Η Δυτική Ευρώπη παραμελεί τα Βαλκάνια και θα το “πληρώσει”: Ο κίνδυνος ελλοχεύει από τη Ρωσία, γράφουν οι FT

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Άθλια επίθεση από τον Χακάν Φιντάν, προκαλεί τον Έλληνα Πρωθυπουργό πριν από την επίσκεψη του στην Άγκυρα: Δεινή, δήθεν, “η κατάσταση των “Τούρκων” στη Δυτική Θράκη”

Στην Αγκυρα η Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, συναντήθηκε με τον Χακάν Φιντάν πριν επανέλθει στην Κύπρο: Αποκλειστικό θέμα το Κυπριακό στη συνομιλία της με τον Τούρκο υπουργό

Εορτασμοί για 20χρονα ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. και την Ημέρα Ευρώπης το Σάββατο στο Μόλο Λεμεσού: Παρουσία του προέδρου Χριστοδουλίδη

Η βρετανική εφημερίδα Financial Times σε δημοσίευμα του Tony Barber, τονίζει ότι ήταν καλό που το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) έφεραν τους δύο ηγέτες της Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου στις Βρυξέλλες την περασμένη εβδομάδα, για να διευκρινίσουν την ανάγκη να μειωθεί η ένταση που ξέσπασε στις αρχές Αυγούστου.

Ωστόσο, ο Misha Glenny (βρετανός δημοσιογράφος, ειδικός σε θέματα ΝΑ Ευρώπης) σωστά παρατηρεί ότι υπάρχει μια υποκείμενη δυτική παραμέληση της περιοχής, με κίνδυνο να παίξει στα χέρια της Μόσχας, όπως επισημαίνει ο Dimitar Bechev, ένας άλλος κορυφαίος ειδικός στα Βαλκάνια.

Τίτλος του κειμένου: “Η δυτική παραμέληση και τα εγχώρια προβλήματα πλήττουν τα Βαλκάνια” (Western neglect and homegrown troubles afflict the Balkans). Σημειώνει:

Ενώ η υπόλοιπη Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (εκτός της Λευκορωσίας, Μολδαβίας και Ουκρανίας) εντάχθηκαν στην ΕΕ μεταξύ 2004 και 2013, τα περισσότερα βαλκανικά κράτη δεν είναι σχεδόν καθόλου πιο κοντά στην ένταξη από ό,τι όταν έλαβαν την υπόσχεση για ένταξη πριν από δύο δεκαετίες.

Αυτό ακριβώς θέλουν ορισμένοι πολιτικοί ηγέτες στη Δυτική Ευρώπη, αν και προτιμούν να μην το λένε δυνατά. Και η πόρτα της ΕΕ μπορεί να κλείσει οριστικά για τις βαλκανικές χώρες, εάν η πρόταση του Γάλλου προέδρου Macron για μια «ευρωπαϊκή πολιτική κοινότητα» καταρρεύσει.

Επιπλέον, παρόλο που οι πολιτικές ελίτ στα Βαλκάνια μιλούν για την επιθυμία να ενταχθούν στην ΕΕ και να υιοθετήσουν τα πρότυπα διακυβέρνησής της, ορισμένοι στην πράξη έχουν άλλες ανησυχίες.

Για παράδειγμα, η διαφθορά, το οργανωμένο έγκλημα, τα πολιτικοποιημένα δικαστικά όργανα και τα αδύναμα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης είναι κοινά χαρακτηριστικά στην περιοχή.

Αντλώντας από τα διδάγματα της σύγχρονης ιστορίας των Βαλκανίων —μια ιστορία που σημαδεύεται από συγκρούσεις μεταξύ αλλά και εντός των νέων, εύθραυστων κρατών— ορισμένες από αυτές τις ελίτ πιστεύουν ότι οι αυστηροί όροι που συνδέονται με την ένταξη στην ΕΕ μπορεί να απειλήσουν την εξουσία τους. Θα μπορούσε επίσης να μειώσει την ελευθερία ελιγμών των χωρών τους, αν και περιορισμένη, στη διεθνή σκηνή.

Σε ένα αποκαλυπτικό σχόλιο, ο Petar Petković, εκπρόσωπος της σερβικής κυβέρνησης για τα θέματα του Κοσσυφοπεδίου, είπε στους FT ότι το Βελιγράδι ακολουθούσε μια «ανεξάρτητη πολιτική εθνικής ασφάλειας, συνεργαζόμενο με ισορροπημένο τρόπο τόσο με την ανατολή όσο και με τη δύση».

Άλλα βαλκανικά κράτη έχουν λιγότερο ενδιαφέρον από τη Σερβία να παίξουν με την ΕΕ και τις ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας. Για παράδειγμα, διάφοροι πολιτικοί του Κοσσυφοπεδίου, συμπεριλαμβανομένου του Kurti, παίζουν με την ιδέα να πιέσουν για την ένωση της χώρας τους —η οποία έχει αλβανική πλειοψηφία και σερβική μειονότητα— με την Αλβανία. Μια τέτοια «Μεγάλη Αλβανία» θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει αλβανοκατοικημένες περιοχές της Βόρειας Μακεδονίας.

Μεταξύ των πολλών λόγων για τους οποίους η αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια είναι μια τρομακτική ιδέα είναι ότι θα δημιουργούσε ένα δελεαστικό προηγούμενο για τη Ρωσία, η οποία σκοπεύει να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα στην Ουκρανία, έχοντας ήδη προσαρτήσει την Κριμαία το 2014.

Στη συνέχεια, το άρθρο δημοσιεύει ένα διάγραμμα της Παγκόσμιας Τράπεζας που δημιουργήθηκε από την Brookings και απεικονίζει με ραβδογράμματα την ανάπτυξη σε διάφορες χώρες των Βαλκανίων που είναι εκτός ΕΕ. Από το διάγραμμα φαίνεται ότι οι προβλέψεις για την ανάπτυξη στα δυτικά Βαλκάνια έχουν μειωθεί.

Η διαμάχη Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας είναι ένας από τους πολλούς λόγους για τους οποίους κανένα κράτος δεν θα ενταχθεί στην ΕΕ στο εγγύς μέλλον. Οι άνθρωποι στο Κοσσυφοπέδιο το γνωρίζουν αυτό, γι’ αυτό πιέζουν για τον φαινομενικά πιο εφικτό στόχο της εισόδου χωρίς βίζα στις χώρες της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ευνοεί αυτό το βήμα, αλλά ορισμένες δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι αντίθετες, επικαλούμενες ανησυχίες για το κράτος δικαίου και το οργανωμένο έγκλημα.

Καθώς οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί εξακολουθούν να ισχύουν, οι αρχές του Κοσσυφοπεδίου ενδέχεται να χάσουν τον ενθουσιασμό τους για τις νομικές, διοικητικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται, για να έχουν πιθανότητες ένταξης στην ΕΕ.

Ωστόσο, το Κοσσυφοπέδιο δεν θα ενταχθεί ποτέ στην ΕΕ, εφόσον πέντε από τα 27 κράτη του — Κύπρος, Ελλάδα, Ρουμανία, Σλοβακία και Ισπανία — δεν αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του από τη Σερβία, που ανακηρύχθηκε το 2008. Η αντίθεσή τους πηγάζει από εδαφικές και εθνικές διαφορές σε κάθε χώρα: την τουρκική de facto διαίρεση της Κύπρου, τους εθνικούς Ούγγρους στη Ρουμανία και τη Σλοβακία και το καταλανικό αποσχιστικό κίνημα στην Ισπανία. Για αυτά τα πέντε κράτη, ο διαχωρισμός του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία μοιάζει με ενοχλητικό προηγούμενο.

Μια διευθέτηση μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Όμως, όπως ειπώθηκε στις συνομιλίες αυτής της εβδομάδας στις Βρυξέλλες, μια τέτοια σημαντική πρόοδος είναι ακόμη πολύ μακριά.

ΠΗΓΗ: Financial Times, Tony Barber – Western neglect and homegrown troubles afflict the Balkans

H σύζυγος Πεσκόφ δεν ήρθε στην Ελλάδα, δεν έσπασε πιάτα στα μπουζούκια: Δήλωση από το υπουργείο Προστασίας