Όταν τα σαγόνια του… Σπίλμπεργκ ξέσκιζαν την οθόνη: Ταινίες με θέμα τους καρχαρίες, από το 1975 μέχρι σήμερα [photo, video]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Σινέ Θεσσαλονίκη: Από τον χορό της Μάρθας Καραγιάννη στον Λευκό Πύργο, στο ραντεβού της Λάσκαρη και το γλυκό στην Αριστοτέλους

Ταινίες Πρώτης Προβολής: Μια «μάγισσα» με ζωντανό πνεύμα, ένας κατά φαντασίαν «ήρωας» και ένα ερωτικό τρίγωνο με ρακέτες [trailers]

Η αισθησιακή και απρόβλεπτη Τζέσικα Λανγκ: Το κορίτσι του «Κινγκ Κονγκ» έγινε 75 χρόνων – Από τα οδοφράγματα του Μάη του ’68, στον Σαμ Σέπαρντ και την κατάθλιψη

Η εικόνα των καρχαριών δαιμονοποιήθηκε όταν ο Στίβεν Σπίλμπεργκ αποφάσισε να γυρίσει το Jaws, γνωστό και ως «Τα Σαγόνια του Καρχαρία».

Μετά την προβολή της ταινίας στις 20 Ιουνίου του 1975 παρατηρήθηκε ότι για πολλά χρόνια όσοι έκαναν διακοές σε παραθαλάσσια μέρη της Αμερικής, σίγουρα κοιτούσαν στο βάθος του γαλάζιου για να διασφαλίσουν ότι δεν θα γίνουν τροφή καρχαριών. Αν και η ταινία διαδραματίζεται στη φανταστική πόλη Amity Island στη Νέα Υόρκη, στην πραγματικότητα γυρίστηκε στο Martha’s Vineyard, στη Μασαχουσέτη που -φυσικά- δεν έχουν παρατηρηθεί αντίστοιχα φαινόμενα με αυτά που παρουσιάζονται στην ταινία.

Οι πρώτοι καρχαρίες και η κινηματογραφική τους παρακμή

Η πρώτη ταινία δράσης με εχθρό έναν καρχαρία ήταν το «Killer Shark»* το 1950, η ταινία του Budd Boetticher. Ακολουθούν το «She Gods of Shark Reef»*  του Roger Corman το 1958, «Tiburoneros»* το 1963, «Τέσσερις Μπάσταρδοι» το 1969, «Terror House» το 1972 και το «Sharks’ Treasure» ακριβώς την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησαν και «Τα Σαγόνια του Καρχαρία». Έκτοτε, οι 4 συνολικά ταινίες του franchise (και μια άτυπη συνέχεια το 2009 που διανεμήθηκε μόνο σε video με τίτλο «Jaws in Japan», χωρίς την επίσημη έγκριση του στούντιο για το franchise), «ο Bυθός» το 1977, «Όρκα: Η Φάλαινα Δολοφόνος» το 1977, ήταν μερικές από τις σοβαρές προσπάθειες εξέλιξης του είδους του καρχαριοτρόμου.

Δυστυχώς κάποιες γελοίες αποδόσεις ιταλοπεριπετειών (είδος που άνθισε τη δεκαετία του ’70 και περιλάμβανε φθηνές αναπαραγωγές χολυγουντιανών επιτυχιών με ιταλούς συνεργάτες) όπως τα «Κυνηγός Καρχαριών» το 1979, «Στα Δόντια του τελευταίου Καρχαρία» το 1981, «Καρχαρίας… Αίμα στον Ωκεανό!» του 1984, «La Notte Degli Squali» το 1988, «Sangue Negli Abissi» τo 1990, που μοναδικό σκοπό είχαν το milking του είδους, (άξια αναφοράς προχειρότητας και το ινδικό «Aatank» του 1996 στη λίστα των φθηνών απομιμήσεων), έκαναν τον καρχαριοτρόμο να φθίνει και το ενδιαφέρον για το είδος να εξαφανίζεται.

Το 1999 η ταινία «Βαθιά Άγρια Θάλασσα» δίνει και πάλι πνοή στο είδος. Έκτοτε ο «Αγριος Ωκεανός» το (2003) και οι συνέχειές του (2006 και 2017 αντίστοιχα), το υποψήφιο για Όσκαρ «Kon-Tiki» (2012), το «Σε ρηχά νερά» (2016), «The Meg» (2017), «Σκοτεινά νερά» (2019).

Καρχαριοπαρωδίες

Η σειρά έξι ταινιών (!) «Καρχαριοστρόβιλος», διακωμωδώντας το είδος ενέπνευσε μια σειρά από παρωδίες όπως τα «Καρχαρίας-Ζόμπι» (2015), «Εξορκιστής Καρχαριών» (2015), «Sharkansas: Μακελειό στις Γυναικείες Φυλακές», «Piranha Sharks» (2016), «Ατομικός Καρχαρίας» (2016), «Ο Πλανήτης των Καρχαριών» (2016), «Καρχαρίας Φρανκενστάιν» (2016), «Η Επίθεση του Πεντακέφαλου Καρχαρία» (2017) που έδωσε τη θέση του στην «Επίθεση του Εξακέφαλου Καρχαρία» (2018), την παρωδία της Οδύσσειας του διαστήματος με τίτλο «0000: A Shark Odyssey» (2018) και φυσικά το χριστουγεννιάτικο «Santa Jaws» (2018) και τους «Καρχαρίες των Ουρανών» (2020).

Και τα παιδιά θέλουν τον καρχαρία τους

Ο παιδικός και ο εφηβικός κινηματογράφος μας χάρισε το «Ψάχνοντας τον Νέμο» (2003) και η συνέχεια του (2016), τον «Καρχαριομάχο» (2004), τις «Απίθανες Περιπέτειες του Sharkboy και της Lavagirl 3-D» (2005), τον «Ο Ήρωας του Βυθού» (2006) και η συνέχεια του (2012), το «Seefood» (2011) και φυσικά το «Επιστροφή στη Φύση», που έγινε και η αφορμή μας για αυτό το κινηματογραφικό ταξίδι στην ιστορία των καρχαριών στις μικρές και μεγάλες οθόνες.

Αν σας άνοιξε η όρεξη για παραπάνω καρχαρίες, επισκεφτείτε το αποκλειστικό βίντεο από το τάισμα καρχαριών στο μεγαλύτερο υποβρύχιο τούνελ στον κόσμο:

Mε πληροφορίες από ertnews.gr, / video- κείμενο, Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος

Ο πόλεμος Twitter- Iλον Μασκ δεν έχει τέλος: Παράλογοι οι ισχυρισμοί του ότι εξαπατήθηκε απαντά η εταιρία