Μπορεί να αναπαραχθεί η συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα Ισραήλ και Λιβάνου; Παραλληλισμοί με τις παράνομες απαιτήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Κύπρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δεν είναι μόνο οι 35.000 νεκροί -στην πλειονότητά τους άμαχοι: Είναι και η πρόκληση άθλιων συνθηκών διαβίωσης στη Γάζα, που μπορούν να εξοντώσουν τον άμαχο πληθυσμό…

Τα βλέμματα στραμμένα ξανά στο Ισραήλ και τον Νετανιάχου, στις ΗΠΑ …”ξέχασαν” τον Ραϊσί: Η ανταπόκριση-ανάλυση του Μιχάλη Ιγνατίου στο κανάλι Omega (video)

«Αυτό που μετράει είναι τι γίνεται πραγματικά» στο πεδίο, είπε αξιωματούχος: Το Ισραήλ αναθεώρησε τα σχέδια του, «έλαβε υπόψη» τις «ανησυχίες» των ΗΠΑ για τη Ράφα

Ο σημαντικός αμερικανικός ιστότοπος War on the Rocks σε άρθρο του Gabriel Mitchell αναφέρει ότι η συμφωνία μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου μπορεί να αποτελέσει έμπνευση και πρότυπο για την επίλυση θεμάτων οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών και για άλλες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου.

Υπάρχουν, σημειώνει, αναφορές και παραλληλισμοί με τις διαφορές της Ελλάδας και της Τουρκίας και της Τουρκίας και της Κύπρου.

Τίτλος του κειμένου: Is the Israeli-Lebanese Maritime Boundary Agreement Replicable? (Μπορεί να αναπαραχθεί η συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου;)

Την τελευταία δεκαετία διάφοροι αξιωματούχοι έχουν τονίσει ότι τα αποθέματα φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην απεξάρτηση της Ευρώπης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.

Ωστόσο διαφωνίες μεταξύ μεσογειακών κρατών για θέματα προσβάσεων σε αυτές τις πηγές κι ερωτηματικά για το πόσο αξιοποιήσιμα είναι αυτά τα κοιτάσματα έχουν μετριάσει το εμπορικό ενδιαφέρον, αναφέρει εισαγωγικά ο αρθρογράφος.

Αυτές οι αιτιάσεις διασκεδάστηκαν τουλάχιστον προς το παρόν, όταν Ισραήλ και Λίβανος κατέληξαν σε μια συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών, έπειτα από 12 χρόνια επαναλαμβανόμενων προσπαθειών.

Με την διαμεσολάβηση της Ουάσιγκτον, οι δύο χώρες συμφώνησαν στους όρους που θα τους επιτρέψουν εφεξής την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Για τις δύο αυτές χώρες, που έχουν μεταξύ τους παρελθόν βίας και αμοιβαίας έλλειψης εμπιστοσύνης, η επίτευξη της συμφωνίας συνιστά ένα σημαντικό επίτευγμα.

Μπορεί άραγε η συμφωνία αυτή, προϊόν της ισχυρής βούλησης μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου για επίτευξη συμβιβασμού, να δημιουργήσει προηγούμενο και πρότυπο για την τάχιστη απεμπλοκή παρόμοιων καταστάσεων, ώστε να μπορέσει η Ευρώπη να αντιμετωπίσει το ενεργειακό της πρόβλημα; αναρωτιέται ο αρθρογράφος.

Το Ισραήλ και ο Λίβανος δεν είναι τα μόνα αντιμαχόμενα μέρη της περιοχής. Η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν μια θαλάσσια διαμάχη πολλών δεκαετιών, ενώ και το Κυπριακό πρόβλημα εμπεριέχει μια διάσταση θαλάσσιων οριοθετήσεων.

Ο συνδυασμός κινήτρων, συγκυρίας και αποτελεσματικής διαμεσολάβησης, που λειτούργησε για το Ισραήλ και τον Λίβανο, θα είναι δύσκολο να επαναληφθεί.

Ωστόσο, η πορεία τους προς τον συμβιβασμό, ιδιαίτερα η απόφαση απομάκρυνσης από τις διεθνείς νομικές συμφωνίες προς όφελος θεμελιωδών εθνικών συμφερόντων, απέδειξε με επιτυχία πώς άλλοι δρώντες της Ανατολικής Μεσογείου θα μπορούσαν να βρουν δημιουργικές λύσεις στις δικές τους διαφορές.

ΠΗΓΗ: Is the Israeli-Lebanese Maritime Boundary Agreement Replicable?

Ο Ερντογάν είναι ένας αστείος τύπος: Κοιμόταν και ονειρευόταν να φύγει ο Μενέντεζ, αλλά ο γερουσιαστής μένει και τον περιμένει στη γωνία!!!