“Από τα Ίμια στη Μαδρίτη-Η Συμφωνία που Γκρίζαρε το Αιγαίο”: Οι δημοσιογράφοι Μελέτης και Ιγνατίου παρουσίασαν το βιβλίο τους στη Θεσσαλονίκη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οδηγούνται ξανά, πέραν του ναδίρ, οι σχέσεις της Τουρκίας και των ΗΠΑ: Η νέα μεγάλη ευκαιρία για ακύρωση της πώλησης των F-16 στους Αττίλες… Η ανάλυση του Μιχάλη Ιγνατίου

Συνήθως αυτοί που μου επιτίθενται είναι οι Τούρκοι… Τελευταία τους μιμούνται και μερικοί συμπατριώτες μου από την Κύπρο: Λογαριάσατε λάθος είναι η απάντηση μου… (Video, Photos)

Του κάνουν καψόνι του ισλαμιστή Ερντογάν οι Αμερικανοί, αλλά στο τέλος θα του δώσουν το πολυπόθητο «δώρο»; Έχει και η υψηλή πολιτική και διπλωματία την πλάκα της… (video)

Το βιβλίο των δημοσιογράφων Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκου Μελέτη με τίτλο «Η Συμφωνία που Γκρίζαρε του Αιγαίο», παρουσιάστηκε χθες το βράδυ, σε αίθουσα του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ στην Θεσσαλονίκη.

Μέσα από εξήντα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της αμερικανικής διπλωματίας, οι συγγραφείς «αναπαριστούν» την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων από το επεισόδιο των Ιμίων, τον Ιανουάριο του 1996, έως και την συμφωνία που υπέγραψαν στην Μαδρίτη στις 6 Ιουλίου του 1997, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και ο Τούρκος πρόεδρος Σουλεϊμαν Ντεμιρέλ η οποία, όπως υποστηρίζουν «γκρίζαρε το Αιγαίο», δίνοντας ταυτόχρονα και πλούσιο παρασκήνιο.

«Το βιβλίο των Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκου Μελέτη είναι εξόχως επίκαιρο, αποτελεί την επιτομή της εξήγησης για την σημερινή κακοδαιμονία μας, τον αυτοεγκλωβισμό μας σε μια τροχιά αναίμακτης παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας», είπε μεταξύ άλλων ο εκ των παρουσιαστών δημοσιογράφος Γιώργος Χαρβαλιάς.

Ο Σταύρος Τζίμας, επίσης δημοσιογράφος, υπογράμμισε την σημασία του πονήματος, των δύο συναδέλφων στην καλύτερη κατανόηση από τον αναγνώστη των ραγδαία εξελισσόμενων, δύσκολων ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Η συζήτηση που ακολούθησε και την οποία διηύθυνε ο δημοσιογράφος Στέφανος Διαμαντόπουλος, επικεντρώθηκε στην σημερινή φάση της τουρκικής επιθετικότητας με τους ομιλητές να τονίζουν πως η όλη τακτική της Άγκυρας εξελίσσεται στη βάση οργανωμένου σχεδίου.

Απαντώντας, μεταξύ άλλων, σε ερώτηση για την υπό συζήτηση (και) τούτη την περίοδο επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα μίλια τόνισαν πως τα ζητήματα αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται με αποφασιστικότητα και ρεαλισμό.

Στην ομιλία του, ο Μιχάλης Ιγνατίου σημειωσε μεταξύ των άλλων:

Είναι και αυτό ένα βιβλίο έρευνας, η οποία έγινε με επιμονή του Νίκου Μελέτη, που είχε προβλέψει σωστά ότι υπήρχε παρασκήνιο για τούτη τη συμφωνία, ή την διακήρυξη όπως θέλουν να την παρουσιάζουν αυτοί που δεν δέχθηκαν και την υπέγραψαν.

Το βιβλίο είναι επίκαιρο, όσο ποτέ, επειδή κυκλοφορεί τούτο το διάστημα κατά το οποίο ο Ταγίπ Ερντογάν απειλεί την Ελλάδα, και την Κύπρο, από τον Έβρο μέχρι το Καστελόριζο και απ’ εκεί μέχρι την κυπριακή ΑΟΖ.

Θα ήθελα, λοιπόν, να σας μιλήσω για τούτη την τρέλα την οποία ζούμε και την οποία συντηρεί ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν, διότι πιστεύω ότι εκτελεί σχέδιο. Δεν το κάνει επειδή πιστεύει ότι θα κερδίσει τις εκλογές. Και εκτελεί σχέδιο, διότι το 2020 όταν προκάλεσε με το Πολεμικό Ναυτικό την Ελλάδα στο Καστελόριζο, δεν είχε εκλογές.

Πρέπει όλοι να έχουμε στο μυαλό μας ότι είναι ένας πολύ προβληματικός άνθρωπος. Καθοδηγείται από θρησκευτικό φανατισμό και εθνικισμό. Πιστεύει όσα λέει για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Με ανησυχεί η ακραία και η συγκεκριμένη και η στοχευμένη ρητορική του. Επειδη, όπως ανέφερα παραπάνω, νοιώθω ότι βλέπουμε διά γυμνού οφθαλμού την υλοποίηση ενός σχεδίου.

Τέσταρε τα νερά στον Έβρο και έχασε πανηγυρικά. Φοβάμαι ότι έχει στο μυαλό του να τεστάρει τα νερά και στο Αιγαίο. Αλλά άλλο τι έχει στο μυαλό του, και είναι άλλο να επιχειρήσει ένα πόλεμο με μία σύμμαχο χώρα, μέλος του ΝΑΤΟ. 

Μέχρι πέρυσι ήταν προβλέψιμος. Δεν είναι πια. Μου θυμίζει πληγωμένο θηρίο για ένα σωρό λάθος λόγους. Την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον απλά δεν θα την χωνέψει ποτέ. Του είναι αδιανόητο ότι ο κ. Μητσοτάκης πήγε στο Λευκό Οίκο και αυτός δεν έχει λάβει πρόσκληση. Η πρωθυπουργική ομιλία στο Κογκρέσο ήταν μαχαιριά για τον Ερντογάν διότι ο ίδιος δεν θα έχει ποτέ τέτοια ευκαιρία. 

Αν μου ζητούσε κάποιος να εστιαστώ στο βασικό λόγο, στον πρώτο λόγο της οργής του, θα έλεγα χωρίς δισταγμό ότι έχει συνειδητοποιήσει ότι θα δυσκολευθεί αφάνταστα να πάρει τα F-16. Αυτό τον σκοτώνει διότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να έχει υπεροπλία στο Αιγαίο. 

Αν ο γερουσιαστής Μενέντεζ παραμείνει πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων, ο Ερντογάν πρέπει να τα ξεχάσει τα F-16. Ο κ. Μενέντεζ θα πολεμήσει μέχρι τέλους αυτή την αγορά των αμερικανικών μαχητικών. Το γνωρίζω.

Αλλά και να χάσει την προεδρία θα παραμείνει επικεφαλής της δημοκρατικής μειοψηφίας. Θα είναι το νούμερο 2 στην πανίσχυρη αυτή επιτροπή και θα μπορεί να εκτροχιάσει την αγορά των F-16. 

Πιστεύω ότι πρέπει η Αθήνα να διατηρήσει τη ψυχραιμία της, αλλά να δηλώνει την ετοιμότητα της ότι θα προστατεύσει με όλα τα μέσα που διαθέτει την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της Ελλάδας. Άλλωστε, ποιος Έλληνας ηγέτης θα δεχθεί ποτέ να βάλει υπογραφή σε μία συμφωνία η οποία πλήττει καίρια την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία.

Το πρόβλημα θα είναι άλλο: Αντί να προκαλέσει με κτύπημα σε ένα νησί στο Αιγαίο, να επιτεθεί ξανά στην Κύπρο. Τι κάνουμε τότε σαν Ελληνισμός; Ελπίζω ότι η Αθήνα και η Λευκωσία έχουν κάνει τα κουμάντα τους.

Κατά τα άλλα, αυτή η έρευνα είναι η συνέχεια αυτής που είχαμε κάνει με τον Θανάση τον Έλλις για τα Ίμια.

Ο Νίκος είδε ότι η τότε αμερικανική κυβέρνηση έβλεπε ως ευκαιρία το γεγονός ότι η Ελλάδα και η Τουρκία δεν έφτασαν στον πόλεμο, για τα Ίμια. Τα γκριζαρισμένα Ίμια διότι ούτε Τούρκος, ούτε Έλληνας μπορεί να φτάσει στο νησί.  

Ο μακαρίτης ο Χόλμπρουκ, με τον οποίο διατηρούσα φιλική σχέση, μου είχε περιγράψει τότε πως σταμάτησε τη σύγκρουση, και μου είπε ότι δεν πρέπει να συμβεί ποτέ ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος διότι οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Όχι μόνο για την Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και για την Αμερική. 

Τον φόβο, λοιπόν, του πολέμου οι Αμερικανοί τον είδαν σαν μία ευκαιρία για να επιλύσουν μια και καλή το βασικό ελληνοτουρκικό πρόβλημα, που για τους Αμερικανούς είναι οι παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο.

Στα έγγραφα που αφορούσαν τα Ίμια, με ημερομηνίες μετά τη συμφωνία που πέτυχε ο Χόλμπρουκ, δηλαδή από τον Φεβρουάριο του ’96 μέχρι και τον Ιούνιο του ’97 έβλεπα μία επιμονή της Ουάσιγκτον να οδηγήσει τις δύο χώρες σε μία συμφωνία ή αν θέλετε διακήρυξη που θα έθετε τα όρια στο Αιγαίο και θα απέτρεπε τον πόλεμο. 

Τα Ίμια, οι κοσμοπολίτες Αθηναίοι και η πακετοποίηση: Τα ντοκουμέντα που δείχνουν πώς μια Συμφωνία “γκρίζαρε” το Αιγαίο