Όσο η Πολιτεία “ποτίζει” φαρμακερές τρίχες άλλων εποχών, τόσο πιο πολύ θα “καραφλιάζει” η Παιδεία, σπρώχνοντας τα παιδιά μας σε λάθος μονοπάτια!

Στιγμιότυπο από την η συνεδρία της κυπριακής Βουλής για την παιδεία. ΚΥΠΕ




Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη

Καθημερινά, εδώ στη Νέα Υόρκη, έχω την ευκαιρία, τη χαρά και την τιμή να διδάσκω σε φοιτητές από όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ αλλά και από χώρες από όλο τον κόσμο. Σίγουρα, η Νέα Υόρκη, ως η πλέον πολυπολιτισμική πόλη στον κόσμο, προσφέρει αυτή την δυνατότητα και σίγουρα αποτελεί τιμή για όλους εμάς η ορθή διαπαιδαγώγηση νέων και όχι μόνον.

Φυσικά, υπάρχουν πολλά στοιχεία που απαρτίζουν την ορθή διαπαιδαγώγηση. Πρώτα απ’ όλα, οι μέθοδοι διδασκαλίας, ένας τομέας που αναλώθηκα σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια, τονίζοντας την ανάγκη εφαρμογής συγκεκριμένων μεθόδων διδασκαλίας και τη χρήση της ορθής Στρατηγικής μέσα στις τάξεις (Δημιουργία, Εμημέρωση, Υποστήριξη), στοιχεία τα οποία συμβάλλουν αισθητά και έχουν θετικό αντίκτυπο στην ευημερία της νέας γενιάς και κατ’ επέκταση της ίδιας της κοινωνίας μας. Σχετικό άρθρο εδώ.

Σε σχέση με την Κύπρο, προσπάθησα πολλές φορές να επικοινωνήσω, να στείλω μηνύματα αγωνίας, τόσο προσωπικά όσο και δημόσια προς το Υπουργείο Παιδείας. Μέσα από διάφορες διεθνείς μελέτες αλλά και μελέτες που αφορούσαν την Κύπρο, έβλεπα και βλέπω ότι τα παιδιά μας και η Παιδεία μας αιμορραγεί και χρήζει άμεσων κινήσεων.

  • Ως παράδειγμα, τον Μάη του 2019, είχα παρουσιάσει μελέτη στο Πανεπιστήμιο Harvard, με δείγμα μαθητών Λυκείων της Κύπρου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ποιότητα των μαθημάτων και η μεθοδολογία που ακολουθούν οι εκπαιδευτικοί έχουν τη δύναμη να οδηγήσουν τα παιδιά μας σε “χαρούμενα” μονοπάτια και να τα βοηθήσουν να γίνουν πιο υπεύθυνοι πολίτες (όπως και το αντίθετο).

Παράλληλα, η καταπίεση μέσα στο σχολείο δρα αρνητικά στην ανάπτυξη υγιούς διαπαιδαγώγησης. Να το επαναλάβω όπως ακριβώς πηγάζει μέσα από τα στοιχεία που αντλήθηκαν από παιδιά Λυκείων της Κύπρου, ηλικίας 15-18 ετών: η καταπίεση μέσα στο σχολείο δρα αρνητικά στην ανάπτυξη υγιούς διαπαιδαγώγησης!

Σε παράλληλη μελέτη, διαφαίνεται η σημασία των εκπαιδευτικών και της Πολιτείας όσον αφορά στις ικανότητες τους να σπρώξουν τα παιδιά μας σε υγιή μονοπάτια (Youth Voice Journal, Αντωνιάδης, Μάρτιος 2019).

Όλα αυτά τα πορίσματα, μαζί με άλλα, αμέτρητα στοιχεία από έρευνες και εισηγήσεις, αποτέλεσαν την καρδιά του βιβλίου μου για την Παιδεία της Κύπρου, σε μια προσπάθεια να συμβάλω στην καλλιέργεια αυτής της Παιδείας και να βοηθήσω στο να σπρώξουμε τα παιδιά της πατρίδας μας να απομακρυνθούν από τη βία, το bullying, την αδιαφορία αλλά και άλλες αρνητικές πράξεις, αναλύοντας και εξηγώντας πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την δημιουργία “ρόλων” που μπορεί να τους αναθέσει το κράτος.

Να τους δώσει ρόλους και όχι να τους πρήζει για τρίχες, προκαλώντας τους αχρείαστη καταπίεση με αρνητικές συνέπειες (όπως διαφαίνεται πιο πάνω). Σχετικό άρθρο εδώ.

Να σημειωθεί ότι, πέραν των δημόσιων παρουσιάσεων, τόσο το βιβλίο για την Παιδεία (“Υπάρχει Ελπίς: Κτίζοντας την Παιδεία της Κύπρου”), όσο και άλλες σχετικές μελέτες, έχουν αποσταλεί προσωπικά στους κατά καιρούς Υπουργούς Παιδείας.

Επανερχόμενος στις ΗΠΑ και στη Νέα Υόρκη, λόγω ακριβώς αυτής της πολυτισμικότητας, οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε ότι οι μαθητές και φοιτητές μας φέρουν μια σειρά από υπόβαθρα και εμπειρίες στην τάξη. Αυτή η ποικιλομορφία εκτιμάται από τους διαχειριστές των σχολείων και πανεπιστημίων, το διδακτικό προσωπικό και τους ίδιους τους μαθητές και φοιτητές.

Σίγουρα, τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και όχι μόνον, παλεύουν με την ανισότητα, την άγνοια και τα περιστατικά που τροφοδοτούνται από προκαταλήψεις και ρατσισμό, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Κατ’ επέκταση, ο θεσμικός προγραμματισμός, ειδικά γύρω από τη διαφορετικότητα και την ένταξη, έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την ευαισθητοποίηση, τις στάσεις και τις δεξιότητες του διδακτικού προσωπικού, γι’ αυτό και η δική μας εκπαίδευση (ως παιδαγωγοί), είναι ασταμάτητη, αδιαπραγμάτευτη και υποχρεωτική.

Οι δε εγκύκλιοι σε θέματα διαφορετικότητας και ένταξης είναι επί καθημερινής βάσης. Ουαί κι αλλοίμονο σε όποιον/α εκπαιδευτικό παρακούσει την έντονη προτροπή για εφαρμογή αυτών των αρχών ελευθερίας, διαφορετικότητας και ένταξης!

Εν κατά κλείδι, με βάση τα πιο πάνω, τα κύρια ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν για να υπάρξει σωτηρία στα ευαίσθητα αυτά θέματα, είναι τα εξής:

Ερώτημα 1:

Πόσο ικανός είναι ο διευθυντής που απαγόρευσε, καταπίεσε, προκάλεσε την αντίδραση των μαθητών και ολόκληρης της Κύπρου; (όχι για πρώτη φορά);

Eρώτημα 2:

Πόσο ικανή είναι η Πολιτεία, που φάνηκε να μην έχει την ευελιξία να διαβάζει-προσαρμόζει τους δικούς της νόμους όταν αυτοί αντιτίθενται του κοινού καλού και προκαλούν άμεσα ή έμμεσα αρνητικές εξελίξεις;,.

Αν δεν απαντηθούν και λυθούν τα δυο πιο πάνω κύρια ερωτήματα/προβλήματα, και όσο η Πολιτεία κρατά τις “φαρμακερές” τρίχες άλλων εποχών, τόσο πιο πολύ θα “καραφλιάζει” η Παιδεία και κυρίως (δυστυχώς δεν το λέω εγώ αλλά τα νούμερα και οι αναλύσεις), τόσο πιο πολύ θα σπρώχνουμε τα παιδιά μας – το μέλλον της κοινωνίας μας – στη βία, το bullying, την αδιαφορία αλλά και άλλες αρνητικές πράξεις!

*Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Associate Professor στην Νέα Υόρκη σε θέματα Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com, L.A. Voice και Hellas Journal.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Η πώληση των F-16 προς την Τουρκία είναι μία “χλωμή” ιστορία: Ο κ. Μπάιντεν, μαζί με τον Ερντογάν, θα χάσουν στο Κογκρέσο…

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: