Εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι αρνούνται να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν για τον Πούτιν: Μαρτυρίες από εξόριστους φυγάδες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θυσία στον… βωμό του Πούτιν οι νέοι της Ρωσίας: Στις 500.000 οι απώλειες στους 150.000 οι νεκροί στρατιώτες, υποστηρίζει ο Γάλλος υπουργός Άμυνας

Το ερώτημα που αλλάζει τα δεδομένα: Θα μπορούσε η Γερμανία να κατασκευάσει πυρηνική βόμβα; Και αν ναι, θα την άφηναν;

Κυβερνοπολεμική… σύρραξη: Με συνέπειες για την επίθεση Ρώσων χάκερ σε γερμανικούς ιστότοπους το 2023 απειλεί το Βερολίνο

Όταν ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διέταξε μερική επιστράτευση στις 21 Σεπτεμβρίου, σχηματίστηκαν στα σύνορα μεγάλες ουρές Ρώσων που ήθελαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Για κάποιους από αυτούς η Γερμανία έχει γίνει δεύτερη πατρίδα.

Ο Ίλια ζούσε στην Αικατερινούπολη και εργαζόταν στο εμπόριο αυτοκινήτων. Στις 21 Σεπτεμβρίου άκουσε την ομιλία του Ρώσου Προέδρου. «Μετά από αυτό, μάζεψα τα πράγματά μου και παραιτήθηκα γιατί είμαι ένας από αυτούς που συνήθως καλούνται πρώτοι. Είμαι ελεύθερος σκοπευτής και διοικητής άρματος … Ήξερα τι σημαίνει να ζεις στη Ρωσία. Δεν ήθελα να παίξω με τη μοίρα μου».

Ο Ίλια σπούδασε πυρηνικός φυσικός, αλλά μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, αποφάσισε να καταταγεί στο ρωσικό στρατό.

«Νόμιζα ότι ο στρατός ήταν κάτι ισχυρό, σπουδαίο, αλλά εκεί βρήκα το απόλυτο χάος. Στο στρατό έμαθα πολλά, μεταξύ άλλων για την πολιτική μας», λέει. Η φίλη του τον βοήθησε να φθάσει μαζί με άλλους στα σύνορα και να περάσουν στο Καζακστάν.

Στα σύνορα «ένας αξιωματούχος από το Καζακστάν μας ρώτησε πού πηγαίναμε. Είχαμε σκεφθεί μια ιστορία από πριν. Πηγαίναμε στα βουνά για να δούμε το χιόνι. Ο συνοριοφύλακας άρχισε να γελάει και μετά γελάγαμε κι εμείς», λέει ο Ίλια.

Οι τρεις άνδρες έμειναν στο Καζακστάν για λίγες μέρες και στη συνέχεια ο Ίλια πέταξε για Κολωνία, όπου έκανε αίτηση για άσυλο. «Είχα πάει δύο φορές στη Γερμανία. Μου αρέσει η γερμανική νοοτροπία, ο ήσυχος τρόπος ζωής και η φιλικότητα των Γερμανών. Αν μπορώ να μείνω στη Γερμανία και να εργαστώ ή να σπουδάσω, θα μάθω γερμανικά. Θα ήθελα πολύ να μείνω», λέει ο Ίλια.

Όλγα: «Δεν θέλω να έχω σχέση με την κρατική πολιτική»

Η Όλγα έφυγε από τη Ρωσία στις 26 Σεπτεμβρίου. Εργαζόταν ως επιδημιολόγος στη Μόσχα. «Γνωρίζω από την περίοδο του κορωναϊού πώς αντιμετωπίζει το κράτος μας τους πολίτες του, ειδικά τους γιατρούς. Ήμουν έγκυος εκείνη την εποχή. Ακόμη και πριν τελειώσουμε το πανεπιστήμιο, μας πίεζαν να εργαστούμε δωρεάν σε κλινικές Covid, υπό την απειλή ότι διαφορετικά δεν θα πάρουμε πτυχίο», λέει.

Η Όλγα γεννήθηκε στο Ροστόφ επί του Ντον στη νότια Ρωσία. Η μητέρα της είναι από τη Μαριούπολη. Ο πατέρας της είναι Ρώσος με πάνω από 30 χρόνια στρατιωτική εμπειρία και υποστηρίζει τον πόλεμο.

Η ίδια στις 24 Φεβρουαρίου ανέβασε μια ανάρτηση στο Instagram μιλώντας ενάντια στον πόλεμο. Μετά από μόλις 40 λεπτά ο πρώην σύζυγός της δέχθηκε μια τηλεφωνική κλήση από την υπηρεσία ασφαλείας της εταιρείας του και μια ώρα αργότερα ενημερώθηκε και ο πατέρας της για την ανάρτηση. Αποφάσισε να φύγει από τη χώρα. “Δεν θέλω οι άνθρωποι να υποφέρουν”, λέει, “δεν θέλω να έχω σχέση με την κρατική πολιτική.”

Πήγε στην Αγία Πετρούπολη και από εκεί στη Φινλανδία, τη Σουηδία και τέλος στο Βερολίνο, όπου την περίμεναν συγγενείς.

Στη Γερμανία η Όλγα, η οποία μιλά γερμανικά, θέλει να βρει γρήγορα δουλειά, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είναι εφικτό λόγω της βίζας της. «Ντρέπομαι να κάνω αίτηση για άσυλο και να ζω με κοινωνικό βοήθημα», λέει. «Η βίζα μου λήγει και αυτό είναι πρόβλημα», συμπληρώνει.

Αρτιόμ: «Όλοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο»

Ο Αρτιόμ εργάζεται ως εθελοντής σε πρακτορείο που βοηθά στην προετοιμασία εγγράφων για σπουδές ή αναζήτηση εργασίας στη Γερμανία. Στις 24 Φεβρουαρίου η ομάδα του αποφάσισε να προσφέρει δωρεάν συμβουλές σε Ουκρανούς αλλά και Ρώσους που απειλούνταν με στρατολόγηση.

Από τις 21 Σεπτεμβρίου έχει συμβουλεύσει δεκάδες Ρώσους. «Στην αρχή δουλεύαμε 16 ώρες την ημέρα, μερικές φορές και περισσότερες.

«Στη Γερμανία υπάρχει μορατόριουμ για τις απελάσεις στη Ρωσία, που σημαίνει ότι αν κάποιος έρθει εδώ και κάνει αίτηση για πολιτικό άσυλο, δεν θα απελαθεί. Το ζήτημα είναι να αφήσει κανείς τους ανθρώπους να μπουν στο αεροπλάνο. Μετά όλοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο», λέει. Συνιστά δε το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, όπου η ζώνη τράνζιτ είναι ανοιχτή 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.

Πηγή: dw.com, Έλια Νοβοπασενάγια

Μήπως τελικά ο τρίτος παγκόσμιος ξεκινήσει για τις κυβερνοεπιθέσεις και όχι για την Ουκρανία; Το Politico επισημαίνει…