ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ*, Hellas Journal
Οι δηλώσεις των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας της Τουρκίας για την απαράδεκτη «λύση» στη βάση των «δύο κρατών», δεν νομίζω ότι θα αφυπνίσει την βαθιά νυχτωμένη πολιτική ηγεσία της Κύπρου.
Για την ώρα, ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο αφορά το μέλλον του νησιού. Προς το παρόν το ενδιαφέρον εστιάζεται στη συνέχιση της απίστευτης λαμογιάς που ταλανίζει την Κύπρο, σε όλα τα επίπεδα. Και βεβαίως, στην πολιτική «συνωμοσία» για να μην αλλάξουν οι παρέες που κυβερνούν και ταλαιπωρούν τον τόπο.
Όποιος και αν είναι στην εξουσία, δεν αλλάζει τίποτα. Εκτός αν γίνει το «θαύμα» και εκλεγεί στις επόμενες προεδρικές εκλογές ένα καθαρός άνθρωπος, που έφτυσε το σύστημα, ακόμα και αν κάποιο διάστημα το υπηρέτησε.
Έχει μεγάλη σημασία, ο άνθρωπος που θα διεκδικήσει την προεδρία -και ευχόμαστε να εκλεγεί κάποιος τέτοιος-, να μην είναι διεφθαρμένος. Και η διαφθορά δεν αφορά μόνο την κλοπή κρατικού χρήματος ή τον εκβιασμό επιχειρηματιών, από τους οποίους απαιτούν να δώσουν μετρητά «κάτω από το τραπέζι» για να γίνει η δουλειά τους.
Έσπευσε, λοιπόν, να ανακοινώσει την υποψηφιότητα του για να «σκοτώσει» όλες τις άλλες. Μόνο, που αν τα πράγματα πάνε ομαλά, τη δική του υποψηφιότητα θα καταστρέψει.
Με βάση τις απαράδεκτες δηλώσεις του Ακάρ και του Τσαβούσογλου, λέγαμε ότι οι πολιτικοί στη Λευκωσία -καλά, και στην Αθήνα συμπεριφέρονται ως να μην είναι πρόβλημα το Κυπριακό- δεν ασχολούνται με το εθνικό θέμα.
Στην πλειοψηφία τους έχουν πάρει τις αποφάσεις τους, οι οποίες είναι καταθλιπτικές. Υποστηρίζουν την «όποια λύση» του Κυπριακού, που σημαίνει ότι δέχονται ότι βάζει η Τουρκία στο τραπέζι. Ιδιαίτερα οι πολιτικοί του ΔΗΣΥ και του «κομμουνιστικού» ΑΚΕΛ, οι οποίοι σε άλλες χώρες θα είχαν καταδικαστεί σε πολιτική συνταξιοδότηση. Στην Κύπρο, όμως, αυτοί οι τύποι επιβραβεύονται… Θαρρώ μέχρι τώρα.
Η υποψηφιότητα του Γιώργου Κολοκασίδη και η θέση του για την φιλοτουρκική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία θα ταράξει τα νερά και ας νομίζουν μερικοί ότι θα πάει άπατη. Μία υποψηφιότητα του Γιώργου Παμπορίδη, που δεν είναι απίθανη, επίσης θα προβληματίσει τους πολίτες, ιδιαίτερα αν η θέση του στο Κυπριακό είναι αυτή που γνωρίζουμε.
Και φυσικά, αναμένεται και η απόφαση του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Χριστοδουλίδη. Ομιλούμε για υποψηφιότητες που είναι καθαρές, που σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε (μέχρι της στιγμής), δεν έχουν βάλει ποτέ το χέρι στο μέλι. Άλλωστε, στην Κύπρο δεν μένει τίποτα κρυφό.
Από την πλευρά του, αυτός ο μπουνταλάς ο Τσαβούσογλου -διότι περί αυτού πρόκειται- είπε τα ίδια και χειρότερα:
Δεν πρόκειται, ισχυρίστηκε, να χαραμίσουν άλλα 53 χρόνια συζητώντας για την ομοσπονδία. Υποστήριξε και κάτι άλλο: ότι στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του σε ξένες χώρες η ιδέα της λύσης δύο κρατών στη βάση της κυριαρχικής ισότητας, βρίσκει στήριξη.
Θα έλεγα πως και οι δύο κάνουν πανηγύρια μόνοι τους, αν και το πολιτικό προσωπικό της Κύπρου, στις συζητήσεις του με τους ξένους πρέσβεις, προφανώς και αφήνει τη γλώσσα του να πηγαίνει περίπατο.
Ούτε η διευθέτηση των «δύο κρατών» μπορεί να γίνει αποδεκτή, ούτε οτιδήποτε άλλο βάζει στο τραπέζι η κατοχική Τουρκία. Και αν οι καθαροί υποψήφιοι αναδείξουν τις τραγικές υποχωρήσεις των ηγετών του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, οπωσδήποτε θα δούμε την απόλυτη ανατροπή του γνωστού σκηνικού και της ήττας του διεφθαρμένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Υποχωρήσεις προς όφελος της Τουρκίας και εις βάρος της Ελλάδας, βεβαίως. Αυτό εννοεί. Είναι και αυτό ένα από τα πολιτικά «εγκλήματα» του Κώστα Σημίτη, ο οποίος διέλυσε την κοινή άμυνα της Ελλάδας και της Κύπρου, λόγω του «αντικυπριακού του μένους», όπως μου έχει ειπωθεί από πρώην υπουργό του παλιού ΠΑΣΟΚ.
«Εμείς -ισχυρίστηκε ψευδέστατα ο Ακάρ- δίνουμε σημασία στη σημαντικότητα του διαλόγου και λέμε ότι αυτή η περιοχή είναι αυτό που έχει ανάγκη. Εμείς λέμε ότι αυτό που θέλουμε είναι την ειρήνη. Σε κάθε ευκαιρία μιλούμε για ειρήνη. Εμείς τασσόμαστε υπέρ του διαλόγου. Τασσόμαστε επίσης υπέρ του να μπορέσουν να ζήσουν οι λαοί των δύο χωρών σε ευημερία. Δίνουμε σημασία στο διάλογο και λέμε ότι αυτή η περιοχή είναι αυτά που χρειάζεται».
Η Τουρκία και ειδικά ο Ακάρ, κάνουν με ακρίβεια το αντίθετο. Καθημερινές πολεμικές κραυγές και απαιτήσεις για το μισό Αιγαίο… Με τον τρόπο αυτό δεν πρόκειται να γίνει καμία σοβαρή διαπραγμάτευση, που έχει στόχο τη μόνιμη ειρήνη.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE