Το ζητούμενο για τον Ελληνισμό είναι η ανατροπή των τετελεσμένων του χουντικού εγκλήματος: Οι πολιτικοί να βάλουν πάνω απ’ όλα την Πατρίδα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Με αφορμή την 20η επέτειο από το ΟΧΙ των Ελλήνων της Κύπρου: Πρόεδρε, κομματάρχες, τώρα θα βροντοφωνάξουμε ΟΧΙ στην τουρκοδιζωνική σας! Δεν θα τουρκέψουμε!

Οι ηγέτες της άκρας δεξιάς εστιάζουν πάντα σε όλα τα σημάδια φθοράς της εποχής, που για αυτούς είναι σημάδια παρακμής: Πως χρησιμοποιούν τη «λογική» του φόβου

Είκοσι χρόνια από το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν: Ο Ελληνισμός και η κατοχική Τουρκία, πενήντα χρόνια μετά την άνανδρη εισβολή, από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη…

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Νέα Υόρκη

Ο τουρκικός επεκτατισμός είναι μεν διαχρονικό φαινόμενο, αλλά τα όσα συμβαίνουν σήμερα σε Κύπρο και Αιγαίο οφείλονται κατά κύριο λόγο σε εγκληματικές ενέργειες που διαπράχθηκαν από την χούντα των συνταγματαρχών (1967 – 1974).

Για εκείνη την περίοδο μελετάται κυρίως η πτυχή που αφορά την αντίσταση μερίδας του ελληνικού λαού, με αποκορύφωμα τις εξεγέρσεις των φοιτητών στη Νομική Σχολή και το Πολυτεχνείο. Το «μεγάλο κεφάλαιο» όμως που αφορά τη χούντα είναι η συρρίκνωση του Ελληνισμού.

Πέρα από τα όσα εξελίχθηκαν στο εσωτερικό, με την αυταρχική συμπεριφορά, τα αντιδημοκρατικά μέτρα και την κατάλυση του κράτους δικαίου, που, επέφεραν την απομόνωση της Ελλάδας στο διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, η χούντα δημιούργησε «αξεπέραστα» τετελεσμένα σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Δεν ήταν μόνο οι «παροδικές πληγές» που άφησε πίσω της, αλλά και οι «μόνιμες αιμορραγίες», συνοδευόμενες με στρατηγικές νίκες της Τουρκίας.

• Πρώτα, η ξενοκίνητη χούντα απέσυρε την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο το 1967 και μετά πραγματοποίησε το πραξικόπημα τον Ιούλιο του 1974, ανοίγοντας διάπλατα (και σκόπιμα) την κερκόπορτα στον Τούρκο εισβολέα.

Χωρίς να υποβαθμίζεται η εγκληματική (και ασυγχώρητη) δράση της ΕΟΚΑ Β΄ και χωρίς να παραγνωρίζονται ορισμένες λανθασμένες επιλογές και δυνητικά επιζήμιες αποφάσεις του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου την χρονική περίοδο 1960-1974, η προδοσία της χούντας επέφερε την τουρκική κατοχή, και τη διχοτόμηση στην Κύπρο, μία εθνική τραγωδία μεγάλων διαστάσεων, με απώλεια εδαφών και θαλασσών.

Ήταν η δεύτερη στρατηγική ήττα του Ελληνισμού μετά τη Μικρασιατική καταστροφή.

Επιπλέον, η ψευτοεθνικιστική ρητορική της χούντας και συνάμα τα αρνητικά δεδομένα για τις δυνατότητες και τις αντοχές των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων κατά την 7χρονη δικτατορία τροφοδότησαν περαιτέρω τις τουρκικές επεκτατικές βλέψεις στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Η άκαιρη, για παράδειγμα, προβολή του ζητήματος ύπαρξης μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου στην περιοχή της Θάσου, χωρίς προηγουμένως να έχουν διαμορφωθεί οι απαιτούμενες συνθήκες σε πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία, για πρώτη φορά, να εγείρει θέματα για το «καθεστώς του Αιγαίου».

Η χούντα λοιπόν δημιούργησε κακά προηγούμενα για την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και της Κύπρου. Και, δυστυχώς, σε αρκετές περιπτώσεις, μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, ενδεχομένως στην προσπάθειά τους να αποφευχθούν πολεμικές περιπέτειες, είτε υπέπεσαν σε σοβαρά λάθη (όπως στην περίπτωση των Ιμίων) είτε προχώρησαν σε βεβιασμένες κινήσεις που αξιοποιήθηκαν δεόντως από την Τουρκία.

Επίσης, για δεκαετίες, η Αθήνα «άφησε στο ράφι» τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Με την πάροδο του χρόνου και με τη δυναμική που έχει αποκτήσει πλέον ο τομέας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και, ειδικά μετά το πρόσφατο «επιστημονικό επίτευγμα» για την πυρηνική σύντηξη, δεν αποκλείεται, σε μερικά χρόνια, η κάθε ΑΟΖ να μην έχει καμία αξία για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, αποκτώντας ξανά την πιο σημαντική αξία της που αφορά τα ψάρια και το θαλάσσιο οικοσύστημα.

• Επομένως, εκτός από τον χρόνο που χάθηκε, με το πέρασμά του δημιουργήθηκαν «νέα δεδομένα» για τον «κρυμμένο θησαυρό» της Ελλάδας, αλλά και νέες καταστάσεις σε σχέση με τον τουρκικό επεκτατισμό, καθώς και σε ότι αφορά τον ρόλο και τις παρεμβάσεις του ξένου παράγοντα (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία).

Σήμερα, το ζητούμενο για τον Ελληνισμό είναι πώς θα ανατρέψει τα τετελεσμένα του χουντικού εγκλήματος και πώς θα αντιμετωπίσει αποφασιστικά και συγκροτημένα την τουρκική επιθετικότητα.

Και ανατροπή σημαίνει αποτίναξη της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο, επανένωση του νησιού και διασφάλιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από τη Θράκη και το Αιγαίο έως την Ανατολική Μεσόγειο.

Για να δημιουργηθεί όμως η κατάλληλη υποδομή και να διαμορφωθούν οι απαιτούμενες συνθήκες για έναν τέτοιο πανεθνικό στόχο, θα πρέπει πρώτα ο πολιτικός κόσμος σε Αθήνα και Λευκωσία να βάλει το συμφέρον της πατρίδας πάνω από κόμματα, οικονομικά συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η πανδημία δεν μεταμόρφωσε τον κόσμο προς το καλύτερο: Η ανθρωπότητα εκπέμπει εικόνα αυθαιρεσίας και παραλογισμού