Από την υπόθεση του Έβρου βγήκε ήδη “τραυματισμένη” η Δημοσιογραφία: Η ώρα να πουν την αλήθεια ο Μηταράκης και βεβαίως ο Χρηστίδης
FILE PHOTO: Αστυνομικοί σε περιπολίες κατά μήκος του φράχτη στη συνοριακή γραμμή του Έβρου. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΣΙΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal
Από τη φύση μου, αν θέλετε και λόγω της συναδελφικότητας που πιστεύω με διακρίνει στα 40 και πλέον χρόνια της δημοσιογραφικής μου καριέρας, υποστηρίζω σθεναρά κάθε δημοσιογράφο που διώκεται από τις κρατικές αρχές σε όλο τον κόσμο.
Υποστήριξα τη συνάδελφο Νεκταρία Σταμούλη για πολλούς λόγους και επειδή την γνωρίζω προσωπικά. Καλύψαμε μαζί συνεδριάσεις της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών και την ομηρία της Ελλάδας όταν πληρώνοντας τα λάθη των πολιτικών της, και κυρίως του Εξοχότατου Γεωργίου Α. Παπανδρέου, δέθηκε στον σκληρό μηχανισμό που επέβαλαν οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση εμπλέκοντας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσφαλλε όταν στόχευσε την συνάδελφο, επειδή δεν του άρεσε το ρεπορτάζ της για τις παρακολουθήσεις στο Politico.
- Όμως, κωλύομαι να υποστηρίξω τον ανταποκριτή του Der Spiegel στην Ελλάδα, Γεώργιο Χρηστίδη, ο οποίος ανέδειξε σε επάγγελμα ζωής τη δυσφήμιση της Ελλάδας για το μεταναστευτικό. Θυμάμαι ότι όταν η χώρα αντιμετώπισε την άνευ προηγουμένου επίθεση της Τουρκίας στον Έβρο, ένοιωσα ότι υποστήριζε και χαιρόταν γι’ αυτή την άθλια τουρκική εισβολή με τη χρησιμοποίηση άμοιρων μεταναστών και προσφύγων.
Μάλιστα η ιστοσελίδα μας σε επώνυμο ρεπορτάζ έγραψε από πριν τι θα ακολουθούσε και μάλιστα κάποιες ανταποκρίσεις σε διεθνή μέσα ενημέρωσης έμειναν στα δημοσιογραφικά συρτάρια και ΔΕΝ δημοσιεύθηκαν τότε. Βεβαίως, γνωρίζαμε τι γράφαμε…
Με την τελευταία υπόθεση του θανάτου (με ή χωρίς εισαγωγικά μέλλει να αποδειχθεί), ο εν λόγω δημοσιογράφος του γερμανικού περιοδικού ξεσάλωσε. Μάλιστα κατηγορήθηκε από τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη για εξαπάτηση των ελληνικών αρχών, υποβάλλοντας παραπλανητικό αίτημα για να μπει στο ΚΥΤ Φυλακίου στην Ορεστιάδα. Παρουσιάστηκε, σύμφωνα με τον υπουργό, σαν δήθεν μεταφραστής ΜΚΟ, κάτι που παραδέχθηκε ο κ. Χρηστίδης.
Πρόκειται για ατόπημα, διότι οι δημοσιογράφοι με καθαρό πρόσωπο κάνουν το ρεπορτάζ τους τίμια και αντρίκεια χωρίς τη χρησιμοποίηση μέσων και μεθόδων, που έχουν καταδικαστεί από τη Δημοσιογραφία. Η δεοντολογία άλλα επιτάσσει και απαιτεί. Αν προσποιείσαι ότι είσαι κάποιος άλλος για τις δήθεν ανάγκες του ρεπορτάζ, αυτόματα σημαίνει ότι καταφεύγεις στην παρανομία. Σημαίνει ότι δεν πιστεύεις στο δικό σου αφήγημα. Είναι ξεκαθαρισμένα τα πράγματα.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Έλληνα υπουργό, ο εν λόγω δημοσιογράφος παραπλάνησε τις αρμόδιες υπηρεσίες στην Ορεστιάδα, προκειμένου να πάρει συνεντεύξεις από τους 38 μετανάστες που εντοπίστηκαν σε νησίδα στον Έβρο στα μέσα Αυγούστου.
Ο κ. Μηταράκης είπε και άλλα πολλά, τα οποία και αυτά μέλλουν να επιβεβαιωθούν.
Ο κ. Χρηστίδης απάντησε στον υπουργό, γράφοντας τα εξής:
«Την περασμένη εβδομάδα πέρασα πολλές ώρες με τους πρόσφυγες της νησίδας στον #Εβρο στο ΚΥΤ του Φυλακίου. Από όπου το σημερινό ρεπορτάζ μας.
Στο κυρίαρχο κλίμα τοξικότητας, πόλωσης και εχθροπάθειας θα πω τα εξής, για όποιον έχει διάθεση να ακούσει. Στο ΚΥΤ βρέθηκα ως μέρος της αποστολής των οργανώσεων που έχουν αναλάβει τη νομική εκπροσώπηση των προσφύγων @GCRefugees και @rights360. Είναι όλοι καλά στην υγεία τους. Αλλά και βαθιά τραυματισμένοι ψυχικά. Κυρίως φυσικά οι γονείς της 5χρονης Μαρίας, που θρηνούν την κόρη τους.
Ήδη αμφισβητείται η ύπαρξη της Μαρίας, το όνομα της Μαρίας, ο θάνατος της Μαρίας. Εγώ είδα 2 γονείς με 4 ακόμα παιδιά στο ΚΥΤ. Οι γονείς μιλούσαν σπαρακτικά για την κόρη τους και τα παιδιά για την αδελφή τους.
Σε αντίθεση με πολιτικούς ή άλλους, εγώ δεν θα τους αμφισβητήσω. Μίλησα επίσης με ανθρώπους που μου είπαν επωνύμως και ανέφεραν και στην ένορκη κατάθεσή τους στην εισαγγελία ότι οι ίδιοι έθαψαν πρόχειρα το μικρό κορίτσι στη νησίδα. Την ύπαρξη της Μαρίας με την οικογένειά της επιβεβαίωσαν και άλλοι πρόσφυγες με τους οποίους συνομίλησα.
Σε αυτή τη μακάβρια και αποκρουστική συζήτηση δεν θα επανέλθω. Ας το κάνουν αν το θεωρούν σκόπιμο η κυβέρνηση ή όποιος άλλος. Κι ας κριθούν γι’ αυτό. Εξάλλου για τις ελληνικές αρχές οι πρόσφυγες αρχικά δεν υπήρχαν καν, ήταν πλάσματα της φαντασίας δημοσιογράφων και ΜΚΟ. Μέχρι που -ω του θαύματος!- αποδείχθηκε ότι είτε οι αρχές ψεύδονταν όταν δήλωναν επί μέρες πως δεν έβρισκαν κανέναν στην περιοχή, αρνούμενες να συνδράμουν ή έστω να ενημερώσουν, είτε τα πολυδιαφημισμένα και πανάκριβα μέσα επιτήρησης του Έβρου είναι τελικώς προβληματικά.
Τα στοιχεία για την παρουσία των προσφύγων στην επίμαχη νησίδα και για την επαναπροώθηση τους ενώ είχαν βρεθεί σε ελληνικό έδαφος τον Ιούλιο είναι πολλά και ισχυρά. Και θα παρουσιαστούν εν καιρώ, και όχι εν θερμώ, με πλήρη και αναλυτική τεκμηρίωση.
Για τον ρόλο της Τουρκίας: Από την πρώτη στιγμή γράψαμε ότι οι πρόσφυγες εξαναγκάστηκαν από τις τουρκικές αρχές να περάσουν στην Ελλάδα. Το αντιπροσφυγικό αίσθημα στην Τουρκία έχει φουντώσει. Οι αναγκαστικές ή “εθελοντικές” απελάσεις έχουν κορυφωθεί. Το γεγονός αυτό αν μη τι άλλο θα έπρεπε να προβληματίσει την κυβέρνηση που βάφτισε την Τουρκία ασφαλή χώρα (και) για τους Σύριους. Αντιθέτως, προτιμά να συνεχίζει τη ρητορική περί υβριδικού πολέμου και να επιχειρεί με κάθε μέσο να μειώσει τις ροές για να αυξήσει τα ποσοστά της.
Η πολιτική αυτή είναι νομικά και ηθικά διάτρητη. Είναι και ατελέσφορη. Όχι μόνο υπό το πρίσμα αφελών «δικαιωματιστών» ή «χρήσιμων ηλιθίων», όπως αρέσκονται να γράφουν κάποιοι πατριώτες του πληκτρολογίου που διακρίνονται κυρίως για την αμάθεια, εμπάθεια και πνευματική οκνηρία τους. Είναι ατελέσφορη ακόμα και υπό το πρίσμα της “εθνικής απειλής”.
Εάν ήμουν ο Ερντογάν, θα έτριβα τα χέρια μου που 40 πρόσφυγες κατάφεραν να κάνουν άνω κάτω τη χώρα. Γνωρίζοντες μού έχουν εξηγήσει πόσο γρήγορα, εύκολα και ανθρώπινα θα μπορούσε να έχει λυθεί το ζήτημα εξαρχής. Η πολιτική αυτή έρχεται επίσης σε σύγκρουση με την παράδοση, τον δημοκρατικό χαρακτήρα της χώρας, το κράτος Δικαίου.
Η Ελλάδα δεσμεύεται από διεθνείς συμβάσεις, ευρωπαϊκούς και εθνικούς νόμους. Η τήρησή τους δεν γίνεται αλά καρτ. Ας επιλέξει ο καθένας ποια Ελλάδα τον εκπροσωπεί».
Σύμφωνα με τον κ. Μηταράκη:
«Πραγματικός σκοπός της επίσκεψης ήταν να συνομιλήσει και να προχωρήσει σε συνεντεύξεις με ορισμένους εκ των 38 μεταναστών που εντοπίστηκαν προ ολίγων ημερών σε ελληνικό έδαφος, οι οποίοι ακόμη βρίσκονται σε διαδικασίες παροχής εξηγήσεων στις αρμόδιες αρχές.
Μετά λύπης μας, διαπιστώνουμε ότι παραβιάστηκαν κατ’ ελάχιστο οι κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας και εμπιστευτικότητας όπως υπαγορεύονται στο Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας των δομών φιλοξενίας, καθώς και ότι ο εν λόγω δημοσιογράφος επέλεξε συνειδητά τον εμπαιγμό των ελληνικών αρχών. Το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου θα προβεί σε όλες τις απαραίτητες νόμιμες ενέργειες».
Όπως αναφέρει ο κ. Μηταράκης μέσω του υπουργείου του οποίου προϊσταται:
«Για το περιστατικό στον Έβρο παραμένουν πολλά ερωτηματικά καθώς διαφαίνονται ήδη σημαντικές ανακολουθίες στα γεγονότα και στις περιγραφές».
Μια δημοσιογράφος έγκυρη και εξαιρετικά σοβαρή, η Βασιλική Σιούτη, άρχισε να ψάχνει και να ερευνά, και στην πορεία έθεσε κάποια ερωτηματικά μέσω αναρτήσεων της στο Twitter. Έγραψε:
«Είναι σημαντικό να μάθουμε αν ισχύουν οι πληροφορίες του Μηταράκη που λέει ότι στη λίστα είχε δηλώσει 4 παιδιά το ζευγάρι ή του Spiegel που γράφει για 5.
Ο Μηταράκης έδωσε ως θέσεις των παιδιών τις 22, 23, 35, 36. Σύμφωνα με την αφήγηση του Spiegel υπάρχει άλλο ένα. Σε ποια θέση;
Ο Μηταράκης είπε ότι είχαν δηλώσει 4 παιδιά στη λίστα και 4 σώθηκαν. Ο Spiegel έγραψε ότι είχαν 5 παιδιά και το ένα, η Μαρία, πέθανε. Να μας πει ο Χρηστίδης (@g_christides) σε ποια θέση είναι το 5ο παιδί. Η λίστα περιέχει την Μαρία, είναι όλοι μέσα”.
Σημειώνει ότι:
“Δεν είναι ακόμη σαφές από τι ακριβώς πέθανε η Μαρία. Οι γονείς της λένε ότι τη δάγκωσε σκορπιός” γράφει τώρα ο Spiegel και αυτή είναι μία αφήγηση λίγο διαφορετική από πριν. “Είχε αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα”, λέει η μητέρα της”.
“Με τον πόνο τους έμειναν πίσω οι γονείς της Μαρίας, Mariam Albadawi και Mohammed Alali, και τα τέσσερα αδέλφια της Μαρίας”, γράφει το Spiegel”.
Διαβάζοντας το άρθρο ωστόσο, λέει η Βασιλική Σιούτη, δεν τεκμηριώνεται κανένας ισχυρισμός και μάλιστα το γερμανικό περιοδικό τώρα γράφει ότι τα αίτια του θανάτου της δεν είναι σαφή (μιλούσαν για τσίμπημα σκορπιού οι καταγγελίες πριν).
“Η Μαρία είχε ισχυρό χαρακτήρα, ήταν γεμάτη όνειρα, λένε οι γονείς της. Αγαπούσε τα κόμικς κι ήθελε να γίνει τηλεοπτική σταρ” γράφει το Spiegel. “Τώρα είναι νεκρή. Πέθανε στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.E.) στις αρχές Αυγούστου, επειδή οι ελληνικές αρχές αρνήθηκαν οποιαδήποτε βοήθεια”.
Οι δηλώσεις που επικαλείται, γράφει η συνάδελφος, δεν υπάρχουν σε βίντεο ή σε κάποιο ηχητικό και το γερμανικό περιοδικό δεν εξηγεί γιατί ευθύνεται η ελληνική κυβέρνηση, όπως υποστηρίζει.
Ένας τρόπος για ν’ αναδειχθούν οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης -αν υπάρχουν- θα ήταν να γίνει η εκταφή της σορού του παιδιού και νεκροψία. Αν π.χ. πέθανε από τσίμπημα σκορπιού στην Ελλάδα και δεν της προσφέρθηκε η φροντίδα που χρειαζόταν είναι κάτι που μπορεί ν’ αποδειχθεί, σημειώνει η δημοσιογράφος. Και προσθέτει:
Παραδόξως όμως, σύμφωνα με το Spiegel, οι γονείς δεν θέλουν τελικά να πάρουν τη σορό από την νησίδα για να την κηδέψουν όπως έλεγαν, ούτε να γίνει νεκροψία για να βρεθούν τα αίτια του θανάτου και να λάμψει η αλήθεια.
Πολλοί από εκείνους που κατήγγειλαν διάφορα, άρχισαν τώρα είτε να τα παίρνουν πίσω, είτε να μην εμφανίζονται πολύ βέβαιοι, επιλέγοντας πλέον προσεκτικά τις διατυπώσεις τους (οι οποίες αποτελούν πάντα ένα κλειδί για ν’ ανακαλύψουμε την αλήθεια και να μη μένουμε στις εντυπώσεις), σημειώνει η Βασιλική Σιούτη.
- Τόσο η ελληνική κυβέρνηση, όσο και ο κ. Γεώργιος Χρηστίδης πρέπει να βοηθήσουν να λάμψει η αλήθεια. Πρέπει να μιλήσουν με τη γλώσσα της αλήθειας. Αν ο δημοσιογράφος του Der Spiegel έσφαλλε, όπως υποστηρίζει η Αθήνα, να το παραδεχθεί και να αναλάβει τις ευθύνες του.
- Ήδη έχει παραβιάσει τις αρχές και τους κανόνες της δημοσιογραφίας φορώντας την «περούκα» του μέλους μίας Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης (ΜΚΟ). Δυστυχώς, αν έχει δίκιο η ελληνική κυβέρνηση, το ρεπορτάζ του μπάζει από παντού.
Από την άλλη, αν όντως πέθανε το άμοιρο κοριτσάκι και μάλιστα σε ελληνικό έδαφος, ο αρμόδιος υπουργός και οι ελληνικές αρχές έχουν τεράστιες ευθύνες. Ακόμα και αν πίσω από το περιστατικό βρίσκεται η κατοχική και παραβατική Τουρκία, η οποία τεστάρει τα νερά στον Έβρο για να ξεκινήσει νέα αποστολή χιλιάδων φτωχών και κατατρεγμένων μεταναστών και προσφύγων.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια. Η ιστοσελίδα μας θα αφιερώσει όλο το χώρο της αν χρειαστεί, για να δημοσιοποιηθούν τα πραγματικά γεγονότα. Όχι οι αστήρικτοι ισχυρισμοί, ούτε η άθλια προπαγάνδα.
Με τα μέχρις στιγμής γεγονότα, ένα μεγάλο θύμα εκτός του θανάτου του κοριτσιού, είναι η καθαρή και αμερόληπτη δημοσιογραφία. Εύχομαι ότι ο δημοσιογράφος θα μπορέσει να αποδείξει τους ισχυρισμούς του. Και πρέπει να το πράξει σύντομα και όχι κάποτε στο μέλλον. Τώρα…
- Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Αν και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας, το κείμενο μπορεί να δημοσιευθεί με παραπομπή στη Hellas Journal στην αρχή και στο τέλος του κειμένου.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE