Η εκδίκηση του παλιού ΠΑΣΟΚ… τρώγεται κρύα: Ο ΣΥΡΙΖΑ πετάει την μπάλα στην εξέδρα και παρακαλεί τον διαιτητή να σφυρίξει τη λήξη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Δίχως ουσία η επιστολή παρωδία Μητσοτάκη στην Κομισιόν για την ακρίβεια»: Επίθεση ΣΥΡΙΖΑ στον πρωθυπουργό

Δημοσκόπηση Opinion Poll για Ευρωεκλογές: 33,3% η Νέα Δημοκρατία με 15,5% για ΣΥΡΙΖΑ και τρεις μονάδες πίσω το ΠΑΣΟΚ * Τέταρτο κόμμα η «Ελληνική Λύση» μπροστά από το ΚΚΕ

Ανάρτηση του Στέφανου Κασσελάκη: «Απαγορευμένη, στα ΜΜΕ, η λέξη «Τέμπη» μέχρι τις εκλογές με εντολή και απειλή Μαξίμου», υποστηρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ

Οι περιγραφές των «πασοκογενών» και οι μαρτυρίες τους για το τι έχουν βιώσει εντός της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, όλα αυτά τα χρόνια που συμπορεύονται στο κόμμα μαρτυρά τις δυο όψεις του νομίσματος αυτής της συνύπαρξης.

Ενός νομίσματος που οι «σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλησαν και δεν επιχείρησαν ως σήμερα να εξαργυρώσουν την αξία του. Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το δώρο με την άφιξη δεκάδων χιλιάδων μελών του ΠΑΣΟΚ στις τάξεις του. Κάποιοι από αυτούς απλά μέλη ή μεσαία στελέχη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος με πείρα σε αγώνες, θέσεις ευθύνης, διαχείριση καταστάσεων, κ.ο.κ.

Μετά την ήττα το 2019 ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε επίσης την περιβόητη διεύρυνση ενώ ο ίδιος δεν τόλμησε να προχωρήσει στην ανανέωση του κόμματος. Εκεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είδαν με καλό μάτι την στροφή προς το κέντρο, δηλαδή προς τους απλούς ψηφοφόρους ή πρώην μέλη- στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Σε πολλές Νομαρχιακές Επιτροπές υπήρξαν αντιδράσεις, μέχρι και συγκρούσεις. Κι εκεί επικράτησε η καταστροφική ιδεοληψία του 3% περί «αριστερού DNA», κάτι που είτε έμεινε ως ένοχο μυστικό στους τέσσερις τοίχους των νομαρχιακών, είτε λόγω αδιαφορίας. Το αποτέλεσμα; Δεν έφτασε ποτέ το παραμικρό στ’ αυτιά του Αλέξη Τσίπρα ή μήπως είχε φτάσει αλλά ουδεμία διορθωτική κίνηση έγινε;

Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο να επικράτησε η λογική του νόμου του Δαρβίνου πως ο,τι δεν προσαρμόζεται πεθαίνει κι έτσι όσοι διαφώνησαν ανοιχτά ή έφυγαν από μόνοι τους ή τους απέρριψαν από το κόμμα οι ίδιοι μέσω των οργάνων…

Και παράλληλα ο κόσμος, οι νέοι, περίπου 600.000 ψηφοφόροι, ναι μεν έδειξαν πίστη στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά εκείνο που αντίκριζαν και βίωναν ήταν η αποστροφή όλων όσοι παρέμεναν πιστοί στις αξίες του 3%, του Συνασπισμού…

Έδειχναν έτσι σε όλον αυτό το πλήθος πως ναι μεν είναι εξαιρετικοί ψηφοφόροι αλλά όχι αρκετοί για συμμετοχή στα όργανα του κόμματος που τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο φαινόταν πως το 3% αν και ισχνή μειοψηφία φέρονταν σαν να του ανήκει ο ΣΥΡΙΖΑ με περισσή ιδιοκτησιακού τύπου αλαζονεία.

Από την μια πλευρά αυτό το 3% ήταν εκείνο που δέχτηκε τον σημερινό πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ όταν του παραδόθηκε το «δαχτυλίδι» της ηγεσίας. Και αυτό ο Αλέξης Τσίπρας έχει φανεί ότι ουδέποτε το έχει ξεχάσει. Σ’ εκείνο που έπαθε διαχρονική αμνησία είναι το πως από το 3-4% βρέθηκε στο 30+ και στο τιμόνι της κυβέρνησης το 2015…

Οι απογοητευμένοι του ΠΑΣΟΚ που είχαν βγει από το κομματικό «μαντρί» συνέχισαν να είναι απογοητευμένοι ως σήμερα από την συμπεριφορά που εισπράττουν, είτε σε κεντρικό επίπεδο, είτε στα υποτιθέμενα περιφερειακά όργανα του κόμματος.

Από την άλλη πλευρά, τα παραπάνω αντικατοπτρίζονται και στο συνονθύλευμα των δηλώσεων που γίνονταν εδώ και μια τετραετία για δεκάδες θέματα που ανέκυπταν καθημερινά στην ελληνική κοινωνία. Θέματα που απαιτούσαν σοβαρή διαχείριση και που οι προτάσεις μιας υγιούς αντιπολιτεύσεως ίσως έφερναν πιο καλά αποτελέσματα για το σύνολο της κοινωνίας.

Όμως αντί προτάσεων, η στείρα αντιπολιτευτική γραμμή είχε ως αποτέλεσμα μέχρι και στο κομμάτι εκείνο της πανδημίας να δημιουργήσει σημαντικές αντιθέσεις με την πραγματικότητα που βίωνε ο ελληνικός πληθυσμός.

Το παραπάνω αποτελεί μόνο ένα παράδειγμα για το οποίο κρίθηκε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με στελέχη που αντιδρούσαν σε κάθε ευκαιρία στο διαδίκτυο, δημιουργώντας επιφυλάξεις στον πολίτη ακόμα και για την υγεία του κατά την διάρκεια της πανδημίας. Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απέβαλε κανέναν από τους κόλπους του κόμματος που σιγά και σταθερά συρρικνωνόταν. Το αντίθετο μάλιστα.

Πολλά έχουν ήδη γραφτεί ως κριτική για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εκείνο που φαίνεται λίγες ώρες μετά το αποτέλεσμα της συντριπτικής ήττας από τη ΝΔ είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που είχαν ξεφύγει από το κομματικό «μαντρί» του ΠΑΣΟΚ, στις 25 Ιουνίου θα δώσουν ηχηρό παρόν στις εξελίξεις. Και δεν αποκλείεται το κομματικό δίπολο με το οποίο μεγάλωσαν οι γενιές των σημερινών 50άρηδων να επαναληφθεί, διότι ο υποτιθέμενος «βασιλιάς» δεν είναι απλώς γυμνός: δεν έχει ούτε φύλο συκής. Ιδίως μετά και την τελευταία θέση που εξέφρασε, ρίχνοντας την ευθύνη της ήττας… στην εξέδρα!

Άλλωστε, το να ασκείται κριτική από στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή να καθυβρίζεται ο λαός που δεν επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ, από τρολς του διαδικτύου μάλλον δείχνει ότι η λέξη αυτοκριτική δεν είναι γνωστή σε πολλές και πολλούς στην Κουμουνδούρου.

Ότι δεν κατάφερε να πείσει ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την φθορά τετραετίας δεν είναι θέμα της ΝΔ, ούτε του ΠΑΣΟΚ που δεν αποκλείεται να δούμε ότι θα είναι το κόμμα που πρώτο θ’ ασκεί κριτική, έλεγχο και θα καταθέτει προτάσεις στην κυβέρνηση.

Η πρόσκληση του Νίκου Ανδρουλάκη προς τα στελέχη που έφυγαν είναι ανοικτή. Η χώρα χρειάζεται μια σοβαρή αντιπολίτευση και το 2ο κόμμα στις 25 Ιουνίου θα πρέπει να είναι αυτό που ξέρει πως φέρονται τα πραγματικά κόμματα εξουσίας.

Γ.Σ.

Οι δημοσκόποι, μπορεί να έχουν ελαφρυντικά αλλά το «έγκλημά» τους ήταν προμελετημένο: Απλές εμπορικές επιχειρήσεις ή κρίσιμη παράμετρος της Δημοκρατίας