Τίμια εργατιά, “εγωϊστική” πολιτική του ΑΚΕΛ και η στάση στο Κυπριακό: Αν δεν πιστεύεις σε κράτη, πώς να πιστέψεις στο δικό σου;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πως την είδε ο Τατάρ; Λέει ότι δεν θα είναι υποψήφιος για την ψευτο-“προεδρία” του κατοχικού καθεστώτος αν η Τουρκία εγκαταλείψει τη «νέα πολιτική» στο Κυπριακό

Οι ειρωνείες του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας για τα μαχητικά F-35 που αγοράζει η Ελλάδα: Τι λέει ο Γιασάρ Γκιουλέρ για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Πλήρης η στήριξη του Ζοζέπ Μπορέλ προς την κ. Ολγκίν Κουεγιάρ για εξεύρεση βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό: Είχαν συνάντηση στις Βρυξέλλες

Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη

Ένα μεγάλο κεφάλαιο του Διεθνούς Πολιτικού Μάρκετινγκ καταπιάνεται με τον προσανατολισμό που μπορεί να έχει ένας πολιτικός «παίκτης». Είτε αυτός είναι ένας πολιτικός ως άτομο, ένα πολιτικό κόμμα, ή ακόμη και η ίδια η κυβέρνηση μιας χώρας.

Ο πολιτικός προσανατολισμός μπορεί να εμπίπτει σε μια από τις εξής κατηγορίες: (1) στο Προϊόν (product orientation), (2) στον Πελάτη (customer orientation) και (3) στην Αγορά (market orientation).

Σε προηγούμενη αναφορά από αυτήν εδώ τη στήλη, είχα αναφερθεί στα πιο πάνω, φέροντας συγκεκριμένα παραδείγματα για τον προσανατολισμό του κάθε υποψήφιου προέδρου της Κύπρου στις εκλογές Φεβρουαρίου 2023 και αναλύοντας γιατί ο σημερινός πρόεδρος της Κύπρου, κ. Νίκος Χριστοδουλίδης είχε αποκτήσει από την αρχή ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των βασικών του ανθυποψηφίων. Σχετικό άρθρο ΕΔΩ

Η παρούσα ανάλυση στοχεύει στο να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα, πάντα με βάση την αρχική αναφορά (πολιτικός προσανατολισμός) και σε μια προσπάθεια να κατανοηθεί η πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία του ΑΚΕΛ. Πριν προχωρήσω, θα ήθελα να τονίσω το σεβασμό και την εκτίμηση μου στις χιλιάδες ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ.

• Εξού και η παρούσα αναφορά στηρίζεται σε συγκεκριμμένα επιστημονικά εργαλεία του Διεθνούς Πολιτικού Μάρκετινγκ, πάντα σε σχέση με τη στάση που τηρεί η ηγεσία του ΑΚΕΛ τα τελευταία χρόνια στο Κυπριακό πρόβλημα και σε καμία περίπτωση δεν καταπιάνεται με το δημοκρστικό δικαίωμα στα πιστεύω του/της οποιουδήποτε συμπολίτη μας.

Ως πρώτο βήμα, και με βάση τον «πολιτικό προσανατολισμό» του ΑΚΕΛ, η πολιτική του στο Κυπριακό («προϊόν»), φαίνεται ότι δεν αλλάζει. Παραδοσιακά κόμματα με έντονες ιδεολογικές φιλοσοφίες, όπως είναι τα κομμουνιστικά κόμματα, επικεντρώνονται στο «προϊόν» τους, στις θέσεις τους και σου λένε «αυτό είναι» ή «αυτό πρέπει να είναι».

Εξού και η ονομασία “product orientation”, δηλαδή πολιτικός προσανατολισμός με άξονα το προϊόν (θέσεις και προτάσεις) που το κόμμα θέλει να προωθήσει.

Τις τελευταίες δεκαετίες, και παρόλη την (ξεβαμμένη πλέον) προσθήκη των «Νέων Δυνάμεων», το ΑΚΕΛ δεν φαίνεται να προτάσσει καθαρές και εμπεριστατωμένες προτάσεις για επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

Στον έξω κόσμο και ειδικά στον κόσμο «πέραν του σκληρού πυρήνα του», προτάσσει απλά την ανάγκη επίλυσης του κυπριακού προβλήματος «με οποιοδήποτε κόστος» και κάτω από «οποιεσδήποτε συνθήκες». Πώς κάποιος μπορεί να αναμένει αύξηση ποσοστών όταν οι θέσεις (προϊόν) δεν αλλάζουν, ειδικά σε μια εποχή που η ταχύτητα είναι ασύλληπτη;

Κατά καιρούς, η ηγεσία του ΑΚΕΛ έχει κριθεί για τη στάση της αυτή, που συμβάδισε ουκ ολίγες φορές με αυτήν της ηγεσίας του αντίθετου στρατοπέδου, του ΔΗΣΥ. Αποτέλεσμα, η άποψη της ηγεσίας του ΑΚΕΛ (μαζί με την προηγούμενη ηγεσία του ΔΗΣΥ) να έχει χαρακτηριστεί επανειλημμένα ως η άποψη «λύση να’ ναι κι ότι να’ ναι» ή «της όποιας λύσης».

Μια στάση, που αναμφίβολα πίεζε τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Νίκο Αναστασιάδη να οπισθοχωρεί συνεχώς, με τα αποτελέσματα που όλοι ξέρουμε.

Παρόλο που ο τέως πρόεδρος της Κ.Δ. είπε «στοπ» στο Κραν Μοντανά, με τα απόρρητα έγγραφα των Ιγνατίου, Φιλελευθέρου και Hellas Journal να δικαιώνουν, τόσο τον τέως, όσο και τον νυν Πρόεδρο για τους λόγους που έπρεπε να πει “στοπ” (τα έγγραφα είχαν εξαφανιστεί από άνθρωπο του Γκουτέρες παίζοντας μας άσχημο παιχνίδι), και πάλι, η ηγεσία του ΑΚΕΛ επιμένει στο «προϊόν» της, χωρίς καν να αναφέρει «ποιο» μπορεί να είναι αυτό το προϊόν λύσης και τι θεωρεί ως μια δίκαιη “προσφορά” στον Κυπριακό λαό. Σχετικό άρθρο ΕΔΩ

Εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: Υπάρχει ποτέ περίπτωση το ΑΚΕΛ να αναθεωρήσει την (εγωϊστική) στάση του και να αντιληφθεί το μέγεθος της ζημιάς που προκαλείται από αυτή την στάση, η οποία δίνει άλλοθι στον Τούρκο εισβολέα;

Για χάρην παραδείγματος, να αναφέρω ότι η ΝΟΚΙΑ βρισκόταν στην κορυφή της παγκόσμιας αγοράς μέχρι και τις αρχές του 2000. Η APPLE, με έρευνα των πραγματικών αναγκών του κόσμου, τον αφουγκρασμό της ταχύτητας και άνεσης και την άμεση “προσφορά” νέων προιόντων, όπου ενσωμάτωσε τα δεδομένα της ταχύτατης τεχνολογίας και της άνεσης που επιζητά ο πελάτης (convenience) εξαφάνισαν την ΝΟΚΙΑ (η οποία είχε εκ των υστέρων αναγνωρίσει ότι “δεν καταλάβαμε τις σύγχονες ανάγκες – δεν προλάβαμε να αναβαθμιστούμε”).

• Η APPLE ξεκίνησε με το IPhone 3 (2008) και σήμερα ετοιμάζεται για το iPhone 15, με την ΝΟΚΙΑ να είναι μια απλή ανάμνηση των σαραντάρηδων, πενηντάρηδων και μετά.

Αν το ΑΚΕΛ κρατήσει την παραδοσιακή μορφή της ταυτότητας του, ως το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κύπρου και αν εξακολουθήσει να «φθείρει» τις Νέες Δυνάμεις μέχρι την πλήρη εξαφάνιση τους, τότε δεν θα έχει τίποτε νέο να επιδείξει.

Κατ’ επέκταση, τόσο οι νέες γενιές, όσο και άνθρωποι που σκέφτονται πέραν της άκρας αριστεράς, δεν θα έχουν ποτέ θέση στο ΑΚΕΛ. Εκείνο που θα απομείνει είναι το μικρό «μέρος» που ΔΕΝ πιστεύει σε κράτη (ακροαεριστερά). Μα αν δεν πιστεύεις σε κράτη, πώς θα πιστέψεις στό δικό σου;

Με βάση τα πιο πάνω, πώς θα μπορούσε να αναμένει κάποιος ότι το ΑΚΕΛ θα μπορούσε να υποστηρίξει μια καθόλα ξεχωριστή και καθόλα ανεξάρτητη οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και να παλέψει γι αυτό; Και για να ξεκαθαρίσουμε την έννοια της ξεχωριστής οντότητας, ΚΑΜΙΑ ξεχωριστή και ανεξάρτητη οντότητα δεν μπορεί να έχει ξένα στρατεύματα και ξένες εγγυήσεις, είτε αυτά προέρχονται από την Τουρκία, είτε από την Ελλάδα. Με απλά λόγια, οι κινήσεις της ηγεσίας του ΑΚΕΛ επιβεβαιώνουν ότι δεν μπορεί κάποιος να αναμένει κάτι διαφορετικό.

Τα πιο πάνω επιδρούν ανασταλτικά ακόμη και για αγνούς ανθρώπους της τίμιας εργατιάς. Επίσης, βλέπουμε την ηγεσία του ΑΚΕΛ να κινείται σε μια σφαίρα «Εκλογών 2028» και όχι σε μια σφαίρα «ανεξάρτητης, αποστρατικοποιημένης και χωρίς εγγυήσεις Κύπρο». Γιατί άλλο τα λόγια και άλλο οι πράξεις.

• Οι πράξεις είναι αυτές που καταγράφονται και δημιουργούν συνθήκες και δεδομένα. Για όσους βλέπουν λίγο πίσω από την κάμερα, οι πράξεις του ΑΚΕΛ αποσκοπούν στο να παρασύρουν και την «πληγωμένη», παραδοσιακή δεξιά, αντί να μετρήσουν τις ασταμάτητες απώλειες και να δουν τι πάει λάθος και οι ψηφοφόροι του φεύγουν ανά χιλιάδες. Αντί δηλαδή να αναθεωρήσουν τα πραγματικά θέλω του λαού και ειδικά της νέας γενιάς (βλέπε ΝΟΚΙΑ πιο πάνω).

Υ.Γ. Αρκετά από αυτά ισχύουν και στην περίπτωση του ΔΗΣΥ, όμως θα πρέπει να δώσουμε χρόνο στη νέα του ηγεσία να φτιάξει τα πλάνα της και να κτίσει και προβάλει τις προτάσεις της, επανακαθορίζοντας τον πολιτικό προσανατολισό της. Σίγουρα θα είναι ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο ο προσανατολισμός της νέας ηγεσίας του ΔΗΣΥ θα εξακολουθήσει να κινείται στη βάση του Customer Orientation (πελατειακός προσανατολισμός), κάτι που ακολούθησε ο υποψήφιος του (με πολλές και συχνές αντιφάσεις και αστάθεια απόψεων), αφήνοντας τον εκτός (για τώρα τουλάχιστον). Ή θα προτάξει έναν διαφορετικό προσανατολισμό;

*Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Καθηγητής στην Νέα Υόρκη σε θέματα Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com, L.A. Voice και Hellas Journal. Έχει βραβευτεί δυο φορές (2021 – 2022) με το βραβείο Διδασκαλικής Αριστείας (Νέα Υόρκη) και το Βραβείο Καλύτερου Καινοτόμου Μοντέλου Ανάπτυξης Πολιτικών Προτάσεων (Ηνωμένο Βασίλειο, 2019). Από το 2019, είναι ο πρώτος επιστήμονας στη Νέα Υόρκη που σχεδίασε και διδάσκει το Πολιτικό Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

“Μορφωμένους θέλομεν και όχι εγγράμματους”, είχε πει κάποτε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης! Πώς να σμικρύνουμε το χάσμα Πολιτών και Πολιτικών;