Η Τουρκία, εταίρος του ΝΑΤΟ, διαδραματίζει πρωτίστως ρόλο ταραχοποιού στην Ανατολική Μεσόγειο, γράφει το Focus

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο επεκτατισμός δεν αποτελεί περιστασιακό πολιτικό δόγμα, αλλά μια διαχρονική στρατηγική της Τουρκίας: Η «Γαλάζια Πατρίδα» στα σχολεία της κατοχικής δύναμης, ενώ εμείς…

Η Γεωγραφία της Ελλάδος: Η Αθήνα δεν μπορεί να υποχωρεί άλλο, είναι υποχρεωμένη να αντιστρέψει την μέχρι τώρα δυσοίωνη φορά των πραγμάτων…

Ας το πάρουμε απόφαση, η Τουρκία δεν είναι στη Δύση: Ούτε έχει όρεξη ο Ερντογάν να επιστρέψει στο μαντρί, αν ποτέ ήταν εκεί, ούτε να εργαστεί για να έχει καλές σχέσεις μαζί της

Αυτήν την περίοδο, λόγω της δίψας για την Ενέργεια και της “διαμάχης” για τα θαλάσσια σύνορα, στην στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχει μόνο μια εξαιρετικά εύθραυστη ειρήνη μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας, του Ισραήλ και του Λιβάνου, της Κύπρου και της Αιγύπτου.

Τα παραπάνω αναφέρει το περιοδικό Focus (κείμενο Reinhard Schlieker). Τονίζει τα εξής:

Το αναγνωρισμένο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και οι διεθνείς συμφωνίες καταστρατηγούνται σε μεγάλη κλίμακα. Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία κατέστρεψε τα όμορφα οράματα και τα πολλά υποσχόμενα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και των μεσογειακών κρατών της Βόρειας Αφρικής σχεδόν εν μία νυκτί.

Πριν από το 2014 η ΕΕ είχε αναπτύξει μια στρατηγική για τη χρήση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου ως πηγής Ενέργειας για την Κεντρική Ευρώπη, με μακροπρόθεσμο στόχο τη μείωση της εξάρτησης από τις πρώτες ύλες της Ρωσίας.

Το σχέδιο μπήκε στο ράφι όταν τέθηκε ο υψηλός στόχος της αποκαρβονοποίησης του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης. Τα σχέδια της ΕΕ για το φυσικό αέριο από τη θάλασσα που εγκαταλείφθηκαν πρόωρα δείχνουν ότι μια αποφασιστική υλοποίησή τους από το 2010 και μετά θα είχε αποφέρει καρπούς σήμερα.

Στα τέλη του 2021 μπορούσε κανείς ακόμη να διαβάσει σε αρκετά σοβαρές πηγές για την απώλεια της σημασίας των κοιτασμάτων φυσικού αερίου κάτω στο βυθό της θάλασσας, το πέρασμα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και την επακόλουθη ειρηνική συνύπαρξη γειτονικών κρατών, ορισμένα από τα οποία είχαν κακές σχέσεις επί αιώνες.

Το όνειρο τελείωσε, και αυτό μάλλον θα ισχύει και για το άμεσο μέλλον. Η Τουρκία, εταίρος του ΝΑΤΟ όπως και ο προαιώνιος εχθρός της Ελλάδα, διαδραματίζει πρωτίστως ρόλο ταραχοποιού στην Ανατολική Μεσόγειο, τονίζει το δημοσίευμα.

Σύμφωνα με το Focus “χωρίς την Τουρκία, ωστόσο, ούτε η ειρηνική εξόρυξη πόρων στη νοτιοανατολική Ευρώπη ούτε η αξιοποίηση της μελλοντικής «πράσινης» Ενέργειας θα είναι δυνατή μακροπρόθεσμα”.

Οι εκλογές του επόμενου έτους ρίχνουν επίσης τη σκιά τους: Δεδομένης της καταστροφικής οικονομικής ανάπτυξης με το δραματικά υψηλό πληθωρισμό, ο αυταρχικός Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan) έχει στραφεί περισσότερο παρά ποτέ στην ασυγκράτητη εθνική υπερηφάνεια ως εργαλείο για να κερδίσει ψήφους.

Παρεμπιπτόντως, ο Erdogan στηρίζεται σε μια ιδιότυπη κατανόηση της Ιστορίας που δεν είναι ανόμοια με αυτή της Ρωσίας υπό τον Putin.

Εν μέσω αυτής της περίπλοκης κατάστασης, το Ισραήλ και η Τουρκία επισφράγισαν πρόσφατα την επανέναρξη των διπλωματικών τους σχέσεων. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει τουλάχιστον στην άμβλυνση των συγκρούσεων στον ενεργειακό τομέα.

ΠΗΓΗ: Focus (Reinhard Schlieker) –   Energieressource MittelmeerDer riesige Gasvorrat vor unseren Urlaubsstränden – und wer ihn anzapfen will

Κίνδυνος για τη συνοχή του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.: Φιλορωσική στροφή από την υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βουλγαρίας