήρια, ο ισλαμιστής ηγέτης της κατοχικής δύναμης, έθεσε και λίστα απαιτήσεων. Για να μην χαθεί… χρόνος.
Παράδειγμα, τα όσα ειπώθηκαν στην τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν.
Όπως έγραψε ο συνάδελφος Μιχάλης Ιγνατίου, που μετέφερε και τα όσα είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος για τα λεχθέντα με τον Τούρκο Πρόεδρο, ο τελευταίος ξεκίνησε με το καλημέρα να ζητιανεύει. Είπε ο Μπάιντεν:
Δηλαδή, η πρώτη κουβέντα που έκανε με τον Μπάιντεν ήταν να ξεκινήσει ένα πάρε-δώσε για τα F-16 συνδέοντας την αγορά τους με την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, την οποία επιμένει να μπλοκάρει η κατοχική δύναμη.
Τα μετεκλογικά βήματα του Ερντογάν αποτελούν συνέχεια με εκείνα που έκανε προεκλογικά. Ξετυλίγει το ίδιο νήμα. Θέλει να είναι με τους δυτικούς όσο θα έχει τα κέρδη που επιδιώκει. Θα είναι κοντά στη Ρωσία όσο αυτό θα τον εξυπηρετεί και μέσα από την προσέγγιση αυτή, θεωρεί πως θα καταστεί περιφερειακή δύναμη. Με την ανοχή των άλλων παικτών, που θεωρούν πως όσο ταΐζουν το θηρίο θα το έχουν από κοντά!
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE