Εν μέσω μιας άνευ προηγουμένου ενεργειακής καταιγίδας: Υπό πίεση η Ευρώπη, σε αναζήτηση νέων συμβάσεων φυσικού αερίου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Βαριές κατηγορίες εναντίον βουλευτή των Δημοκρατικών: Ποινική δίωξη για δωροληψία από το Αζερμπαϊτζάν και ξέπλυμα χρήματος

Τα κονδύλια της …επανένωσης, η διεφθαρμένη Ευρώπη και ο θρασύτατος κατοχικός ηγέτης: Οι Βρυξέλλες πέταξαν 688 εκατ. ευρώ στο… γάμο του Καραγκιόζη (Ερσίν Τατάρ)

Το Βαλκανικό καρτέλ «βασιλεύει» στην Ευρώπη και την πλημμυρίζει κοκαΐνη: Διείσδυση των γκάνγκστερ στην παγκόσμια ναυτιλία * Συλλήψεις και στην Ελλάδα [videos]

Στην αναζήτηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) στο Αζερμπαϊτζάν, την Αλγερία, το Κατάρ εναλλακτικών πηγών για τις ρωσικές παραδόσεις, αναφέρεται η εφημερίδα Liberation, (κείμενο Nelly Didelot και Julie Malfoy, εκτιμώντας, ότι η εν λόγω διαφοροποίηση δεν θα είναι αρκετή ώστε να αποφευχθεί η μείωση της κατανάλωσης.

«Η Ευρώπη βρίσκεται εν μέσω μιας ενεργειακής καταιγίδας και μπορεί να μην έχει αρκετούς πόρους για να καλύψει τις απαιτήσεις αυτό το χειμώνα. Είναι πλέον σαφές, ότι η στρατηγική του Poutine είναι να αποδυναμώσει την υποστήριξη της Ευρώπης προς την Ουκρανία, χρησιμοποιώντας την ενέργεια ως όπλο», εξηγεί η Simone Tagliapietra, αναλύτρια στο think tank Bruegel και ειδική στην ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική.

Πέραν των οικονομικών και κοινωνικών κινδύνων, ο ενεργειακός εκβιασμός κινδυνεύει να ωθήσει τα μέλη της Ένωσης προς τις εθνικές στρατηγικές και να προκαλέσει έκρηξη της ευρωπαϊκής ενότητας απέναντι στη Ρωσία, η οποία ήδη δοκιμάζεται σοβαρά, σημειώνει η εφημερίδα.

Η Simone Tagliapietra τονίζει, ότι «για να μην υποχωρήσουν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να ξεκινήσουν γρήγορα μια αντεπίθεση για να προετοιμαστούν για έναν δύσκολο χειμώνα.

Κατά την εφημερίδα, πέραν του μέτρου του 15% της ζήτησης φυσικού αερίου από τον Αύγουστο, που συζητήθηκε την Τετάρτη από τους Υπουργούς Ενέργειας των 27, το άλλο σημαντικό μέρος της στρατηγικής της ΕΕ βασίζεται στην αναγκαστική διαφοροποίηση των προμηθειών φυσικού αερίου.

Όπως σημειώνει, έχει ήδη ξεκινήσει ένα μεγάλο «διπλωματικό μπαλέτο», με στάσεις στις περισσότερες χώρες παραγωγής, το οποίο παίζεται σε δύο ρυθμούς: εκείνο των κρατών μελών που προσελκύουν παλιούς και νέους προμηθευτές και εκείνο των Βρυξελλών, που επιδιώκει να συνάψει συμβάσεις σε επίπεδο μπλοκ.

Εξ ου και η επίσκεψη του προέδρου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) Mohammed ben Zayed στο Παρίσι, στις 18 Ιουλίου και η συνάντηση με το Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν (Emmanuel Macron), η επίσκεψη του Μάριο Ντράγκι (Mario Draghi) στο Αλγέρι, όπου συνήψε σύμβαση «η οποία θα επιτρέψει την προμήθεια σημαντικών ποσοτήτων φυσικού αερίου», η επίσκεψη του Σαουδάραβα πρίγκιπα διαδόχου Mohammed ben Salmane στην Ελλάδα, πριν από αυτή στη Γαλλία, την Πέμπτη, όπου αναμένεται να συναντήσει τον Γάλλο πρόεδρο.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η επίσκεψη, πριν από δέκα ημέρες, στο Αζερμπαϊτζάν της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, για να επικυρώσει τον διπλασιασμό των παραδόσεων φυσικού αερίου σε πέντε χρόνια, μέσω του Νοτίου Διαδρόμου.

Κατά την εφημερίδα, αυτό το είδος συλλογικών συμβάσεων θέλουν να ευνοήσουν οι Βρυξέλλες, αλλά, αν αυτές οι συμβάσεις μπορούν να οδηγήσουν στο να αποφευχθεί ο ανταγωνισμός και η διαίρεση των 27, δεν παύουν να υπονομεύονται από άλλα προβλήματα, όπως αυτού της μείωσης της κατανάλωσης, που  προτρέπει την Ευρώπη ο Διεθνής  Οργανισμός Ενέργειας.

Κατά την άποψή της, μία ελλιπής πολιτική διαφοροποίησης ενέχει επίσης γεωπολιτικούς κινδύνους, καθώς, η ΕΕ, υπογράφοντας νέες ενεργειακές συμβάσεις για την αντιμετώπιση των πιο πιεστικών και για να σταματήσει να τροφοδοτεί τη ρωσική πολεμική οικονομία, χρηματοδοτεί άλλα αυταρχικά καθεστώτα, που εμπλέκονται σε άλλες συγκρούσεις. 

Φέρει ως παράδειγμα το Αζερμπαϊτζάν, που δεν δίστασε πέρυσι να καταλάβει σημαντικό μέρος του Ναγκόρνο Καραμπάχ, προσθέτοντας, ότι όσοι συζητούν με τις χώρες του Κόλπου υποστηρίζουν ηγέτες που εμπλέκονται στον πόλεμο στην Υεμένη.

Η Anna–Lena Rebaud της ΜΚΟ «Les Amis de la Terre» τονίζει το εγκλωβισμό  με αυτά τα συμβόλαια στην κατανάλωση φυσικού αερίου, καθώς διαρκούν από δέκα έως είκοσι πέντε χρόνια, τη στιγμή.

Επισημαίνει, ότι οι επιστήμονες είναι ξεκάθαροι, ότι πρέπει να μειώσουμε την παραγωγή φυσικού αερίου τώρα και να σταματήσουμε την ανάπτυξη κοιτασμάτων αερίου.

Σύμφωνα με το think–tank Ember, ακόμη και η επανεκκίνηση μερικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα για έναν χειμώνα θα ήταν λιγότερο επιζήμια μακροπρόθεσμα για το κλίμα, από την ενίσχυση της εξάρτησης από το φυσικό αέριο για δύο δεκαετίες.

«Θα μπορούσαμε να κάνουμε χωρίς ρωσικό αέριο μέχρι το 2025, αναπτύσσοντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ενεργειακή απόδοση, όπως οι αντλίες θερμότητας. Οι τεχνολογίες υπάρχουν ήδη και γνωρίζουμε, ότι είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές», υποστηρίζει η Anna–Lena Rebaud, τονίζοντας, ότι η ΕΕ,  αντί της ανάπτυξης μιας νέας ενεργειακής εξάρτησης, πρέπει να επενδύσει ακριβώς σε αυτά.

ΠΗΓΗ: Liberation, Nelly Didelot et Julie Malfoy – Sous pression, l’Europe à la recherche de nouveaux contrats gaziers

Τι περιμένει η Ελλάδα από την Ανναλένα Μπέρμποκ: Τέλος, η Αθήνα δεν επιθυμεί “πολιτική ίσων αποστάσεων” με την Τουρκία